Ρουμανική εισβολή στη Βόρειο Ήπειρο για αλίευση Βλάχων

Τα εργαλεία αυτά σχετίζονται με την ιστορική προσφορά του Ελληνισμού σε ό,τι έχει να κάνει με την προώθηση ανθρωπιστικών αξιών, της παιδείας προέχουσας, καθιστώντας μέτοχους ακόμα και τους Μουσουλμάνους της Αλβανίας, αυτού του οικουμενικού-ουμανιστικού αγαθού. Καθώς αναφερόμαστε στο ευαίσθητο περιβάλλον του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, το ζήτημα προφανώς δεν περιορίζεται σε θεωρητικούς αναστοχασμούς.

Οι αρμόδιοι θα προβάλλουν μία σειρά από ανεδαφικά, πρόσκαιρα, τυχοδιωκτικά, ανιστόρητα (και άλλα τόσα με στερητικά προθέματα) επιχειρήματα για την στάση τους, καθότι οι πολιτικοί τους ιθύνοντες δεν βλέπουν πέρα από την εξασφάλιση κάποιων επιχειρηματικών συμβολαίων πρόσκαιρης απόδοσης, παραβλέποντας να αξιοποιήσουν τα όσα η ιστορία γενναιόδωρα μας παράσχει. Μην πάμε πολύ μακριά, είδαμε τον αιφνιδιασμό του ελληνικού κράτους με τις εξελίξεις στην Μονή Σινά…

Στην ανημποριά της ημετέρας διπλωματίας, έρχεται να μας παράσχει ορισμένα εμπειρικά μαθήματα η Ρουμανία. Συγκεκριμένα, το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε στην Πρεμετή (στο Φρασάρι) την κοιτίδα των Ελληνόβλαχων Φρασαριωτών, σε μια εκδήλωση –
φαινομενικά άσχετη – παραβρέθηκαν ο πρέσβης της Ρουμανίας στα Τίρανα και Ρουμάνος κληρικός, εκπροσωπώντας Μητροπολίτη του Πατριαρχείου Ρουμανίας.

Η εκδήλωση τυπικά ήταν προς τιμή των αδελφών Φράσερι, των απόφοιτων της Ζωσιμαίας Ακαδημίας Ιωαννίνων, εκ των θεμελιωτών του αλβανικού εθνικισμού. Ένας εξ’ αυτών, ο Σάμι Φράσερι, συγγραφέας του “Αλβανία – Ποια ήταν, ποια είναι και ποια θα γίνει” είχε ιστορικά υποστηρικτές και στις τάξεις των Μπεκτασί, για αυτό και στην πρώτη γραμμή της εκδήλωσης μαζί με μέλη της Ακαδημίας Επιστημών της Αλβανίας βρέθηκε και ο επικεφαλής της Κοινότητας των Μπεκτασί – πρώην αξιωματικός της Αντικατασκοπείας.

Οι Βλάχοι, ο Αρσάκης και η Ρουμανία

Στο υποθετικό ερώτημα, γιατί μετέβη ο εξοχότατος Ρουμάνος πρέσβης σε δύσβατα εδάφη στο Φρασάρι, συνοδευόμενος από κληρικό (κληρικό, που παρεμπιπτόντως παραβιάζει τα ισχύοντα στις τάξεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας) η προφανής απάντηση είναι ότι μετέβη για να τιμήσει τη γενέτειρα του συντάκτη του Συντάγματος της σύγχρονης Ρουμανίας, Απόστολου Αρσάκη. Προσχήματα εν αμαρτίαις, την στιγμή που παγίως η Ρουμανία επιδιώκει τον προσεταιρισμό των Βλάχων της Βορείου Ηπείρου…

Ιδού, η απόδειξη της ανεπάρκειας, της επιεικώς εθνικά άβουλης και άτονης διπλωματίας μας! Διότι, ναι μεν ο Αρσάκης συνέγραψε το Σύνταγμα της σύγχρονης Ρουμανίας (Σύνταγμα), δεν παύει όμως να αποτελεί ένα απ’ τα πλέον λαμπρά παραδείγματα της προσφοράς του Οικουμενικού Ελληνισμού στην ανθρωπότητα. Δεν είναι ζήτημα τρόπων, αλλά αντίληψης, έναντι της αντικειμενικής πραγματικότητας!

Απαιτούνται συγκεκριμένες ενέργειες, αντί μιας απλής διαμαρτυρίας, στην προκλητική συνέργεια των κρατικών αρχών Αλβανίας και Ρουμανίας σε πράξεις που προσβάλλουν τον Ελληνισμό. Ενέργειες που απλώς θα επισημαίνουν τα ιστορικά δεδομένα, την μεγάλη προσφορά επιφανών ανδρών, όπως των Αρσάκη, Ζάππα, Ζωγράφου, Σίνα, Λιάκτσε, Μπάγκα… Και πόσοι άλλοι…

Η διπλωματία μας οφείλει να αξιοποιήσει την διαχρονική αφοσίωση στην ελληνική ιδέα τόσων γηγενών Ελλήνων, αλλά και Αλβανών, που τους εμπνέει το ίδιο αυτό φρόνημα. Δυστυχώς, ομνύοντας σε ιδεοληψίες περί “συμμαχικής συνοχής” και διασφάλισης “ηρεμίας”, η ελληνική διπλωματία δεν διανοείται να πράξει τα αυτονόητα…