Πώς βλέπουν τα τουρκικά ΜΜΕ τον νέο ρόλο της Ελλάδας στον ΟΗΕ
03/01/2025«Η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε για τελευταία φορά στο Συμβούλιο Ασφαλείας το 2005-2006. Η Τουρκία ήταν μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ μεταξύ 2009 και 2010. Μόλις 4 χρόνια μετά τη λήξη της θητείας της, η Τουρκία υπέβαλε αίτηση για τη θητεία 2015-2016, αλλά αποκλείστηκε επειδή δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει την απαραίτητη πλειοψηφία» γράφουν τα τουρκικά ΜΜΕ και κάνουν αναφορά στην προσεχή σύγκληση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας στις αρχές του 2025 (στην Αθήνα ή την Άγκυρα) με την συμμετοχή των Μητσοτάκη-Ερντογάν
“Θα διατηρήσουμε την Κύπρο στην ατζέντα” είναι ο τίτλος της Milliyet για το νέο ρόλο της Ελλάδας στον ΟΗΕ και γράφει: «Καθώς η διετής θητεία της Ελλάδας ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ξεκίνησε την 1η Ιανουαρίου, το ερώτημα για το πώς ο ρόλος της Αθήνας θα επηρεάσει την Τουρκία ήρθε στο προσκήνιο».
Συνεχίζει η Milliyet: «Μεταξύ των έξι κύριων προτεραιοτήτων που ανακοίνωσε η Ελλάδα για την περίοδο της μη μόνιμης ιδιότητας μέλους, ξεχωρίζουν η “ειρηνική διευθέτηση των συγκρούσεων”, ο “σεβασμός του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ” και η “ασφάλεια της ναυσιπλοΐας”, με σύνδεση με τις τουρκο-ελληνικές σχέσεις και το Κυπριακό. Άλλωστε, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης σε δήλωσή του στον ελληνικό Τύπο ανέφερε χαρακτηριστικά: “Μετά την ανάληψη της θητείας μας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ την 1η Ιανουαρίου, στόχος μας είναι να διατηρήσουμε το Κυπριακό στην ενεργό ατζέντα του ΟΗΕ”.
Η ιδιότητα της Ελλάδας ως μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ έρχεται σε μια περίοδο αυξανόμενων διεθνών πιέσεων για μια λύση του Κυπριακού με διαπραγματεύσεις. Το θέμα της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας ξεχωρίζει σε σχέση με το θέμα του Αιγαίου. Από την άλλη πλευρά, τα μη μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, τα οποία έχουν δικαίωμα ψήφου στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, δεν έχουν δικαίωμα βέτο, σε αντίθεση με τα μόνιμα μέλη», αναφέρει η Milliyet
BBC Türkçe για τον ρόλο της Ελλάδας στον ΟΗΕ
“Πώς θα επηρεάσει η ένταξη της Ελλάδας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ την Τουρκία και την Κύπρο;” γράφει η BBC Türkçe και συνεχίζει: «Η διετής θητεία της Ελλάδας ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ΣΑΗΕ) ξεκίνησε την 1η Ιανουαρίου 2025» και αφού αναφέρεται στις ελληνικές προτεραιότητες που επεσήμανε και η Milliyet, επισημαίνει: «Για την Τουρκία, τα σημεία σχετικά με την ειρηνική επίλυση των διαφορών, τον σεβασμό του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας είναι ιδιαίτερα σημαντικά. Τα τρία αυτά σημεία είναι αξιοπρόσεκτα καθώς συνδέονται άμεσα με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό. Η Ελλάδα επικαλείται το διεθνές δίκαιο τόσο για την επίλυση του Κυπριακού όσο και για την επίλυση των διαφορών που προκύπτουν από το Αιγαίο και τη Μεσόγειο και κατηγορεί την Τουρκία ότι κατά καιρούς παραβιάζει τους κανόνες αυτούς», αναφέρει.
Σχολιάζοντας την δήλωση Γεραπετρίτη επισημαίνει: «Η ιδιότητα της Ελλάδας ως μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ έρχεται σε μια περίοδο αυξανόμενων διεθνών πιέσεων για μια διευθέτηση του Κυπριακού με διαπραγματεύσεις. Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Antonio Guterres συναντήθηκε με την ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας και τους ‘Τ/Κ ηγέτες’ τον Οκτώβριο του 2024 και κάλεσε τις πλευρές να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ο Γεραπετρίτης σημείωσε ότι θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν τις προσπάθειες του Guterres.
Η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία τάσσονται υπέρ μιας νέας διαδικασίας επίλυσης του Κυπριακού εντός των παραμέτρων του ΟΗΕ. Η Τουρκία και η ‘διοίκηση στη Βόρεια Κύπρο’ (σημ. το ψευδοκράτος) από την άλλη πλευρά, εκφράζουν την απροθυμία τους να αποδεχθούν οποιαδήποτε φόρμουλα διαφορετική από την ίση κυριαρχία και το ίσο διεθνές καθεστώς. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητούν επίσης την έναρξη νέων διαπραγματεύσεων το συντομότερο δυνατό.
Στα Ηνωμένα Έθνη εκτιμάται ότι μια νέα διαπραγματευτική διαδικασία μπορεί να ξεκινήσει μόνο εάν συναινέσουν και οι δύο πλευρές και ότι η μη μόνιμη συμμετοχή της Ελλάδας δεν θα επηρεάσει αυτή την κατάσταση», αναφέρει».
«Πώς θα επηρεαστούν τα θέματα του Αιγαίου;»
Το BBC Türkçe εστιάζει στο ζήτημα της ασφάλειας της θαλάσσιας ναυσιπλοΐας και αναφέρει: «Αξίζει να σημειωθεί ότι η ασφάλεια της θαλάσσιας ναυσιπλοΐας αποτελεί διακριτό θέμα μεταξύ των προτεραιοτήτων της Ελλάδας. Ωστόσο, η Τουρκία και η Ελλάδα διανύουν μια περίοδο χωρίς εντάσεις λόγω της αποκλιμάκωσης και του αυξημένου διαλόγου.
Ως εκ τούτου, η ιεράρχηση από την Αθήνα της ασφάλειας της θαλάσσιας ναυσιπλοΐας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θεωρείται λιγότερο σημαντική από ό,τι στο παρελθόν. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα έχει ανακοινώσει ότι θα εργαστεί για την εφαρμογή της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία αποτελεί επίσης σημαντική πηγή της επίσημης εξωτερικής της πολιτικής.
Η Τουρκία δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος αυτής της σύμβασης του 1982. Ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα άρθρα της σύμβασης εξουσιοδοτεί τις χώρες να επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα μέχρι τα 12 μίλια. Η Τουρκία είχε καταγράψει σε κοινοβουλευτικό ψήφισμα ότι ένα τέτοιο βήμα της Ελλάδας στο Αιγαίο θα αποτελούσε πράξη πολέμου.
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών σημείωσε ότι η έλλειψη θαλάσσιας οριοθέτησης μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας αποτελεί πηγή έντασης και υποστήριξε ότι το ζήτημα μπορεί να επιλυθεί από τις δύο χώρες μέσω διεθνούς διαιτησίας. Η Άγκυρα απορρίπτει τη θέση της Αθήνας, λέγοντας ότι όλα τα αλληλένδετα προβλήματα που προκύπτουν από το Αιγαίο πρέπει να αντιμετωπιστούν ως πακέτο και ότι το πρόβλημα δεν μπορεί να περιοριστεί στην οριοθέτηση των χωρικών υδάτων [sic]» (σημ. λύση “πακέτο” ως γνωστόν αφορά ακόμα και ζητήματα κυριαρχίας των νησιών του Αιγαίου!).
Έντονο το ενδιαφέρον για την Συρία
Έντονο, όμως, είναι και το ενδιαφέρον για την Συρία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το άρθρο γνώμης του ακαδημαϊκού και επικεφαλής του “Κέντρου Μελετών Διεθνών Κρίσεων” İsmail Şahin στην Yeni Akit, με πηγή το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu.
Γράφει ο İsmail Şahin: «Η εξομάλυνση των σχέσεων Τουρκίας-Αιγύπτου και οι πρόσφατες εξελίξεις στη Συρία υπέρ της Τουρκίας με την κατάρρευση του καθεστώτος Μπάαθ έχουν προκαλέσει σοβαρή δυσφορία στην Αθήνα και τη “Νότια Κύπρο”» (σημ. έτσι αποκαλεί η Τουρκία την Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία δεν αναγνωρίζει).
Συνεχίζει ο Sahin: «Με τη συμφωνία της με τη Λιβύη, η Τουρκία, όχι μόνο εξασφάλισε τη θαλάσσια δικαιοδοσία της στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και καθιέρωσε θαλάσσια σύνορα μεταξύ της Λιβύης και της Τουρκίας, ακυρώνοντας έτσι τις επεκτατικές αξιώσεις της Ελλάδας έναντι της Κύπρου (σημ. εδώ ο αρθρογράφος εννοεί το ψευδοκράτος και βεβαίως παραγνωρίζει ότι οι θέσεις της Ελλάδας βασίζονται στο Δίκαιο της Θάλασσας) και της Αιγύπτου σχετικά με τη θαλάσσια δικαιοδοσία. Η επέκταση και ενίσχυση της συνεργασίας της Άγκυρας με τη Δαμασκό και το Κάιρο έχει οδηγήσει την Ελλάδα και την “Νότια Κύπρο” να ανησυχούν ότι η στρατηγική τους θέση στην Ανατολική Μεσόγειο θα αποδυναμωθεί περαιτέρω.
Σε αυτό το πλαίσιο, η ανακοίνωση του Abdulkadir Uraloğlu, Υπουργού Μεταφορών και Υποδομών της Τουρκικής Δημοκρατίας, ότι θα υπογραφεί συμφωνία θαλάσσιας δικαιοδοσίας μεταξύ Τουρκίας και Συρίας μπορεί να θεωρηθεί σημαντική εξέλιξη, όσον αφορά την περιφερειακή ισορροπία δυνάμεων και την οριοθέτηση των ζωνών θαλάσσιας δικαιοδοσίας.
Μια συμφωνία με την Τουρκία, η οποία βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση βάσει του διεθνούς δικαίου λόγω του μήκους των ακτών της στην Ανατολική Μεσόγειο, θα παράσχει στη Συρία ευρύτερη θαλάσσια δικαιοδοσία. Με τον τρόπο αυτό, και οι δύο χώρες θα κέρδιζαν περισσότερο θαλάσσιο χώρο, εξισορροπώντας τις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις της “Ελληνοκυπριακής Διοίκησης της Νότιας Κύπρου”», αναφέρει, προσδοκώντας σε ένα παράνομο μνημόνιο Άγκυρας-Δαμασκού για τις θαλάσσιες ζώνες, κατ’ αναλογία του επίσης παράνομου τουρκολιβυκού.
Προσδοκούν οφέλη για το ψευδοκράτος
Συνεχίζει ο Sahin: «Από την άλλη πλευρά, μια συμφωνία με την Τουρκία θα ήταν σύμφωνη με τα θαλάσσια και ενεργειακά συμφέροντα της Συρίας, καθώς η Τουρκία διαθέτει ισχυρή τεχνολογία, υποδομές και τεχνογνωσία για την εξερεύνηση και εκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο. Μέσω των ενεργειακών εταιρειών και των ερευνητικών σκαφών της, θα μπορούσε να επιταχύνει τις δραστηριότητες εξερεύνησης πόρων της Συρίας στη ζώνη θαλάσσιας δικαιοδοσίας της και να διευκολύνει την ανακάλυψη και εκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων στις ζώνες αυτές.
Μια τέτοια συμφωνία θα επέκτεινε τις θαλάσσιες δραστηριότητες της Συρίας στη Μεσόγειο αυξάνοντας την πρόσβασή της σε θαλάσσιες εμπορικές οδούς. Η καλά αναπτυγμένη λιμενική και υλικοτεχνική υποδομή της Τουρκίας, ιδίως τα λιμάνια Iskenderun και Mersin, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν αποτελεσματικά για την υποστήριξη των οικονομικών συμφερόντων της Συρίας. Αυτό θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στην ανασυγκρότηση του εμπορικού δικτύου της Συρίας. Ο ισχυρός περιφερειακός ρόλος της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο μπορεί επίσης να βοηθήσει τη Συρία να ενισχύσει τις σχέσεις της με άλλους παράγοντες στην περιοχή.
Η συμφωνία αυτή θα αποφέρει επίσης πολλά οφέλη για την Τουρκία και την ‘ΤΔΒΚ” (“Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου”, πρόκειται για το ψευδοκράτος). Πρώτον, μια συμφωνία θαλάσσιας οριοθέτησης με τη Συρία θα επιτρέψει στην Τουρκία και την “ΤΔΒΚ” να υπερασπιστούν πιο σθεναρά τα δικαιώματά τους με βάση το διεθνές δίκαιο της θάλασσας (σημ. το οποίο στην πραγματικότητα παραβιάζει η Τουρκία) ακυρώνοντας τους μαξιμαλιστικούς χάρτες (!) της “Ελληνοκυπριακής Διοίκηση Νότιας Κύπρους” και της Ελλάδας. Αυτό θα ενίσχυε την πολιτική, νομική και διπλωματική υπεροχή της Άγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο και θα αύξανε την ικανότητα της Τουρκίας να ασκεί μεγαλύτερη επιρροή στα περιφερειακά θαλάσσια και ενεργειακά σχέδια.
Από την πλευρά των Τουρκοκυπρίων, μια τέτοια εξέλιξη θα αύξανε την έμμεση υποστήριξη για το μοντέλο λύσης δύο κρατών και θα συνέβαλε σε μια κατανόηση που ευνοεί το καθεστώς της ‘ΤΔΒΚ’ στις πολιτικές εξισώσεις στην περιοχή. Αυτό θα ενίσχυε τα δικαιώματα και την κυριαρχία των Τουρκοκυπρίων και θα τους επέτρεπε να λάβουν ισχυρότερη θέση στο Κυπριακό», καταλήγει.