Προκλήσεις Τσαβούσογλου και εκτός έδρας – Τι απάντησε στη Μέρκελ για τη Λιβύη

Η κατάσταση στη Λιβύη κυριάρχησε στην συνάντηση που είχε σήμερα, στο Βερολίνο, ο Τσαβούσογλου με τον Γερμανό ομόλογό του Μάας, παρότι στην γενικότερη ατζέντα ήταν όλα τα διμερή και διεθνή θέματα και φυσικά οι ευρωτουρκικές σχέσεις. Σε συνέχεια της χθεσινής τηλεδιάσκεψης Μέρκελ-Ερντογάν, στην οποία η καγκελάριος απαίτησε την απόσυρση των μισθοφόρων, ο Τσαβούσογλου επικαλέστηκε την συμφωνία της Άγκυρας με την Τρίπολη. Νωρίτερα βέβαια εμφανίστηκε για άλλη μια φορά προκλητικός, υποστηρίζοντας σε συνέντευξή του στη FAZ, ότι «η ΕΕ είναι όμηρος των μαξιμαλιστικών ελληνικών αξιώσεων».

Η συνάντηση κράτησε λίγο περισσότερο από ότι είχε προγραμματιστεί και, κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος σε πρόσφατες επισκέψεις στην Άγκυρα είχε χάσει τη μιλιά του μπροστά στον Τούρκο ομόλογό του,  χαρακτήρισε δύσκολη την περσινή χρονιά, τονίζοντας ότι «άφησε ίχνη» στις ευρωτουρκικές σχέσεις. Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι είναι γνωστές οι «τουρκικές προσδοκίες», αναφερόμενος στις σχέσεις που θέλει η Άγκυρα με την ΕΕ, και επισήμανε ότι η θέση του Βερολίνου ήταν πάντα υπέρ ενός διαλόγου «βήμα προς βήμα» για την Ανατολική Μεσόγειο.

Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών αναφερόμενος στις διερευνητικές επαφές Αθήνας-Άγκυρας έκανε λόγο για μια «εποικοδομητική φάση» και ενθάρρυνε όλες τις πλευρές «να συνεχίσουν προς αυτήν την κατεύθυνση, ακόμη και αν στο κυπριακό δεν διαφαίνονται, προς ώρας, αποτελέσματα». Ειδικά πάντως για τη Λιβύη, ο Μάας τόνισε ότι πρέπει να υποστηριχτεί η σημερινή μεταβατική κυβέρνηση και να υλοποιηθεί η συμφωνία της Διάσκεψης του Βερολίνου, σχετικά με την απόσυρση των ξένων δυνάμεων.

Σε άλλο σύμπαν ο Τσαβούσογλου

Στο γνωστό πλαίσιο της τουρκικής πολιτικής ο Τσαβούσογλου απάντησε ότι συμφωνεί με την θέση αυτή, πρόσθεσε όμως ότι η Άγκυρα έχει υπογράψει διμερείς συμφωνίες με την Τρίπολη, οι οποίες πρέπει να γίνουν σεβαστές. Σε πρώτο πλάνο ο Τσαβούσογλου αναφερόταν στην συμφωνία που αφορά την εκεί στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας, η αποστροφή του αφορούσε, ωστόσο, και το τουρκολιβυκό μνημόνιο για τον καθορισμό θαλάσσιων ζωνών και ΑΟΖ.

Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι σε τηλεδιάσκεψη που είχαν την Τετάρτη ο Ερντογάν και η Μέρκελ, η Γερμανίδα καγκελάριος ζήτησε την απόσυρση των τουρκικών δυνάμεων και των μισθοφόρων από την Λιβύη, τονίζοντας στον Τούρκο πρόεδρο ότι αυτό θα ήταν ένα καλό σήμα προς την Ευρώπη. Είναι μόνιμη άλλωστε η επιδίωξη του Βερολίνου να κρατήσει σε ευρωπαϊκή τροχιά την Τουρκία και αυτό εξηγεί όλη την μέχρι τώρα στάση της Γερμανίας και της ΕΕ απέναντι στις προκλήσεις της Άγκυρας.

Στην ίδια την τηλεδιάσκεψη εξάλλου, ο Ερντογάν δεν παρέλειψε, για άλλη μία φορά, να υποστηρίξει ότι «η Ελλάδα συνεχίζει τις προκλητικές ενέργειες στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο». Κατηγόρησε επίσης την Αθήνα ότι συνεχίζει τις «παράνομες επαναπροωθήσεις», για τις οποίες είπε ότι είναι αντίθετες με το Διεθνές Δίκαιο. Παρουσίασε δε την Τουρκία ως τον παράγοντα που κρατά «νηφάλια στάση, για να διατηρηθεί η θετική ατζέντα»!

Να φύγουν οι άλλοι από τη Λιβύη

Αφού άκουσε όλα αυτά τα εξωπραγματικά από τον Ερντογάν, η Μέρκελ ζήτησε να φύγουν άμεσα από τη Λιβύη τα ξένα στρατεύματα και οι μισθοφόροι. Λίγη ώρα αργότερα, η καγκελαρία ανακοίνωνε ότι οι δύο ηγέτες συμφώνησαν να στηρίξουν τη νέα μεταβατική κυβέρνηση της Λιβύης υπό τον Αμπντουλχαμίντ Ντμπεϊμπά. Σε ό,τι αφορά πάντως το αίτημα της Μέρκελ για την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων, ο Τσαβούσογλου έδωσε σήμερα την αμίμητη απάντηση ότι η Άγκυρα δεν έχει καμία αντίρρηση να φύγουν όλοι από τη Λιβύη, εκτός από τους Τούρκους!

Επικαλούμενος μάλιστα τις συμφωνίες με την προηγούμενη, επίσης μεταβατική αλλά με μικρότερη αναγνώριση, κυβέρνηση της Λιβύης, είπε ότι τα τουρκικά στρατεύματα που βρίσκονται στην βορειοαφρικανική χώρα δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μισθοφόροι. Η πρόκληση αυτή δεν ήταν βέβαια η μοναδική από τον Τσαβούσογλου, ο οποίος νωρίτερα σε συνέντευξή του στην γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), υποστήριζε ότι η ΕΕ είναι «όμηρος των μαξιμαλιστικών ελληνικών αξιώσεων».

Ανέφερε επίσης τα γνωστά εξωπραγματικά για τις «ελληνικές προκλήσεις», όπως και τις κατηγορίες εναντίον της Αθήνας και της ΕΕ για αθέτηση υποχρεώσεων σχετικά με το μεταναστευτικό. Εκτός δεν άφησε ούτε την προσβολή προς το πρόσωπο της προέδρου της Κομισιόν, το γνωστό πλέον Sofagate, για το οποίο επανέλαβε ότι η ευθύνη ανήκει στην ευρωπαϊκή εθιμοτυπία, αγνοώντας ακόμη και την δημόσια τοποθέτηση της Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν.

Έφτασε μάλιστα στο σημείο να χαρακτηρίσει «λυπηρό» το γεγονός ότι η πρόεδρος της Κομισιόν «ισχυρίζεται πως ό,τι συνέβη έχει να κάνει με το γεγονός ότι είναι γυναίκα, παρότι γνωρίζει τι έγινε» και απέδωσε το συμβάν σε «ανταγωνισμό και διένεξη» μεταξύ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και όχι σε σφάλμα της τουρκικής εθιμοτυπίας. Επέμεινε μάλιστα ότι είναι «ντροπή» που η ευθύνη χρεώθηκε στην Άγκυρα για να προσθέσει ότι «η Τουρκία γνωρίζει τους κανόνες της εθιμοτυπίας».