Οι ληγμένες συνταγές και η νέα τουρκική προέλαση στην Αμμόχωστο

Έχουν εξαντληθεί και τα… επιχειρήματα και βυθισμένοι —σκοπίμως— στις ψευδαισθήσεις, επιμένουν σε αδιέξοδες πολιτικές, ληγμένες συνταγές, που εδραιώνουν τα κατοχικά δεδομένα. Είναι εκφραστές της πολιτικής του κατευνασμού, που νομιμοποιεί σιγά-σιγά τα αποτελέσματα της εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής. Η Λευκωσία είναι αιχμάλωτη “ληγμένων” συνταγών όπως τα ΜΟΕ. Για να σωθεί η περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου, έναντι σημαντικού αντιτίμου, όπως είχε αναφέρει ο υπουργός Εξωτερικών, Γιαννάκης Κασουλίδης, έχει προταθεί ένα πακέτο μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης, το οποίο απορρίπτει εκ προοιμίου η κατοχική δύναμη.

Θα σωθεί η περίκλειστη περιοχή απορρίπτοντας η Άγκυρα την πρωτοβουλία της Λευκωσίας; «Η μόνη ρεαλιστική κινητικότητα που μπορεί να υπάρξει στο Κυπριακό θα είναι στα ΜΟΕ, και μπορεί να υπάρξει και πριν τις εκλογές», είπε ο υπουργός Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας, Γιαννάκης Κασουλίδης (Πολίτης Κυριακής). Έσπευσε δε να προαναγγείλει εξελίξεις (;) το καλοκαίρι και να προσθέσει ότι «επανέρχονται τώρα τα ΜΟΕ, με πρόθεση αυτή τη φορά να συζητηθούν. Δεν είναι ένα πακέτο take it or leave it, πάρ’ το ή απόρριψέ το. Είναι ένα πακέτο που μπορεί να γίνει αντικείμενο διαπραγμάτευσης».

Δηλαδή, να ανοίξει περισσότερο τη βεντάλια του “δώσε-δώσε”; Ο υπουργός Εξωτερικών δήλωσε πως «πιάνουν τόπο οι προσπάθειες…». Τι ακριβώς εννοεί δεν το γνωρίζουμε. Αυτό που παρακολουθούμε είναι πως οι Τούρκοι κάνουν βήματα στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου. Αυτό είναι το μόνο ορατό.

Πέραν τα όσα αναφέρει ο υπουργός Εξωτερικών, που εξακολουθεί να… ζει στο μικρό συννεφάκι των ΜΟΕ, σημασία -ασφαλώς- έχει και το περιεχόμενο του προτεινόμενου πακέτου. Διά του πακέτου προσφέρει τη νομιμοποίηση του παράνομου αεροδρομίου και του λιμανιού για να εξασφαλίσει την περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου.

Ιδέες για νέα… τετελεσμένα

Υπενθυμίζεται πως οι Εγγλέζοι είχαν αναφέρει στον ίδιο τον υπουργό να δώσει απλόχερα τα δύο πρώτα και να αφεθεί για αργότερα η περίκλειστη. “Ιδέα”, που προκάλεσε την αντίδραση Κασουλίδη, που φέρεται να θύμωσε με τους συνομιλητές του. Κι αυτό γιατί προφανώς ξεπέρασαν κάθε όριο. Στο ίδιο μήκος κύματος με τους Εγγλέζους κινείται και ο ειδικός αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών, Κόλιν Στιούαρτ, ο οποίος κλήθηκε χθες στο υπουργείο Εξωτερικών, για τη νέα κίνηση των Τούρκων στο παραλιακό μέτωπο των Βαρωσίων. Πρόκειται για διαβήματα ρουτίνας.

Προτάθηκε, λοιπόν, ένα πακέτο ΜΟΕ και έγινε “σημαία” της κυβέρνησης. Υποβλήθηκε το πακέτο, για να υπάρξει απάντηση στις τουρκικές ενέργειες στην Αμμόχωστο, γνωρίζοντας το αποτέλεσμα. Τους το είπε και η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών, Βικτόρια Νούλαντ, πως εξελίξεις δεν θα υπάρξουν μέχρι τις τουρκικές εκλογές. Την ίδια ώρα, θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι ο Ερντογάν, ενόψει των εκλογών, που συμπίπτουν με τους γιορτασμούς των 100 χρόνων τουρκικού κράτους, επ’ ουδενί δεν θα συζητήσει θέματα που αφορούν “επιστροφή εδαφών”. Υπό διαφορετικές συνθήκες η Άγκυρα θα συζητούσε -όχι το Βαρώσι- την αναγνώριση του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου και του λιμανιού της Αμμοχώστου. Άλλωστε αυτή τη “ρύθμιση” είχε προτείνει η τουρκική πλευρά.

Το πρόβλημα με την εμμονή στα ΜΟΕ δεν είναι μόνο ότι δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα. Το πρόβλημα είναι ότι εδραιώνονται τετελεσμένα. Εκείνοι προχωρούν στο έδαφος και στη θάλασσα και η κυπριακή κυβέρνηση ασκεί πολιτική με προδιαγραμμένη κατάληξη. Πολιτική, που σπεύδει να εξημερώσει το θηρίο με νέα δώρα. Δεν αρκούν, ως φαίνεται τα δώρα, γιατί η ακολουθούμενη τακτική οδηγεί σε ένα και μόνο αποτέλεσμα: Να τα πάρει όλα η Τουρκία.

Τί ρόλο θα παίξουν τα ΜΟΕ

Εάν θέλουν να επιμένουν στην πολιτική τους στα ΜΟΕ, καθώς απέσυραν εκείνη των κυρώσεων (όταν το διεθνές σύστημα το επανέφερε για την Ουκρανία), ας επικεντρωθούν στην Τουρκία και όχι στους εγκάθετούς της. Θα μπορούσαν, να υπέβαλλαν πακέτο προς την ίδια την Τουρκία. Τι θα έκανε η Λευκωσία; Να συνδέσει, για παράδειγμα, το Βαρώσι με την εφαρμογή των κυπρογενών υποχρεώσεων της Άγκυρας και την αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης Τουρκίας-Ε.Ε. Χωρίς άλλες προσθήκες και ανταλλάγματα. Μία κίνηση, που θα αφορούσε την προσέγγιση της κατοχικής δύναμης με τη χώρα, εδάφη της οποίας κατέχει.

Το θέμα -θα το επαναλάβουμε- δεν είναι δικοινοτικό, αποτέλεσμα έλλειψης εμπιστοσύνης μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Είναι θέμα εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής. Και να έχουν πάνω στο τραπέζι και το εργαλείο των κυρώσεων, που μπορεί να αποδείχθηκε δύσκολο ως εγχείρημα, αποτελεί, ωστόσο, μία επιλογή. Η απόσυρσή του όμως διευκολύνει την κατοχική Τουρκία. Την ίδια ώρα, η αδιέξοδη επιμονή στα ΜΟΕ, η δημιουργία ψευδαισθήσεων, εδραιώνει τα τετελεσμένα.

Μπορεί σε προεκλογικές περιόδους να μην προσφέρεται η δυνατότητα συζήτησης, αλλά βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν. Είτε αλλάζει η πολιτική, είτε θα παρακολουθούμε την επιβολή νέων τετελεσμένων. Με ψευδαισθήσεις δεν ανατρέπονται οι τουρκικοί σχεδιασμοί.