Πάλι πέφτουμε στην αγκαλιά της γερμανικής διπλωματίας!

Πληροφορήθημεν από Τουρκίας ότι πραγματοποιήθη την περασμένη εβδομάδα στις Βρυξέλλες τριμερής συνάντησις διπλωματικών εκπροσώπων Ελλάδος, Γερμανίας και της γείτονος χώρας, με σκοπό την «επαναλειτουργία διαύλων επικοινωνίας» μεταξύ των δύο “συμμάχων χωρών” που βρίσκονται σχεδόν επί 50ετία “στα μαχαίρια”. Όχι βεβαίως εξ αιτίας του Ελληνισμού, που η “συμμαχία” τόσον έχει βλάψει (πογκρόμ 1955, εισβολή και κατοχή Κύπρου, κρίση Ιμίων), όσον από συνεχείς εκφοβισμούς και παραβιάσεις των Τούρκων. Νέα πρωτοβουλία της γερμανικής διπλωματίας! 

Υπό άλλας συνθήκας, η συνάντησις θα εστερείτο σημασίας. Συνηθίζονται τέτοιες επαφές μεταξύ των εθνικών εκπροσώπων στο ΝΑΤΟ, αλλά η πρόσφατος –υπό την επήρεια των βιτριολικών δηλώσεων απάντων των Τούρκων επισήμων– περίττευε καθ’ όσον στέλνει λανθασμένο μήνυμα διεθνώς. Όταν σε υβρίζουν, όπως κάνουν συστηματικώς οι γείτονες με την Ελλάδα, είναι τουλάχιστον αναξιοπρεπείς ακόμη και οι χαιρετισμοί στους διαδρόμους του ΝΑΤΟ.

Όταν ολόκληρος ο ελληνικός στόλος ευρίσκεται επί ποδός πολέμου στη Μεσόγειο δια να προστατεύσει την διεθνή ναυσιπλοΐα από τις πειρατείες των συγχρόνων… Αγαρινών, όταν τα ελληνικά θαλάσσια σύνορα παραβιάζονται από φουρνιές λαθρομεταναστών που ξαποστέλνουν οι πασάδες της Αγκύρας κι όταν οι αεροπόροι μας διακινδυνεύουν την ζωή των στις συνεχείς αναχαιτήσεις των τουρκικών F-16, “διπλωματικές επαφές” εν παραβύστω είναι τουλάχιστον ύποπτες. Κάτω από την επιφάνεια των μεγαλοστομιών κάποιος κοροϊδεύει τα ελληνικά ναυτάκια στο Αιγαίον, τους συνοριοφύλακες στον Έβρο και τους ικάρους μας στους αιθέρες του Αιγαίου.

Η παρουσία μεσολαβητών στην συνάντηση φανερώνει άσκηση πιέσεως επί της ελληνικής κυβερνήσεως. Τι άλλο νόημα έχει η συμμετοχή εκπροσώπου του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών, που δεν φημίζεται άλλωστε για ουδετερότητα στην ελληνοτουρκική διένεξη, παρά πίεση επί της Ελλάδος να καταπιεί τις απειλές και προσβολές του Ερντογάν και να θέσει την ουρά υπό τα σκέλη, δεχόμενη συνέχιση της απαραδέκτου αυτής καταστάσεως, έως ότου υποστεί ένα νέον “τετελεσμενο” τύπου Ιμίων.

Προς τί η διαμεσολάβηση;

Η εθνική αξιοπρέπεια, αλλά και η πράγματι φιλειρηνική διάθεση της Ελλάδος, μετά από όσα υπέφερε με τους Γερμανούς, δεν θέλει τις διαμεσολαβήσεις των. Θέλει μόνο επιβεβαίωσιν των κανόνων καλής γειτονίας, που βεβαίως δεν προσφέρει η Τουρκία. Προ πάσης επαφής με τους Γερμανούς πρέπει να σταματήσουν οι προσβολές των πασάδων. Ο Ερντογάν επιχειρεί να σύρει τον Μητσοτάκη στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων και να ζητήσει την παραίτηση της Ελλάδας από τα διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματά της. Αλλά δεν του βγαίνει. Απλώς θα χάσει τις εκλογές παρά τις δικαστικές διώξεις των πολιτικών του αντιπάλων. Ο Μητσοτάκης ευρίσκεται στο στόχαστρο των Ελλήνων εκλογέων από τα σφάλματά του στην εσωτερική πολιτική.

Κάνουν λάθος συνεπώς, οι άσπονδοι “φίλοι” της Wilhelm Strasse όταν επιμένουν σε “διαύλους επικοινωνίας” με τους Τούρκους, αν προηγουμένως αυτοί δεν σταματήσουν να προσβάλουν τον ελληνικό λαό. Έως εδώ και μη παρέκει. Νέο 1955 δεν επαναλαμβάνεται χωρίς σοβαρές συνέπειες, επί της πολιτικής σταθερότητος στην Ελλάδα. Οι ανά την Ευρώπη συγγενείς των Τούρκων δεν δέχονται “μύγα στο σπαθί τους”, την παραμικρά νύξη του αμαρτωλού παρελθόντος τους. Ας μην ξεχνούμε ότι τα τεράστια γεωπολιτικά σφάλματα της ενωμένης Γερμανίας μετέβαλαν την Ευρώπη σε ενεργειακό εξάρτημα της Ρωσίας.

Οι Γερμανοί είναι οι τελευταίοι που μπορούν να ομιλούν για “διαύλους επικοινωνίας”, όταν η επί 16 συναπτά έτη καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ δεν αντελήφθη τον ενεργειακό δίαυλο του Πούτιν. Αντιθέτως, η μικρά αλλά δύσπιστος Ελλάς ουδέποτε έπεσε στην ρωσική παγίδα. Κατασκεύασε τον αλγερινό δίαυλο φυσικού αερίου της Ρεβυθούσας και έτσι σήμερα είναι αυτάρκης. Όπως είπε ο Μίκαελ Τζέι Χάγιες «οι ερασιτέχνες ασχολούνται με απόλυτες αξίες, οι επαγγελματίες διαπραγματεύονται με πιθανότητες» και οι΄Ελληνες δεν θα ενδώσουν στις τουρκογερμανικές κουτοπονηριές.