Οι Ευρωπαίοι παίζουν με τις λέξεις, ενώ ο Ερντογάν τη δουλειά του…

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες  όταν πρόκειται για την Τουρκία αναζητούν “ισορροπίες”. Εάν επρόκειτο για άλλη χώρα τότε θα έσπευδαν, εκτάκτως, να επιβάλλουν “ποινές”. Την ίδια ώρα, γίνεται γνωστό ότι η Άγκελα Μέρκελ δέχεται τηλεφωνικά τις ευχαριστίες του Ερντογάν για τη βοήθειά της προς την Τουρκία. Το τι εννοεί ο Τούρκος Πρόεδρος προφανώς το γνωρίζει καλύτερα η Γερμανίδα καγκελάριος.

Πόσο οι λέξεις του ανακοινωθέντος των ηγετών της Ένωσης θα ενοχλήσουν τον δικτάτορα της Άγκυρας είναι ζήτημα, που απασχολεί πρωτίστως το τουρκικό λόμπι. Ο Ερντογάν ακόμη και όταν αντιδρά το κάνει γιατί γνωρίζει πως την επόμενη φορά θα ζητήσει κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα και πολλά από αυτά θα τα πάρει. Τις δηλώσεις και τις αποφάσεις διεθνών οργανισμών το καθεστώς της Άγκυρας τις στέλνει στα αζήτητα. Δεν τις λαμβάνει υπόψη. Ούτε όταν αφορά την Κύπρο, την Ελλάδα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Έχει δική του ατζέντα και δικό του διεθνές δίκαιο, που είναι επί της ουσίας άδικο. Πρόκειται για μια χώρα επιθετική, ιμπεριαλιστική που κατάφερε να έχει την ανοχή των ισχυρών του κόσμου.

Οι φυλακές της Τουρκίας είναι γεμάτες. Όσοι δεν είναι με το καθεστώς διώκονται. Ο βουλευτής του (φιλο)κουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) Ομέρ Φαρούκ Γκεργκερλίογλου καταδικάστηκε σε 2,5 χρόνια φυλακή για «διασπορά τρομοκρατικής προπαγάνδας» και αναμένεται να φυλακιστεί μετά την έφεση που υπέβαλε (γιατί το αποτέλεσμα είναι προφανώς προδιαγεγραμμένο).

Γιατί καταδικάστηκε; «Επειδή υπερασπίζομαι τα ανθρώπινα δικαιώματα, μου επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης εξαιτίας των αναρτήσεών μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου υποστήριζα ότι η μόνη λύση για το Κουρδικό και για όλες τις πολύνεκρες συγκρούσεις είναι να υπάρξει ειρήνη», ανέφερε ο Ομέρ Φαρούκ Γκεργκερλίογλου, πνευμονολόγος στο επάγγελμα (συνέντευξη στην Ναταλί Γλέζου, “Εφημερίδα Συντακτών”, 12.3.2021).

Στην ίδια συνέντευξη σημειώνει και τα εξής: «Δεν είμαι Κούρδος. Δεν έχω υποστεί την καταστροφή που έχουν βιώσει οι Κούρδοι, πιστεύω, όμως, ότι οι κρατικές πολιτικές ήταν άδικες. Προφανώς τα λόγια μου για την ειρήνη προκάλεσαν κυβερνητικές αντιδράσεις. Έχασα τη δουλειά μου ως γιατρός. Με λεκτικά “λιντσαρίσματα”, προσβολές, με σκόπιμη υποβολή “παραπόνων” και έρευνες εις βάρος μου, απολύθηκα από τη δουλειά μου στο νοσοκομείο και ενώ δεχόμουν απειλές για τη ζωή μου, δεν έπαψα ούτε λεπτό να εκφράζω τις ίδιες απόψεις για τις οποίες απολύθηκα».

Το “θηρίο” είναι ανεξέλεγκτο

Και δεν είναι μόνο τα όσα περιγράφει ο  Ομέρ Φαρούκ Γκεργκερλίογλου. Υπάρχουν χιλιάδες περιπτώσεις διώξεων και φυλακίσεων. Η Τουρκία είναι μια απέραντη φυλακή, είναι μια χώρα βασανιστηρίων, μια δικτατορία. Δεν διώκονται μόνο οι Κούρδοι, που ζητούν τα αυτονόητα (πολύ πολύ λιγότερα από αυτά που αξιώνει για τους Τουρκοκύπριους η Τουρκία), αλλά και όσοι Τούρκοι δεν είναι του Ερντογάν.

Όλα αυτά η ΕΕ και οι ΗΠΑ τα περνάνε με μια αυστηρή δήλωση (κι όχι πάντα). Ούτε μέτρα συμμόρφωσης, ούτε πάγωμα κονδυλίων, αναστολή της οικονομικής βοήθειας δηλαδή. Το οικονομικό κόστος σε αυτή τη φάση είναι ένα μέτρο, που θα πονάει τον Ερντογάν και το ξέρουν όλοι. Τις αυστηρές δηλώσεις τις αντέχει ο Ερντογάν, καθώς δεν τις λαμβάνει υπόψη. Πώς, όμως, θα σταματήσει τις επιθετικές ενέργειες του κατά της Ελλάδος και της Κύπρου; Πώς θα αναγκαστεί να εφαρμόζει τους κανόνες διεθνούς δικαίου; Πώς θα εφαρμόζει εντός της χώρας του τα ανθρώπινα δικαιώματα;

Η πολιτική του κατευνασμού, οι λογικές του καλοπιάσματος δεν απέδωσαν. Η προσπάθεια να τιθασεύσουν το “θηρίο”, προσφέροντας του χάδια και φαγητό, έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα. Το θηρίο έχει αποθρασυνθεί και κινείται ανεξέλεγκτα. Η Ευρώπη στο σύνολο της θα βρεθεί αντιμέτωπη με τις τουρκικές αξιώσεις. Η επεκτατικότητα της Άγκυρας δεν θα περιοριστεί μόνο στην Ανατολική Μεσόγειο, στο Αιγαίο, στην ευρύτερη περιοχή. Ο Ερντογάν ονειρεύεται να γίνει σουλτάνος και κατακτητής. Θα τον βρουν και μπροστά τους κάποια στιγμή. Και τότε;