Οι τουρκοδουλειές του Ράμα έφεραν τα παρατράγουδα στην αλβανική Βουλή

Η συγκυρία και για τις δύο κυβερνήσεις δεν είναι οι καλύτερες, σε ό,τι αφορά την πολιτική τους απήχηση. Ο Έντι Ράμα βρίσκεται σχεδόν υπό πολιορκία των διωκτικών αρχών για μία σειρά από σκάνδαλα που προκαλούν την κοινή γνώμη. Μάλιστα, για ένα εκ των οποίων, το αλβανικό Κοινοβούλιο μετατράπηκε σε πραγματικό γήπεδο!

Η δε ελληνική κυβέρνηση, σηκώνει το βάρος των αποκαλύψεων του ΟΠΕΚΕΠΕ, των κάθε λογής Φραπέδων και αμφισβητείται ευρέως από την κοινωνία, ειδικά τους αγρότες-κτηνοτρόφους. Βέβαια, προκειμένου να επιβεβαιωθεί και το αφήγημα του “στρατηγικού συμμάχου”, οφείλουν αμφότεροι να εργασθούν για την ομαλή λειτουργία του άξονα Αθηνών-Τιράνων και την ανεμπόδιστη πρόοδο της ενταξιακής διαδικασίας της Αλβανίας στην ΕΕ.

Το ό,τι “παρεμβάλλεται” στις διμερείς σχέσεις το ζήτημα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας και η διασφάλιση της παρουσίας (υπό αξιοπρεπείς συνθήκες) στην γενέθλια βορειοηπειρωτική γη, φαίνεται ότι αντιμετωπίζεται και από τις δύο πλευρές ως δευτερεύουσας σημασίας ζήτημα. Είναι προφανές ότι αναφερόμαστε σε μία διαχρονική παθογένεια από την δεκαετία του ’90, με τις όποιες εξαιρέσεις. Όμως, στις μέρες μας υπάρχουν κάποια ζητήματα που πρέπει να καταστήσουν το Βορειηπειρωτικό, αν όχι το κύριο, σίγουρα έναν σημαντικό παράγοντα για την πορεία της διμερούς συνεργασίας.

Ο βασικότερος λόγος είναι το γεγονός ότι η Εθνική μας Μειονότητα, σύμφωνα με τους φορείς που την εκπροσωπούν, βρίσκεται σε στάθμη υπαρξιακού κινδύνου. Είναι οξύμωρο το γεγονός ότι η Αθήνα εδώ και αρκετά χρόνια – ειδικά κατά τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη – αρκείται σε αβάσιμες-εφησυχαστικές διαβεβαιώσεις από τα Τίρανα, ενώ τα γεγονότα δείχνουν ότι είμαστε στην αντίθετη κατεύθυνση.

Ας αναφερθεί μόνο το γεγονός ότι η Αθήνα – ενώ έχει υποχρέωση να διασφαλίσει το καθεστώς των κοινοτήτων των γηγενών Ορθοδόξων Βορειοηπειρωτών και να αποτυπώνει τα πραγματικά ισχύοντα για λογαριασμό των Βρυξελλών, σε ό,τι αφορά μια προς ένταξη χώρα –στην ουσία δεν αντιλαμβάνεται τον ρόλο της και τηρεί υποκριτική στάση. Οι Ορθόδοξες ενορίες και μονές, ειδικά σε περιοχές ιστορικού βάρους και με μεγάλο πληθυσμό ελληνικής καταγωγής, δεν διαθέτουν καμιά νομική κατοχύρωση, τόσο για την νομική τους υπόσταση, όσο και για το περιουσιακό τους καθεστώς.

Η Αθήνα δεν αξιοποιεί ούτε στο ελάχιστο την ευθύνη της, προκειμένου να αναστρέψει τις πραγματικές επιδιώξεις των Τιράνων, που έχουν να κάνουν και με τον σφετερισμό της ακινήτου περιουσίας των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών. Οι λόγοι είναι βαθύτεροι και ασφαλώς συνδέονται με την ίδια την ύπαρξη του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού και της Ορθοδόξου Κοινότητας.

Στα σκάνδαλα ο Ράμα

Αναλύσεις στα αλβανικά ΜΜΕ έκαναν εκτενή αναφορά στην επίσκεψη της Σπυροπάλι στην Αθήνα, συχνά συνοδευόμενες με το σύνδρομο της καχυποψίας. Μην ξεχνάμε ότι η επιρροή της Άγκυρας παραμένει ισχυρή στα Τίρανα. Επομένως, παγίως αλβανικά ΜΜΕ βλέπουν στοχεύσεις κατά της Αλβανίας από την Ελλάδα. Για αυτό και βλέπουν την επίσκεψη και τις συνομιλίες Γεραπατρίτη-Σπυροπάλι στην Αθήνα, ως μία κίνηση ανάγκης για τον Ράμα, παραβλέποντας – σκοπίμως ή λόγω υποδείξεων – ότι σε ανάλογη δυσμενή πολιτική θέση βρίσκεται και ο οικοδεσπότης, η ελληνική πλευρά!

Η κυβέρνηση των Τιράνων στην ουσία δείχνει εγκλωβισμένη στην ομηρία των συναλλαγών της με διάφορα επιχειρηματικά σχήματα σε δημόσια έργα υποδομών ή υπηρεσιών που επιλέγηκαν για την ικανοποίηση της προνομιακής σχέσης του Ράμα με τον Τούρκο Πρόεδρο, Ερντογάν. Η Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Υποδομών κι Ενέργειας που έχει αναθέσει σωρεία τέτοιων έργων (πολλών εκατομμυρίων) βρίσκεται ήδη υπό εισαγγελική έρευνα, μάλιστα υπό κατηγορία. Για αυτήν έγιναν τα θυελλώδη επεισόδια στην αλβανική Βουλή, καθώς η αντιπολίτευση απαίτησε να δει το κατηγορητήριο που βαρύνει επισήμως την Αντιπρόεδρο.

Πάντως, ήταν και η εμμονή του ίδιου του πρωθυπουργού Ράμα, να έρθει σε σύγκρουση με την δικαστική εξουσία, προκαλώντας θεσμική εκτροπή, – εκβιαζόμενος, ενδεχομένως – που δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε να εκδηλωθεί γενικότερη κοινωνική και λαϊκή αντίδραση, στην οποία θα ωχριούν τα επεισόδια στην Βουλή. Εξάλλου σε σημαίνονται δυτικά ΜΜΕ δημοσιεύονται εκτενή ρεπορτάζ και αναλύσεις, που φωτογραφίζουν τον Ράμα ως τον βασικό υπαίτιο στο σύνολο των υποθέσεων διαφθοράς.

Δεν είναι διόλου υποκειμενικό να επισημανθεί ότι οι υποθέσεις που αποτελούν αντικείμενο των εισαγγελικών ερευνών και οδηγούν σε πολιτική αστάθεια στην Αλβανία, είναι οι δουλειές με Τούρκους εργολάβους και παρόχους! Για εργολαβία που ανατέθηκε σε τουρκικό εργολαβικό σχήμα, κυκλοφορεί και συνομιλία της αρμόδιας υπουργού με υψηλόβαθμο αρμόδιο υφιστάμενό της «… ότι είναι κι επιθυμία του προέδρου Ερντογάν για την συγκεκριμένη ανάθεση…».

Κατόπιν της διαρροής αυτής, πολλοί δημοσιογράφοι στην Αλβανία κάνουν χρήση του όρου “στρατηγική διαφθορά”! Διότι η συγκεκριμένη ανάθεση, όπως και αυτές της δωρεάς του νοσοκομειακού συγκροτήματος στο Φίερι και του Διεθνούς Αερολιμένα στην Αυλώνα, αφορούσαν στην “αδελφική σχέση” Ερντογάν-Ράμα.

Οριοθετήσεις και παραχωρήσεις

Είναι αρκετές, όπως συνηθίζεται, οι διαρροές για την επίσκεψη και τις επιδιωκόμενες, δια των συνομιλιών, συμφωνίες. Δείγμα του όλου κλίματος δίνει συγκεκριμένη φράση που ακούστηκε από τον Ράμα, παρουσία μάλιστα Έλληνα υπουργού, στην τελετή αποχώρησης από τα Τίρανα της πρεσβευτού της Ελλάδας: … “Σιγά μην καίγαμε το σπίτι για ένα ψύλλο!”. Ο Ράμα αναφέρονταν σε σημαντικά για την ελληνική Μειονότητα γεγονότα, όπως στην δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα, καθώς και στην φυλάκιση-σκευωρία του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρας.

Ωστόσο, προκαλεί εντύπωση η αναφορά της Αλβανίδας υπουργού Εξωτερικών, περί συζητήσεων με την Αθήνα για την οριοθέτηση των θαλασσίων συνορευόντων ζωνών στο Ιόνιο και για κάποιες πτυχές που άπτονται των χερσαίων συνόρων. Να αναφερθεί ότι το ζήτημα είχε προωθηθεί σε σημαντικό βαθμό και κατά τις διαπραγματεύσεις επί υπουργού Εξωτερικών Κοτζιά. Προφανώς και λόγω προτροπής των τουρκικών υπηρεσιών και υπόγειας επήρειας “τρίτων” παραγόντων…

Η Αθήνα, με όλες τις επιβεβλημένες καλές πρακτικές, έχει αναγνωρίσει τα σύνορα και την εδαφική ακεραιότητα της Δημοκρατίας της Αλβανίας. Ως εκ τούτου, οι αξιώσεις από πλευράς των Τιράνων για διμερή συμφωνητικό προκαλεί εύλογες απορίες…