Πισώπλατη μαχαιριά των Εγγλέζων στον Ελληνισμό…

Στην μεγάλη εικόνα πρέπει να τοποθετηθεί, δίπλα στα 20 μαχητικά και άλλα 24, μεταχειρισμένα, που θα πάρει η κατοχική Τουρκία από το Κατάρ και Ομάν (12 +12). Η τελευταία αυτή διευθέτηση φαίνεται να έγινε με την εμπλοκή όλων των πρωταγωνιστών, για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες της κατοχικής δύναμης. Με τη συμφωνία, η Τουρκία επιχειρεί να αλλάξει τις ισορροπίες στην περιοχή. Κι αυτό γίνεται με τη βοήθεια της Βρετανίας και των εταίρων μας στην ΕΕ (Γερμανίας, Ισπανίας και Ιταλίας).

Η κίνηση αυτή μπορεί να θεωρηθεί και ως ανταπόδοση στην Άγκυρα για το ελληνο-κυπριακό μπλόκο στη συμμετοχή της Τουρκίας στο SAFE. Ταυτόχρονα, με τη συμφωνία αυτή η κατοχική δύναμη έστειλε και ένα μήνυμα προς την Ουάσιγκτον, ότι δεν θα περιμένει τα F-35 και μπορεί να βρει άλλες εναλλακτικές λύσεις. Και τη λύση τη βρήκε το Λονδίνο και το ευρωπαϊκό κονσόρτσιουμ.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός, Κιρ Στάρμερ, ο οποίος έτυχε υποδοχής στην Άγκυρα, σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής Χουριέτ, χαιρέτισε τιμητικά τη φρουρά με την τουρκική φράση “Merhaba asker” (“Γεια σου στρατιώτη”). Κίνηση φιλοφρόνησης ή κάτι άλλο, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι η συμφωνία αυτή, την οποία ο Ερντογάν χαρακτήρισε “σύμβολο στρατηγικής σχέσης μεταξύ δύο στενών συμμάχων”, επηρεάζει την Ελλάδα, την Κύπρο, την περιοχή ευρύτερα.

Προφανώς κανείς δεν μπορεί να υποβαθμίσει την οικονομική της διάσταση, πλην όμως είναι σαφές πως και οι δυο χώρες, αντιμετωπίζουν τη συμφωνία στρατηγικά. Βέβαια, σε ό,τι αφορά την περιοχή, συμφέροντα -μέσω και των βάσεων της Κύπρο- έχει και η Βρετανία. Θα εξυπηρετούνται αυτά τα συμφέροντα με την ενίσχυση της Τουρκίας;

Η Τουρκία δεν “κολλάει” σε ρήτρες… 

Η Άγκυρα λειτουργεί πάντα ανταγωνιστικά καθώς, ως γνωστό, ο Ερντογάν μόνο την πρωτοκαθεδρία επιδιώκει. Υπενθυμίζεται ότι οι αναβαθμισμένες στρατιωτικές υποδομές, που κατασκεύασε και κατασκευάζει η Τουρκία στα κατεχόμενα, είναι για την εξυπηρέτηση των σχεδιασμών της στην περιοχή. Πόσο αυτό μπορεί να εναρμονισθεί με τις βρετανικές επιδιώξεις αυτό είναι ένα ερώτημα, το οποίο το Λονδίνο μπορεί να απαντήσει.

Η Βρετανία και η Τουρκία είναι μέλη του ΝΑΤΟ και έχουν συνάψει μια στρατηγική στρατιωτική συμφωνία, η οποία μεταξύ άλλων ανοίγει παράθυρο στην Άγκυρα στην ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία. Αγοράζει τα μαχητικά, εγκαινιάζοντας μια στενότερη συνεργασία. Τούτο γίνεται μέσω της Βρετανίας και μέσω εταίρων μας.

Η Βρετανία και η Τουρκία είναι κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, όπως είναι και η Ελλάδα. Και παρά το γεγονός ότι στη συμφωνία υπάρχει ρήτρα τα μαχητικά να μην στρέφονται κατά άλλου κράτους-μέλους, αυτό μόνο ως ευχή μπορεί να καταγραφεί. Γιατί η Τουρκία δεν θα “κολλήσει” στις ρήτρες και στις πρόνοιες. Σημειώνεται πως η Κύπρος δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά το Λονδίνο διαθέτει στο νησί στρατιωτικές εγκαταστάσεις, βάσεις. Όπερ σημαίνει και συμφέροντα, τα οποία θεωρεί δεδομένο ότι δεν θα επηρεασθούν ποτέ. Όπως και η παρουσία των βάσεων. Γι’ αυτό και συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο.

Είναι σαφές πως τα συμφέροντα της Βρετανίας στην Κύπρο θα πρέπει να επηρεάζονται από τη στάση της έναντι των δικών μας συμφερόντων. Και οτιδήποτε θεωρείται ότι γίνεται, που συνιστά απειλή για εμάς, θα πρέπει να αντιμετωπίζει την αντίδραση μας. Μια αλαζονική Τουρκία και μια ξεδοντιασμένη πάλαι ποτέ βρετανική αυτοκρατορία, με δύναμη αλλά περιορισμένη επιρροή, έχουν συνάψει μια συμφωνία. Μια στρατηγική συμφωνία, που, παρόλο που δεν θα μπορούσαμε να την αποτρέψουμε, μας επηρεάζει. Οτιδήποτε ενισχύει την Τουρκία, επηρεάζει την ημικατεχόμενη Κύπρο. Και τούτο πρέπει να το γνωρίζουν -αν και το ξέρουν- οι Βρετανοί.