Πού αποσκοπούν οι τουρκικές κουτοπονηριές περί αποστρατιωτικοποίησης

Τα νησιά του βορείου Αιγαίου δεν αφοπλίζονται. Κατά δήλωση του υπουργού Άμυνας Νίκου Δένδια «ό,τι απειλείται δεν αποστρατικοποιείται».Έμμεση, αλλά σαφής απάντηση,  στις τουρκικές κουτοπονηριές του δημοσίευματος της φιλοκυβερνητικής εφημερίδος Γενί Σαφάκ, σύμφωνα με την οποία δήθεν «εξέπληξε τους Τούρκους ότι η Ελλάδα σταμάτησε να εξοπλίζει νησιά, νησίδες και βράχους (sic) των οποίων η κυριαρχία αμφισβητείται».

Πρόκειται για 152 νησαία εδάφη του Αιγαίου πελάγους, τα οποία δεν αναφέρονται σε διεθνείς συνθήκες (του Λονδίνου το 1913 και της Λωζάννης το 1923) με τις οποίες καθορίστηκαν τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδος, από την εξαμελή “Ευρωπαϊκή Συναυλία” στην οποία η Οθωμανική αυτοκρατορία είχε εκχωρήσει όλα τα δικαιώματα της επί των νήσων του Αιγαίο.

Μάλιστα, η Τουρκία είχε παραιτηθεί το 1913 ακόμη κι από την Ίμβρο και την Τένεδο, που ανέκτησε το 1923 με την συνθήκη της Λωζάννης. Όλα τα άλλα νησιά του Βορείου Αιγαίου, με ελληνικό πληθυσμό που απελευθερώθηκαν κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο, παρέμειναν στην κυριαρχία της Ελλάδος (άρθρον 12 της Λωζάννης). Τα Δωδεκάνησα επίσης δόθησαν στην Ελλάδα από την συνδιάσκεψη ειρήνης των Παρισίων το 1948, χωρίς τουρκικές αντιρρήσεις.

Η Τουρκία απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα εάν επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια,  άρα αναγνωρίζει τα έξι μίλια. Συνεπώς ό,τι έδαφος ευρίσκεται εντός της ζώνης των έξι  μιλίων ανήκει κυριαρχικώς στην Ελλάδα, είτε αναφέρεται σε διεθνείς συνθήκες, είτε όχι.

Το δημοσίευμα της Γενί Σαφάκ ήταν μία αμελέτητη πρόκληση (προβοκάτσια) που σκοπό είχε να προκαλέσει τριβές μέσα στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και να εγγράψει ένα προηγούμενο στη επικειμένη διαπραγμάτευση για την ρύθμιση των θαλασσίων ζωνών των δύο χωρών. Προφανώς απέτυχε, καθώς η θέση της ελληνικής κυβερνήσεως παραμένει αμετάβλητη στο ζήτημα της στρατικοποιήσεως των απειλουμένων νήσων, αλλ’ ούτε και θα μπορούσε να αλλάξει, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την συμπεριφορά της Τουρκίας στην Κύπρο.

Ο Φιντάν περί συνεκμετάλλευσης

Οι τουρκικές προβοκάτσιες όμως δεν έπαυσαν με το φιάσκο της Γενί Σαφάκ. Συνεχίστησαν με δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Χακάν Φιντάν, ο οποίος πρότεινε «συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων» της ΑΟΖ της Κύπρου, κατά το προηγούμενο της συμφωνίας Λιβάνου και Ισραήλ.

Εν τούτοις, η μεν Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία δεν δέχεται την διχοτόμηση της Κύπρου με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους ως ισοτίμου και καλεί την τουρκοκυπριακή ηγεσία να διαπραγματευθεί την επίλυση πρώτα του Κυπριακού προβλήματος (εισβολής και κατοχής) που όμως εμποδίσει η τουρκική κυβέρνηση.

Τι είδους συνεκμετάλλευση θα είναι αυτή μεταξύ χωρών που δεν ομιλούν μεταξύ των; Μπορεί ο Λίβανος να μην αναγνωρίζει το Ισραήλ, αλλά πρόκειται περί δύο κυριάρχων κρατών που αποφάσισαν να μοιράσουν μεταξύ των ένα θαλάσσιο κοίτασμα φυσικού αερίου για την ενεργειακή αυτοκατανάλωση τους. Τα ίδια δεν συντρέχουν με το ψευδοκράτος, την Τουρκία και ολόκληρη την Κύπρο που έχει ενταχθεί αλώβητη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι Τούρκοι τα ξέρουν όλα αυτά αλλά κάνουν τον χαζό, με την ελπίδα ότι κάποιος θα πέσει στην παγίδα τους και συνάμα να φανούν στη διεθνή κοινότητα ως διαλλακτικοί. Δεν είναι όμως  ειλικρινείς, παρά μόνον κουτοπόνηροι, ιδίως όταν υποτιμούν την ευφυΐα των άλλων.