Πως έβλεπε ο Κίσινγκερ Έλληνες και Κυπρίους – Αποκαλυπτικό τηλεγράφημα

Ο Χένρι Κίσινγκερ συμπληρώνει σήμερα ένα αιώνα ζωής. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν κάποιοι στις ΗΠΑ και αλλού, οι οποίοι… κρέμονται από το στόμα του για να αποφανθεί για διεθνείς εξελίξεις, γεωπολιτικές ανατροπές και πολέμους, κουβαλά στην μακρά ζωή του πολλά εγκλήματα κατά λαών, που “θυσιάστηκαν” για την επικράτηση της αμερικανικής παντοκρατορίας. Για την Κύπρο και τον Ελληνισμό θα παραμένει για πάντα ο μεγάλος ένοχος της καταστροφής του 1974. Πολλά έχουν γραφτεί για το ρόλο του, το ρόλο των ΗΠΑ για τα γεγονότα τότε, αλλά και τα όσα προηγήθηκαν.

Πώς βλέπει ο Κίσινγκερ εκείνη την περίοδο και πως αντιμετωπίζει τους λαούς; Ένα απόρρητο έγγραφο, πρακτικά της συνάντησης του τότε Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών με τον Ρουμάνο δικτάτορα, Νικολάε Τσαουσέσκου, ημερομηνίας 3 Νοεμβρίου 1974, επιβεβαιώνουν την αλαζονεία του και τον κυνισμό του έναντι των λαών. Το Κυπριακό, κατά τη διάρκεια της συνάντησης, το έθεσε ο Τσαουσέσκου δυο φορές, ενώ ο Κίσινγκερ προτιμούσε να συζητήσει άλλα θέματα.

Μια αναφορά του, που προέκυψε μέσα από τη συζήτηση ήταν και εκείνη, που παρουσιάζεται ως συμπέρασμά του για την ευρύτερη περιοχή: «Φαίνεται ότι όλοι οι άνθρωποι που πάσχουν από συναισθηματική αστάθεια ζουν 700 χιλιόμετρα από το Βουκουρέστι, δηλαδή, Μέση Ανατολή, Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο». Έτσι αντιμετώπιζε τους λαούς της περιοχής, ακόμη και των συμμάχων του, όπως η Τουρκία και το Ισραήλ… Για τον Ελληνισμό δεν είναι η πρώτη φορά, κατά την οποία αναφερόταν με απαξίωση.

Σε εκείνη τη συνάντηση, με βάση πάντα το αμερικανικό πρακτικό, ο Κίσινγκερ διέψευσε ότι οι ΗΠΑ σχεδίασαν το πραξικόπημα στην Κύπρο στις 15 Ιουλίου 1974, υποστηρίζοντας πως αυτό το λένε «γείτονες σας» ( σ.σ. εννοούσε προφανώς τους Σοβιετικούς). «Δεν έχουμε τίποτε εναντίον του Μακάριου. Το μόνο του πρόβλημα ήταν ότι το ταλέντο του ήταν μεγαλύτερο από το νησί. Αυτό συμβαίνει σε πολλούς Έλληνες».

Ο Κίσινγκερ ανέφερε ότι στις 9 Αυγούστου 1974, πριν από τη δεύτερη εισβολή, πρότεινε τη λύση έξι καντονιών στους Τούρκους. Τότε, είπε, οι Τούρκοι δέχτηκαν, αλλά οι Έλληνες δεν ήθελαν να συζητήσουν…. Σημειώνεται ότι σε άλλο αμερικανικό έγγραφο, παρουσιάζει τον τότε υπουργό Εξωτερικών, λίγο πριν τον δεύτερο γύρο της εισβολής, να ενημερώνει το νέο πρόεδρο, Φoρντ, ότι «δεν υπάρχει κανένας αμερικανικός λόγος για τον οποίο οι Τούρκοι δεν πρέπει να έχουν το ένα τρίτο της Κύπρου».

Στην παρότρυνση Τσαουσέσκου να καταβληθούν προσπάθειες από πλευράς ΗΠΑ για επίτευξη συμφωνίας στο Κυπριακό, ο Κίσιγκερ έριξε μια… βόμβα: «Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, αλλά οι Έλληνες μας ζήτησαν να μην είμαστε πολύ δραστήριοι μέχρι την 17η Νοεμβρίου, που έχουν εκλογές… Μέχρι τότε δεν μπορώ να λύσω τίποτε». Ανέφερε περαιτέρω ότι στην Τουρκία η κυβέρνηση «δεν είναι αρκετά ισχυρή για να αναλάβει σημαντικές ενέργειες».

Η πρόταση Ντεμιρέλ

Εκείνην η συνάντηση συνδέεται με τις επαφές που έγιναν την 31η Ιουλίου 1975, στο Ελσίνκι στο περιθώριο της ιδρυτικής Διάσκεψης για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη. Ο Αμερικανός πρόεδρος, Φορντ και ο υπουργός Εξωτερικών Κίσιγκερ συνάντησαν τον Τούρκο πρωθυπουργό Ντεμιρέλ, ενώ στο δείπνο κάθισαν στο ίδιο τραπέζι με τον Μακάριο (το είχε ζητήσει ο Μακάριος από τους Νορβηγούς).

Ο Ντεμιρέλ έθεσε την πρόταση για δυο κράτη, ενώ ως εναλλακτική την προσάρτηση «του ελληνικού τμήματος στην Ελλάδα και του τουρκικού στην Τουρκία». Οι Αμερικανοί προσπάθησαν να πείσουν τον Τούρκο πρωθυπουργό ότι Καραμανλής και Μακάριος έχουν αλλάξει στάση, ότι δέχονται την ομοσπονδοποίηση και στο εδαφικό 25%. Ποσοστό, το οποίο οι Αμερικανοί θεωρούσαν «πολύ χαμηλό»!

Ο Χένρι Κίσιγκερ, παρουσιάζεται ως ο δημιουργός του “διπλωματικού ρεαλισμού”. Πρόκειται για κυνικό πολιτικό, που δεν υπολόγιζε ανθρώπινες ζωές και καταστροφές. Ήθελε μόνο να πετύχει τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής του. Για ό,τι αφορά την Κύπρο δεν πρόκειται ποτέ κανείς να ξεχάσει τη δράση του το 1974, όταν δεν “έδινε δεκάρα” για τη χώρα μας. Απλά δεν ήθελε να οδηγηθούν σε πόλεμο Ελλάδα και Τουρκία, με την Κύπρο να είναι παράπλευρη απώλεια ενός ευρύτερου σχεδιασμού, στα ελληνοτουρκικά και την ευρύτερη περιοχή. Ήταν ξεκάθαρος, απόλυτος και έτοιμος από καιρό, να… τελειώσει με την Κύπρο, βλέποντας τη δική του “μεγάλη εικόνα”.