“Λύση” από το ράφι τα ΜΟΕ που εξυπηρετούν την Τουρκία

Το γεύμα που παρέθεσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ στον πρόεδρο Αναστασιάδη και τον κατοχικό ηγέτη, Ερσίν Τατάρ, στη Νέα Υόρκη, αν και “δημιουργικό”, όπως χαρακτηρίσθηκε, έγινε με τις γνωστές δοκιμασμένες συνταγές και με ληγμένα υλικά. Η επιβεβαίωση του γεγονότος, του δεδομένου, ότι υπάρχει χάσμα απόψεων οδηγεί σε μια διαχρονική προσέγγιση ότι πρέπει να αναζητηθεί η “χρυσή τομή”, η “μέση οδός”.

Προφανώς και ο στόχος είναι να διανυθεί μια απόσταση για να… συναντηθούν οι εκατέρωθεν απόψεις. Μεταξύ, δηλαδή, των προηγούμενων θέσεων της τουρκικής πλευράς, που έγιναν σταδιακά αποδεκτές από τη Λευκωσία, και των δύο κρατών, που αξιώνει τώρα η Άγκυρα. Θα διανυθεί μια απόσταση από τα όσα υποτίθεται περιέχονται στους όρους εντολής του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών και των “νέων” αξιώσεων της κατοχικής Τουρκίας.

Ο Αντόνιο Γκουτέρες, βέβαια, δεν έχει κανένα πρόβλημα στα πλαίσια του τετραγωνισμού του κύκλου να λοξοκοιτάξει και προς άλλες κατευθύνσεις. Το έκανε ήδη στην άτυπη Πενταμερή Διάσκεψη, του περασμένου Απριλίου στη Γενεύη. Άφησε, όπως και στο γεύμα, τον εγκάθετο της Άγκυρας να αναπτύξει το αφήγημα των δύο κρατών. Πρωτίστως να θέσει ως προϋπόθεση για μια νέα προσπάθεια την αναγνώριση και από το Συμβούλιο Ασφαλείας χωριστής κυρίαρχης οντότητας στα κατεχόμενα.

Όταν το αδιέξοδο παραμένει, η ανέξοδη οδός είναι τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Το γνωστό ξαναζεσταμένο φαγητό. Σαράντα επτά χρόνια μετά την εισβολή, τη συνεχιζόμενη κατοχή, τα ΜΟΕ προσφέρονται ως… παυσίπονο. Είναι το πρώτο σε ζήτηση στο ράφι. Πρόκειται, όμως, για ένα εργαλείο, που βαθμηδόν νομιμοποιεί τα κατοχικά δεδομένα. Ένα πρόβλημα εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής έχει καταντήσει διαφορά μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και ζήτημα έλλειψης εμπιστοσύνης.

Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης

Το αδιέξοδο και το αρνητικό κλίμα δεν είναι αποτέλεσμα έλλειψης εμπιστοσύνης, αλλά απόρροια των τουρκικών παράνομων μονομερών ενεργειών επιβολής τετελεσμένων και της επιμονής για “κυριαρχική ισότητα” και “ίσο διεθνές καθεστώς”. Τα ΜΟΕ προσφέρουν μια τεχνητή κινητικότητα, που εξυπηρετεί την κατοχική δύναμη. Οι διάφορες προσπάθειες, που κατά καιρούς γίνονται, παραπέμπουν σε εξίσωση Κυπριακής Δημοκρατίας και κατοχικού καθεστώτος, που εκ των πραγμάτων οδηγεί υποχρεωτικά στην υποβάθμιση του νόμιμου κράτους.

Σε αυτό το πλαίσιο θα ενταχθούν και οι Τεχνικές Επιτροπές, που επαναφέρεται και τονίζεται ως μεθοδολογία από την κατοχική πλευρά. Είναι προφανές πως επιχειρείται διά των ΜΟΕ και των Τεχνικών Επιτροπών “ομαλοποίηση” με τα κατοχικά δεδομένα. Η τουρκική πλευρά θέλει την “ομαλοποίηση”, την ανάπτυξη σχέσεων “καλής γειτονίας”, που διευκολύνει τους σχεδιασμούς για τα δύο κράτη.

Τα ΜΟΕ και οι τεχνικές επιτροπές, όπως λειτούργησαν και λειτουργούν, αξιοποιήθηκαν από τουρκικής πλευράς για αναβάθμιση της αποσχιστικής οντότητας στα κατεχόμενα. Δυστυχώς, επιχειρείται –και εδραιώνεται σε επίπεδο εντυπώσεων και βαθμηδόν και επί ουσίας– ότι στα κατεχόμενα λειτουργεί μια οιονεί κρατική οντότητα. Προβάλλεται η συνεργασία “υπηρεσιών” από τις… δυο οντότητες. Αναδεικνύεται «η συνεργασία για επίλυση θεμάτων καθημερινότητας». Αυτό είναι ό,τι καλύτερο για το αφήγημα για την πλάι-πλάι διαβίωση δύο οντοτήτων, συνιστώντων κρατιδίων κ.λπ.

Ανατροπή των κατοχικών δεδομένων

Πολλοί είναι εκείνοι, που θεωρούν πως είμαστε “φάτσα” με τη διχοτόμηση. Αυτό δεν είναι τωρινό, αλλά ξεκίνησε από τη στιγμή που άρχισε μια συζήτηση για νομιμοποίηση των αποτελεσμάτων της κατοχής. Αν, όμως, δεν αντιμετωπίζουμε μοιρολατρικά και με ηττοπάθεια τα αρνητικά δεδομένα, που έχουν διαμορφωθεί, πρέπει να εγκαταλειφθεί η πορεία προς το… αναπόφευκτο. Γιατί φαίνεται πως κάποιοι επιχειρούν να οδηγήσουν τις εξελίξεις προς αυτή την κατεύθυνση.

Να βρεθούμε δηλαδή κάποια στιγμή μπροστά από το… μοιραίο. Το σπάσιμο του αδιεξόδου δεν θα γίνει με ΜΟΕ και Τεχνικές Επιτροπές γιατί αυτή η μεθοδολογία οδηγεί σε αυτό που επιδιώκει η τουρκική πλευρά. Στην αναγνώριση κυριαρχικής ισότητας. Το ζητούμενο είναι η ανατροπή των κατοχικών δεδομένων, η απελευθέρωση. Αυτός ο στόχος και όχι μεσοβέζικες λύσεις, που εξυπηρετούν τους στρατηγικούς στόχους της κατοχικής Τουρκίας.