Πίεση για βάσεις και Brexit – Μόνο αυτή τη γλώσσα καταλαβαίνει η Βρετανία

Το Λονδίνο επιστρατεύθηκε για να στηρίξει τις τουρκικές παραβιάσεις στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου. Για να προστατεύσει, ουσιαστικά, το καθεστώς της Άγκυρας από τυχόν επιπτώσεις από την εισβολή του στα κυπριακά ύδατα. Η όλη προσπάθεια του Φόρεϊν Όφις είναι να αποτραπούν οι προσπάθειες της  Κυπριακής Δημοκρατίας να εξασφαλίσει μέτρα που θα έχουν κόστος στην κατοχική Τουρκία για τις έκνομες ενέργειές της στην ΑΟΖ.

Η όχι και τόσο τυχαία δήλωση του υπουργού Ευρώπης της Βρετανίας, Άλαν Ντάνκαν, με την οποία γκρίζαρε την ΑΟΖ της Κύπρου, προσφέροντας έδαφος στην Άγκυρα να συνεχίσει τις προκλήσεις-παρανομίες της, αποτελεί μέρος της συνεννόησης των δύο χωρών. Η Λευκωσία δεν έχει περιθώρια να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις αυτές με μεσοβέζικες κινήσεις. Το μέτωπο που έχει απέναντί της είναι ένα, ενιαίο.

Από τη μια πρέπει να κινηθεί, στο μέτρο του δυνατού, για να εξασφαλίσει κυρώσεις, μέτρα κατά της Τουρκίας. Υπάρχει το προηγούμενο των ευρωπαϊκών μέτρων κατά της Ρωσίας για το Ουκρανικό. Από την άλλη, ήλθε η ώρα να μην είμαστε ευγενείς με τη Βρετανία, όπως υπέδειξε προ ημερών από τη Λευκωσία ο τέως υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, Νίκος Κοτζιάς.

Να υπάρξει κίνηση δυσαρέσκειας της Λευκωσίας και να αποτυπωθεί στη συζήτηση στην ΕΕ για το Brexit. Θα αποτελεί τούτο ένα ‘ισοδύναμο τετελεσμένο’. Κοντολογίς, ενεργεί το Λονδίνο με τρόπο που πλήττει τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως ήταν η αμφίσημη τοποθέτηση του Φόρεϊν Όφις για την κυπριακή ΑΟΖ; Η απάντηση θα είναι με τρόπο που να έχει κόστος το Λονδίνο. Και αυτό μπορεί να γίνει.

Ένα ζήτημα που καίει αναμφίβολα το Λονδίνο είναι αυτό των βάσεων. Μετά την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών και τη γνωμάτευση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για τον Μαυρίκιο, ο δρόμος έχει ανοίξει διάπλατα. Και δεν χρειάζεται η Κυπριακή Δημοκρατία να προσφύγει ούτε στο Διεθνές Δικαστήριο ούτε στη Γενική Συνέλευση. Υπάρχει το προηγούμενο.

Δεν έχει άλλη επιλογή η Λευκωσία

Η  γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου, της 25ης Φεβρουαρίου 2019, σημειώνει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει την υποχρέωση να τερματίσει τη διοίκηση του αρχιπελάγους Τσάγκος και μάλιστα το συντομότερο δυνατό, καθώς η αποαποικιοποίηση δεν διενεργήθηκε νόμιμα. Η αποαποικιοποίηση δεν αφορά μόνο τον Μαυρίκιο, αλλά όλες τις περιπτώσεις. Άλλωστε, η Κυπριακή Δημοκρατία παρουσιάσθηκε ως ενδιαφερόμενο μέρος στο Δικαστήριο κάνοντας και σημαντική, καθοριστικού χαρακτήρα για την έκβαση της δίκης, παρέμβαση. Έχει αναφερθεί πως η παρουσία της Κύπρου, όπως αναγνωρίζουν και οι αξιωματούχοι του Μαυρικίου, έκλεινε στην πλάστιγγα καθώς έκανε μια εμπεριστατωμένη παρέμβαση, επιστρατεύοντας ειδικούς.

Δεν έχει μεταβεί στη Χάγη η κυπριακή αποστολή για εκπαιδευτικό σεμινάριο, ή για τουρισμό. Περαιτέρω, κατά τη συζήτηση στη Γενική Συνέλευση για το θέμα του Μαυρίκιου, υπήρξε ξεκάθαρη τοποθέτηση της Κυπριακής Δημοκρατίας από του βήματος της συνόδου. Γι’ αυτό και δεν έχει άλλη επιλογή η Λευκωσία. Θα πρέπει, ούτως ή άλλως το θέμα των βάσεων να ανοίξει. Να καλέσει η Κυπριακή Δημοκρατία τη Βρετανία να ξεκινήσουν ένα διάλογο για το καθεστώς των βάσεων, που να στηρίζεται σ’ αυτή την εξέλιξη. Κυρίαρχες οι βάσεις δεν είναι. Ξεκινάμε, λοιπόν, από αυτό. Η δε συνέχιση της παρουσίας των βάσεων μπορεί να υπάρξει μέσα από διμερή συμφωνία.

Οποιοσδήποτε άλλος χειρισμός θα συνιστά αυτοχειρία. Το γεγονός ότι το Λονδίνο προβαίνει σε εχθρικές ενέργειες, θα πρέπει να επισπεύσει τις κινήσεις της Λευκωσίας. Πολιτική απόφαση χρειάζεται, καθώς σε τεχνοκρατικό επίπεδο η δουλειά έγινε. Όπως και θα πρέπει να υπάρξουν και αντιδράσεις από τους πολίτες, που πρέπει διά κινητοποιήσεων, σε Βρετανία και Κύπρο, να στείλουν μηνύματα προς το Λονδίνο.