Πρωτοβουλίες Χριστοδουλίδη για εμπλοκή της ΕΕ στο Κυπριακό

Η Λευκωσία παρακολουθεί από κοντά τα όσα διαδραματίζονται στα κατεχόμενα αλλά και στην Τουρκία ενόψει εκλογών. Έχει πλήρη εικόνα για τα όσα πράττουν οι Τούρκοι επί του εδάφους (Αμμόχωστος) αλλά και στη θάλασσα ενώ ενώπιον της έχει και ενδείξεις για το πώς θα λειτουργήσει η Άγκυρα μετεκλογικά, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, όποιος και να είναι ο νικητής. Οι ενδείξεις αυτές τυγχάνουν αξιολόγησης σε  μια προσπάθεια αξιολόγησης πολιτικής αντίδρασης και πρωτοβουλιών για το Κυπριακό.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, κινείται για να προωθήσει την πρωτοβουλία του για εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Κυπριακό. Ένα εγχείρημα καθόλου εύκολο, ειδικά όταν και των εκ έσω αυτή η προσπάθεια υπονομεύεται. Υπενθυμίζεται η αναφορά της Προέδρου του ΔΗΣΥ, Αννίτας Δημητρίου, στο συνέδριο του κόμματος, ότι «δεν θα γίνει αποδεκτό να χρησιμοποιηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση για περαιτέρω αδράνεια… ».

Την ερχόμενη Τετάρτη, 3 Μάιου, στο Παρίσι, ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα παρακαθίσει σε γεύμα, που θα του παραθέσει ο Γάλλος ομόλογός του, Εμανουέλ Μακρόν. Η Λευκωσία στηρίζει πολλά στη στάση, που θα υιοθετήσει έναντι της πρωτοβουλίας της, η Γαλλία. Ιδιαίτερα τώρα, που έχει κοπάσει ο αρχικός ενθουσιασμός, που προκάλεσε η θετική υποδοχή της πρότασης από τους θεσμούς της Ε.Ε. Είναι προφανές πως για να αποδώσει αυτή η προσπάθεια, πέραν από τη συμβολή, στήριξη του Παρισιού, χρειάζεται και το Βερολίνο, που κρατάει αποστάσεις σε αυτή τη φάση.

Την ίδια ώρα, ανοικτό παραμένει και το σενάριο για τον διορισμό από τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών απεσταλμένου του για το Κυπριακό. Αυτό φαίνεται να είναι, υπό τις συνθήκες, το “καλό” σενάριο στα όσα φαίνεται να συζητούνται στο παρασκήνιο για την τακτική, που θα ακολουθήσει η κατοχική Τουρκία. Ο διορισμός αυτός, ωστόσο, εάν και εφόσον γίνει, πέραν από την κινητικότητα που θα προκαλέσει, δεν θα σημαίνει και επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.

Ο απεσταλμένος θα αναλάβει μέσα από χωριστές συναντήσεις με τους εμπλεκόμενους να βρει το “κοινό έδαφος”, ώστε να μπορέσει ο Διεθνής Οργανισμός να επανέλθει με πρωτοβουλία. Βέβαια, αυτή η προσπάθεια θα γίνεται- στην περίπτωση διορισμού απεσταλμένου του ΟΗΕ- την ώρα, κατά την οποία η τουρκική πλευρά θα προτάσσει τις γνωστές θέσεις για εκ προοιμίου αναγνώριση του ψευδοκράτους. Θα προβάλλει το δικό της αφήγημα, στη βάση του οποίου θέλει να εξευρεθεί “κοινό έδαφος”.