Πως κλιμακώνεται ο ψυχολογικός πόλεμος της Τουρκίας κατά της Ελλάδας

Η Τουρκία στρατιωτικοποιεί σε ρητορικό επίπεδο την εξωτερική της πολιτική έναντι της Ελλάδας, με στόχο την εμπέδωση υψηλών δημοσκοπικών ποσοστών για τον πρόεδρο Ερντογάν, εν όψει των εκλογών της 14ης Μαϊου 2023. Πρόκειται για στρατηγική επιλογή που έχει πολλάκις εφαρμοστεί στο παρελθόν από τον Τούρκο πρόεδρο, επιτυγχάνοντας προσωρινή ωστόσο ενίσχυση της δημοφιλίας του. Από την πλευρά της Τουρκίας κλιμακώνεται και οπ ψυχολογικός πόλεμος.

Αντιπροσωπευτική περίπτωση αποτελούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις “Κλάδος Ελιάς” που διεξήχθησαν στην πόλη Αφρίν της βορειοδυτικής Συρίας το 2018 από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και τον τουρκικά υποστηριζόμενο Ελεύθερο Συριακό Στρατό εναντίον των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων. Οι συγκεκριμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις αύξησαν τη δημοτικότητα του Τούρκου προέδρου, η οποία προσέγγισε περίπου το 50%, για να υποχωρήσει λίγους μήνες αργότερα υπό το βάρος της καταρρέουσας τουρκικής οικονομίας.

Με δεδομένο ότι μία νέα τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στην Βόρεια Συρία έχει επί του παρόντος αποκλειστεί από την Ρωσία και σε συνδυασμό με το υψηλό οικονομικό κόστος των τουρκικών επιχειρήσεων στην αραβική χώρα που ξεπερνά πλέον τα 10 δισ. ευρώ, ο πρόεδρος Ερντογάν και οι υπουργοί του εργαλειοποιούν τις ελληνοτουρκικές διαφορές.

Μιλούν ανοιχτά για αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών, όπως εμφαίνεται στις τελευταίες επιστολές που έστειλε η Άγκυρα στον ΟΗΕ, η οποία συνδέεται με την κυριαρχία τους. Πρόκειται για την υλοποίηση μιας στρατηγικής εκ μέρους της Τουρκίας, η οποία συνίσταται στη διεξαγωγή μαύρης προπαγάνδας σε βάρος της Ελλάδας, ότι δήθεν η χώρα μας παραβιάζει την υποχρέωση που προκύπτει από διεθνείς συνθήκες για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών στο Αιγαίο.

Το καθεστώς των ελληνικών νησιών

Η πραγματικότητα ωστόσο είναι εντελώς διαφορετική. Και τούτο διότι το καθεστώς των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο καθορίζεται από τρεις διεθνείς συνθήκες. Οι Λήμνος και Σαμοθράκη από τη Σύμβαση του 1936 του Μοντρέ, οι Μυτιλήνη, Χίος, Σάμος και Ικαρία από τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και τα Δωδεκάνησα από τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947.

Συγκεκριμένα, το δικαίωμα της Ελλάδας να εξοπλίσει την Λήμνο και τη Σαμοθράκη έχει αναγνωριστεί από την Τουρκία σε διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο. Το νόμιμο μάλιστα δικαίωμα της Ελλάδας να εγκαταστήσει στρατεύματα στη Λήμνο και τη Σαμοθράκη αναγνωρίστηκε ρητά κατά την κύρωση της Συνθήκης του Μοντρέ στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, από τον τότε Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Ρουστού Αράς.

Όσον αφορά τη Συνθήκη της Λωζάνης, αυτή προβλέπει το δικαίωμα της Ελλάδας να καλεί στρατιώτες για την πραγματοποίηση της στρατιωτικής τους θητείας, οι οποίοι μπορούν να εκπαιδεύονται επί τόπου, καθώς και να αναπτύσσει δυνάμεις της αστυνομίας και της χωροφυλακής.

Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα ασκεί το αναφαίρετο δικαίωμα της στην αυτοάμυνα επί τη βάση του άρθρου 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, τη στιγμή μάλιστα που η γειτονική Τουρκία έχει προβεί στη δημιουργία της Τέταρτης στρατιάς του Αιγαίου, η οποία διαθέτει τον μεγαλύτερο αποβατικό στόλο της Μεσογείου, παραβιάζει συστηματικά τον ελληνικό εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα, και κατέχει το βόρειο τμήμα της Κύπρου.

Την ίδια στιγμή δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι η Άγκυρα έχει κηρύξει casus belli, με απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης από το 1995, σε περίπτωση που η Αθήνα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια και απειλεί δια στόματος Τούρκου προέδρου ευθέως ότι θα κάνει ό,τι χρειάζεται με αιχμή τον πύραυλοTayfun. Τουρκικά ΜΜΕ αναφέρουν ότι ο πύραυλος Tayfun έχει εμβέλεια 561 χιλιόμετρα και με δυνατότητα επέκτασης στα 1000 χιλιόμετρα, παρουσιάζοντας χάρτες που αποτυπώνουν ότι εντός της εμβέλειας του βρίσκονται πόλεις της Ελλάδας, όπως η Αθήνα.

Τουρκικές ψυχολογικές επιχειρήσεις

Επιπρόσθετα, η Τουρκία χρησιμοποιεί το όπλο των ψυχολογικών επιχειρήσεων σε βάρος της χώρας μας με στόχο την αύξηση της δημοφιλίας Ερντογάν και τον επηρεασμό της διεθνούς κοινής γνώμης, είτε για την απόκτηση αναβαθμισμένων μαχητικών αεροσκαφών F-16, είτε για δήθεν παραμέληση από τις ελληνικές αρχές παράτυπων μεταναστών.

Στην υπηρεσία των ψυχολογικών επιχειρήσεων, εντάσσονται τηλεοπτικές σειρές όπως η σειρά του TRT1 “Κόκκινη σημαία” (“Al Sancak”) που διαχέει ανθελληνικά μηνύματα, καθώς σύμφωνα με το σενάριο αυτής, Τούρκοι στρατηγοί σχεδιάζουν αποστολή για την εξόντωση τρομοκρατών και λαθρεμπόρων όπλων, οι οποίοι απειλούν την Τουρκία χρησιμοποιώντας ως βάση ελληνικό νησί.

Η προπαγανδιστική στρατηγική της Τουρκίας έχει ως στόχο την εμπέδωση της αντίληψης, τόσο στο εσωτερικό της, όσο και το εξωτερικό, ότι δήθεν η χώρα μας υποθάλπει την τρομοκρατία. Η πραγματικότητα ωστόσο είναι εντελώς διαφορετική, καθώς η Τουρκία αποτελεί χώρα που εμπράκτως υποθάλπει και στηρίζει την τρομοκρατία με διάφορα μέσα.

Και τούτο διότι η Άγκυρα αφενός έχει αποδειχθεί ότι επέδειξε στο πρόσφατο παρελθόν ιδιαίτερη ανοχή ως προς τη διέλευση μαχητών της τρομοκρατικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος επί τουρκικού εδάφους, προκειμένου να καταλήξουν στη Συρία. Αφετέρου έχει στηρίξει την οικονομική και επιχειρησιακή βιωσιμότητα της τρομοκρατικής οργάνωσης, όπως εμφαίνεται άλλωστε σε σειρά εκθέσεων του γενικού επιθεωρητή του Αμερικανικού Υπουργείου Οικονομικών από το 2021 και εντεύθεν.

Τουρκική υποστήριξη στο ISIS

Σύμφωνα με τις εκθέσεις, το Ισλαμικό Κράτος ενισχύθηκε με την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των χαουάλας (hawalas) που συνιστούν παράλληλο σύστημα εμβασμάτων, εκτός του παραδοσιακού τραπεζικού συστήματος, για τη μεταφορά κεφαλαίων μεταξύ Ιράκ και Συρίας μέσα από παραρτήματα/υλικοτεχνικούς κόμβους στην Τουρκία.

Αξιοσημείωτη είναι επίσης η καταγραφή στις αμερικανικές εκθέσεις, ότι μέλη του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ μετέφεραν χρήματα σε μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης στη βορειοανατολική Συρία, συμπεριλαμβανομένων και καταυλισμών, όπως ο αλ- Χάουλ (al-Hawl) που φιλοξενεί περισσότερα από 70 χιλιάδες άτομα. Τα χρηματικά κεφάλαια στέλνονταν από το Ιράκ σε μεσάζοντες στην Τουρκία, οι οποίοι με τη σειρά τους διακινούσαν παράνομα μετρητά στη Συρία με τελικούς αποδέκτες μέλη του Ισλαμικού Κράτους. Η εν λόγω πρακτική οδήγησε το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών στο να επιβάλει κυρώσεις σε άτομα που στηρίζουν το Ισλαμικό Κράτος και έχουν έδρα την Τουρκία.

Στο ίδιο μήκος κύματος, η θέση του Τούρκου προέδρου ότι είναι δήθεν απαράδεκτη η πρακτική της Ελλάδας να χρησιμοποιεί τρομοκράτες ως υπεργολάβους, συνιστά αντιστροφή της πραγματικότητας και καταρρίπτεται από την τουρκική πρακτική στην Λιβύη. Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Τουρκία χορηγεί σε μισθοφόρους του Ισλαμικού Κράτους τουρκικά διαβατήρια και μηνιαίο μισθό ύψους δύο χιλιάδων δολαρίων, προκειμένου να ελέγξουν τις υποστηριζόμενες από την Άγκυρα ομάδες στην Λιβύη και να εμπεδώσουν την εκεί τουρκική στρατιωτική παρουσία.

Η δε στρατολόγηση μισθοφόρων συντελείται στις ελεγχόμενες από την Τουρκία περιοχές της βορειοδυτικής Συρίας και στην πόλη Αφρίν, γεγονός το οποίο συνιστά έγκλημα σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση κατά της Στρατολόγησης, Χρήσης, Χρηματοδότησης και Εκπαίδευσης Μισθοφόρων που εγκρίθηκε με το ψήφισμα 44/34 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 4 Δεκεμβρίου 1989. Με απλά λόγια, η Τουρκία συνιστά παραβάτη του διεθνούς δικαίου και χώρα που στηρίζει την τρομοκρατία, παρά τις δημόσιες θέσεις του Τούρκου προέδρου περί του αντιθέτου.

Η Άγκυρα σκηνοθετεί γεγονότα

Στο συνολικό πακέτο ψυχολογικών επιχειρήσεων στις οποίες προβαίνει η Άγκυρα εντάσσεται η σκηνοθεσία περιστατικών, όπως συνέβη με το σενάριο της δήθεν νεκρής Μαρίας στον Έβρο. Στην παγίδα των τουρκικών μυθευμάτων ότι δήθεν η Ελλάδα κακοποιεί τους παράτυπους μετανάστες έπεσαν μεγάλα ειδησεογραφικά μέσα, όπως το γερμανικό Spiegel, που διέσυραν την χώρα μας για να αποδειχτεί ωστόσο εκ των υστέρων ότι επρόκειτο για ένα καλά σκηνοθετημένο σενάριο.

Όπως αποκαλύφθηκε, 38 πρόσφυγες καθοδηγούνταν εξ αποστάσεως από διακινητή μέσω μιας γυναίκας που βρίσκονταν στη νησίδα και διοχέτευε κατασκευασμένες πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό στα κοινωνικά δίκτυα. Η σκηνοθεσία του θανάτου ενός πεντάχρονου κοριτσιού, με τη χρήση μέικ-απ, είχε ως στόχο το διεθνή διασυρμό της Ελλάδας και την ανεμπόδιστη είσοδο παράτυπων μεταναστών στο ελληνικό έδαφος.

H σκηνοθεσία γεγονότων συνιστά κλασική πρακτική για τη διεξαγωγή ψυχολογικών επιχειρήσεων από μία χώρα, εν προκειμένω την Τουρκία, σε βάρος μίας άλλης, δηλαδή της Ελλάδας. Η εν λόγω μέθοδος έχει παρουσιαστεί σε εξιδεικευμένες διεθνείς συναντήσεις, όπως στο ετήσιο συνέδριο της Χερτζιλία που πραγματοποιήθηκε στο Ισραήλ το 2018.

Τότε, υπήρξε ειδική συνεδρία στην οποία μετείχαν Ισραηλινοί και ξένοι ειδικοί με αντικείμενο το κατά πόσο η Τέχνη και η εικονική πραγματικότητα, δηλαδή η σκηνοθεσία γεγονότων, μπορούν να συνδράμουν στην επίλυση ή στην ενίσχυση διενέξεων μεταξύ κρατών. Το συμπέρασμα συνίστατο στο ότι η Τέχνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να οδηγήσει σε όξυνση των σχέσεων δύο χωρών, ή ακόμη και να εμφανίσει ως θύμα χώρα η οποία στην πραγματικότητα είναι ο θύτης και ο παραγωγός αστάθειας σε μία γεωγραφική περιοχή.

Η ελληνική απάντηση

Στις τουρκικές ψυχολογικές επιχειρήσεις, η Αθήνα απαντά με ψυχραιμία και θωρακίζεται αμυντικά στο πλαίσιο μιας πολυδιάστατης και αποτελεσματικής στρατηγικής αποτροπής έναντι της Άγκυρας. Ενώ η Ελλάδα σώζει χιλιάδες ζωές στο Αιγαίο και τον Έβρο, την ίδια στιγμή, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σε συντονισμό με την Ελληνική Αστυνομία και το Λιμενικό Σώμα/Ελληνική Ακτοφυλακή προστατεύουν τα ελληνικά σύνορα, που είναι και ευρωπαϊκά.

Υφίστανται εκτιμήσεις σύμφωνα με τις οποίες, αν δεν υπήρχαν ο φράχτης στον Έβρο και οι 2.000 Έλληνες συνοριοφύλακες, το 2022 θα είχαν περάσει τα ελληνικά σύνορα περισσότεροι από 260 χιλιάδες παράνομοι μετανάστες Η επέκταση του φράχτη σε όλο το μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων στον Έβρο, η αναβάθμιση του ηλεκτρονικού συστήματος επιτήρησης και η ενίσχυση της συνοριοφυλακής συνιστούν την ελληνική απάντηση στις τουρκικές προσπάθειες για παραβίαση των εθνικών συνόρων και στοχοποίηση των στελεχών του Λιμενικού Σώματος και των Ενόπλων Δυνάμεων για δήθεν παράνομες επαναπροωθήσεις.

Στους ανυπόστατους τουρκικούς ισχυρισμούς περί παραβίασης διεθνών συνθηκών εκ μέρους της Ελλάδας με αιχμή του δόρατος τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, η Αθήνα απαντά διεθνοποιώντας την τουρκική παραβατικότητα και ενισχύοντας την αμυντική της θωράκιση. Απέναντι στην ανιστόρητη, παράνομη και παράλογη πολιτική της Τουρκίας, αντιπαρατίθεται η αποφασιστική και διεθνώς νόμιμη πολιτική της Ελλάδας.