Πλώρη για αλλαγή πλαισίου λύσης έβαλε ο Αναστασιάδης

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει εξαγγείλει την πρόθεσή του να απευθυνθεί στους πολίτες με διάγγελμα. Θα δώσει, όπως είπε, απαντήσεις στην κριτική που δέχεται για τους χειρισμούς του. Ειδικότερα στα όσα του προσάπτουν για αλλαγή πλεύσης στο Κυπριακό, προς ένα χειρότερο σενάριο, αυτό της συνομοσπονδίας και των δυο κρατών.

Εξήγησε σε δηλώσεις του την περασμένη Κυριακή πως «αν θέλουμε να αποφύγουμε τον κίνδυνο ή το δίλημμα να συζητούμε για άλλες μορφές λύσης, ή λέγονται συνομοσπονδία ή δύο κράτη, αυτό που πρέπει να γίνει συνείδηση είναι πως για να πετύχουμε αυτό που διαχρονικά ετέθη ο στόχος, είναι η λύση να είναι λειτουργική και το κράτος πλήρως ανεξάρτητο».

Έχει προδικάσει περίπου τι θα πει στο διάγγελμα: Θα εξηγήσει πως για να αποτρέψει το χειρότερο, που είναι συνομοσπονδία ή δυο κράτη, προβαίνει σε διάφορες κινήσεις. Όπως είναι η κίνηση για χαλαρή / αποκεντρωμένη ομοσπονδία. Μια κίνηση, που κατά την άποψή μου, έγινε για λόγους τακτικής, εξ ου και δεν έτυχε επεξεργασίας. Η πραγματικότητα είναι πως εδώ και καιρό, από την προηγούμενη θητεία του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας άφηνε να εννοηθεί σε συνομιλητές του πως φλέρταρε με την ιδέα των δυο κρατών.

Το άφησε πολλές φορές να εννοηθεί και κατά την προεκλογική περίοδο. Και η τοποθέτησή του για ΑΟΖ του ψευδοκράτους και η αναφορά του (5 Νοεμβρίου 2017), όταν ρωτήθηκε κατά πόσο υπάρχει «άλλη οδός για το Κυπριακό». Απάντησε πως «θα πρέπει με τις πολιτικές δυνάμεις να υπάρξει μια ειλικρινής διαβούλευση για να δούμε τι είναι το “σχέδιο Β” που θα δημιουργεί συνθήκες ειρήνης, θα προστατεύει τον Ελληνισμό και θα διαφυλάσσει τη λειτουργικότητα του κράτους. Αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης». Είχε πει περαιτέρω πως «μετά από την εμπειρία της τελευταίας πενταετίας, του διαλόγου και με τον κ. Έρογλου και με τον κ. Ακιντζί, οφείλω να πω ότι έχω αποκρυσταλλώσει το πόσο εφικτό ή το πόσο ανέφικτο ή ποιοι είναι οι παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν σε μια πραγματική ειρήνη».

Συνεπώς δεν μπορεί να εκπλήσσει κανέναν, γιατί είναι πλέον κοινό μυστικό καθώς οι σκέψεις αυτές έχουν συζητηθεί με διάφορους, ενώ παρόμοια λογική αναπτύσσεται σε κοινωνικές συνάξεις. Δεν μπορεί, συνεπώς, να εκπλήσσει κανένα γιατί αυτά φαίνεται να έχουν τεθεί και ενώπιον του Τσαβούσογλου, σε αριθμό πρεσβευτών στη Λευκωσία, στη Μέρκελ, στη Μογκερίνι, στον έκπληκτο Τσίπρα.

Έχουμε φθάσει σε μια φάση που θα πρέπει να διεξαχθεί μια ολοκληρωμένη συζήτηση για το τι μέλλει γενέσθαι στο Κυπριακό, καθώς η ακολουθούμενη πολιτική οδηγεί σε αλλεπάλληλα αδιέξοδα, τα οποία εδραιώνουν τα κατοχικά δεδομένα. Αυτό θα σταματήσει την όποια συζήτηση για τη λύση δυο κρατών. Σενάριο καταστροφικό για την Κύπρο, καθώς πρόκειται για μια θέση που πέραν των άλλων ζητημάτων κλείνει οριστικά το θέμα της αποκατάστασης της ενότητας της χώρας μέσα από εθνική (δημογραφική, περιουσιακή και πολιτισμική) κάθαρση. Την ίδια ώρα, όσοι είναι θιασώτες αυτής της επιλογής να το πουν ευθέως και δημόσια στους πολίτες. Είναι υποχρέωσή τους.