"Η Ρωμανία πάρθεν"...

Πρo πεντακοσίων εβδομήντα ετών, σαν σήμερα, έπεσε η Πόλη. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Το 1203 την διαγούμισαν οι Φράγκοι (έως το 1261) και άνοιξαν την οδό για την κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως λίγο αργότερα από τους Οθωμανούς Τούρκους. Ένα το κρατούμενο. Δεύτερον, οι προσπάθειες του τελευταίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (1403-53) για βοήθεια από την Δύση στην αντιμετώπιση των 250.000 Τούρκων του Μωάμεθ που πολιορκούσαν την Βασιλεύουσα, έπεσαν στο κενό. Και Η “Ρωμανία πάρθεν”

Οι δέκα χιλιάδες μαχητές της ηρωικής αντιστάσεως δεν επαρκούσαν για άμυνα της Βασιλεύουσας, που είχε μείνει μόνη ελεύθερη πόλις της Αυτοκρατορίας. Μόλις εφονεύθει, μαχόμενος ο αυτοκράτωρ, οι Έλληνες υπέκυψαν στους Τούρκους κι άρχισε η σφαγή, η διαρπαγή και ο εξανδραποδισμός, επί τριήμερο των κατοίκων, συνήθεις από τους γείτονες (1821, 1915, 1922,1955 και στην Κύπρο 1821,1974).

Η προϊούσα εξάντληση του Βυζαντίου από τις επιδρομές Αβάρων, Περσών, Αράβων και Ρώσων ήταν υποδεέστερα αιτία της πτώσεως απ’ ό,τι η οικονομική εξάντληση του κράτους. Ως αναφέρει ο βυζαντινολόγος Στιβ Ράνσιμαν «η πτώση ήταν αποτέλεσμα της οικονομικής καταβαραθρώσεως της Αυτοκρατορίας». Το επί χίλια χρόνια ισχυρό νόμισμα, το Κωνσταντινάτο είχε χάσει την αξία από τη νόθευση του.

Η Κωνσταντινούπολη έπαυσε να είναι πρωτεύουσα του τουρκικού κράτους το 1924. Μετά από 471 χρόνια από της καταλήψεως της υπό των Οθωμανών, οι Τούρκοι επέλεξαν την Άγκυρα για να είναι εγγύτερα στην Ανατολή, παρά στην Δύση. Ο εξευρωπαϊσμός των Τούρκων με το Χάτι Σερίφ το 1830, το Σύνταγμα του 1876 και του 1908 σταμάτησε και μετά την ανακήρυξη της “Τουρκικής Δημοκρατίας” κατέληξαν να είναι μονοκρατορία του Ταγίπ Ερντογάν επί 20 χρόνια μέχρι τούδε.

Τα συμπεράσματα για τον Ελληνισμό

Από τ’ ανωτέρω προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα δια τους Έλληνες: Μην υποτιμάτε τον ανθελληνισμό των Ευρωπαίων που ως Ούννοι είναι συγγενείς της τουρκικής φυλής. Μην αναμένετε ποτέ βοήθεια από την Δύση και να στηρίζεσθε αποκλειστικά στις εθνικές σας δυνάμεις. Εάν το δράμα του Βυζαντίου ήταν οικονομικό έτσι και της νεότερης Ελλάδος. Η Τουρκία ανήκει στην Ανατολή, αλλ’ η Ελλάδα όχι ακόμη στην Δύση.

Τούτων δοθέντων δεν υπάρχει πιθανότητα συνεννοήσεως με τους Τούρκους που διατηρούν ένα σύμπλεγμα… ανωτερότητας απέναντι στους Έλληνες και που ονειρεύονται να ανακαταλάβουν την Ελλάδα… «ένα βράδυ» (Ερντογάν). Άρα η μόνη εναλλακτική λύση των ελληνοτουρκικών σχέσεων είναι η προετοιμασία της Ελλάδος για πόλεμο με την Τουρκία. Πρώτο βήμα της η ενίσχυση της γεννητικότητας του ελληνικού πληθυσμού και η αποτροπή τους εξελληνισμού αλλοθρήσκων μεταναστών.

Ο Κων/νος Καβάφης έγραψε για την Άλωση(*):

«Όμως απ’ τ’άλλα πιό πολύ με άγγιξε το άσμα
Των Τραπεζούντων με την παράξενη του γλώσσα
Και με την λύπη των Γραικών των μακρυνών εκείνων
Που ίσως όλο πίστευαν που θα σωθούν ακόμη.
Οι αρχιερείς δεν δύνανται (ή δεν θέλουν) να διαβάσουν
“Σιτ’ανάνγωθ’ σιτ’ ανάκλαιγ’ σιτ’ ανάκρουγ’ την καρδιάν
Ν’αοιλλή εμάς, να βάι εμάς, η Ρωμανία πάρθεν”»

(*) Κωνσταντίνου Π. Καβάφη: “Πάρθεν” Α73 , 1921 , σελ 108 “ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ” 1977-23 . Εκδ. Ίκαρος 1993.