Πώς μπορεί να αρθεί στη πράξη το casus belli
29/09/2025
Στην εφετεινή γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών της Νέας Υόρκης, ο Έλλην πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ζήτησε απ’ την Τουρκία την άρση αιτίας πολέμου (casus belli) διά να συμφωνήσει στην συμμετοχή της στο χρηματοδοτικό πρόγραμμα SAFE εξοπλισμού της Ευρωπαϊκής “Διαίρεσης”.
Η αιτία πολέμου (casus belli) για την Τουρκία αναφέρεται στην περίπτωση επεκτάσεως των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος στα 12 μίλια του Αιγαίου πελάγους που είναι άσχετη με το SAFE. Δηλαδή, εάν ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν ανακαλούσε την από 30ετίας απειλή πολέμου, η Ελλάς θα εδέχετο να συμμετάσχει η Τουρκία στη χρηματοδότηση της κοινής αμύνης της ΕΕ, για την οποία θα δανεισθεί η “διαιρεμένη” Ευρώπη 180 δις. ευρώ.
Ποιός αποκλείει την επαναφορά του Τουρκικού casus belli μόλις ο Ερντογάν τσεπώσει τους Ευρωπαϊκούς παράδες, με κάποια άλλη πρόφαση; Έχει ξαναγίνει. Η Τουρκία μετέσχε στο Σχέδιο Μάρσαλ ενώ δεν ήταν εμπόλεμος στον β’ παγκόσμιο πόλεμον ούτε κατεστράφει όπως η Ελλάς αλλά χρησιμοποίησε Αμερικανικά όπλα, για να εισβάλλει προ 51 ετών στην Κυπριακή Δημοκρατία της οποία κατέχει σήμερα το 38% του εδάφους ενός κράτους ανεξαρτήτου, μέλους των Ηνωμένων Εθνών και της ΕΕ και μάλιστα ζητεί τα κατεχόμενα να γίνουν “ανεξάρτητη Τουρκική βόρεια Κύπρος”!…
Η επέκταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος στην χωρική της θάλασσα (12 μ., υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ) είναι αναφαίρετο δικαίωμα, μέχρις της μέσης γραμμής από τις Τουρκικές ακτές που εκτείνονται 3 μίλια από της Ασίας επί τη βάσει της συνθήκης της Λωζάννης, που η ίδια Τουρκία υπέγραψε – μάλιστα όταν ήταν νικητής στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο 1917-22. Τα δικαιώματα της Ελλάδος ουδείς πρωθυπουργός μπορεί να απεμπολήσει και να εξαρτήσει από την βούληση άλλης χώρας σύμφωνα με το ισχύον σύνταγμα μας.
Άλλωστε, η “εγκάρδια” συνεννόηση Γαλλίας, Κύπρου και Ελλάδος τορπίλισε την “αυξημένη πλειοψηφία” που ετοιμάζετο να χρησιμοποιήσει η Τουρκόφιλος Κομμισιόν, για να επιτρέψει την συμμετοχή της Τουρκίας στο SAFE ως τρίτης χώρας όπως της Βρεταννίας και Καναδά.
Τυχόν συμπερίληψη της Τουρκικής βιομηχανίας θα ήταν παράνομος και το Ευρωπαϊκό δικαστήριο θα την ακύρωνε. Συνεπώς θα έπρεπε η Ελλάς είτε να εμείνει στην νέα, “εγκαρδία συνεννόηση” με την Γαλλία είτε να παύσει τα στραβά μάτια στην πολεμική ενίσχυση του προαιώνιου εχθρού της και να καταγγείλει την τρικλοποδιά των φιλοτούρκων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Υπάρχει εν τούτοις μία δυνατότης ακυρώσεως του Τουρκικού casus belli: Η επέκταση στα 12 μίλια της Ελληνικής χωρικής θαλάσσης. Τι θα έπραττε η Τουρκία; Πόλεμο κατά της Ελλάδος, για ένα δικαίωμα που απολαύουν οι ΗΠΑ , η Ρωσσία, Κίνα, ΕΕ κι άλλες 140 χώρες του ΟΗΕ; Κι αν τον κήρυττε, ποιο κράτος θα ανεγνώριζε το Αιγαίον ως Τουρκική θάλασσα; Πάντως όχι η Ευρώπη, η Ρωσσία κι οι ΗΠΑ ως μεγάλες ναυτιλιακές δυνάμεις. Αρκετά προβλήματα έχουν με τα Στενά του Ελλησπόντου.
Αν η Τουρκία κατελάμβανε ένα Ελληνικό νησί θα ήταν εγκλωβισμένη σ’ αυτό από αέρος και υδάτων. Τα Ελληνικά πυρά θα το βομβάρδιζαν συνεχώς και πάντως ο πόλεμος θα γενικεύετο αλλά δεν θα διαρκούσε πολλές ημέρες επί ζημία αμφοτέρων των χωρών. Άρα την Τουρκία δεν συμφέρει η χρησιμοποίηση του casus belli πέραν της απειλής αλλά κι αυτή εξαλείφεται όταν δεν πραγματοποιηθεί κι όχι όταν ζητείται η αναστολή της. Κι άλλο λάθος του Κυριάκου Μητσοτάκη.