Σε πλήρη παράλυση ο άξονας ΗΠΑ-Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ έναντι της τουρκικής επέλασης

Οι σχεδιασμοί της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ και γενικότερα σε ότι αφορά την Κύπρο, υλοποιούνται συστηματικά και με ένα έντονα απειλητικό τρόπο, που έχει εκπλήξει αρνητικά και τους Αμερικανούς, οι οποίοι παρακολουθούν από ασφαλή απόσταση τα γεγονότα, συνεχίζοντας μία -χωρίς επιτυχία- διπλωματική προσπάθεια παρεμπόδισης της κατοχικής δύναμης. Τα προβλήματα μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Άγκυρας, που αυξάνονται αντί να μειώνονται, δεν επιτρέπουν στην Αμερική να είναι αποτελεσματική, με αποτέλεσμα -και λόγω της απουσίας των Ευρωπαίων και του Ισραήλ- η Κύπρος να νιώθει απελπιστικά μόνη εν μέσω ενός «καυτού» καλοκαιριού.

Η απόφαση πραγματοποίησης της τριμερούς συνάντησης για την ενέργεια του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας στην Αθήνα, με την ενεργό συμμετοχή των ΗΠΑ ήταν και μία απάντηση που επέλεξαν στην Ουάσιγκτον για να δείξουν από τη μια τη δυσαρέσκεια τους για τον πολεμικό πυρετό που δημιουργεί η Τουρκία, και από την άλλη τη συμπαράστασή τους στη Λευκωσία, αλλά και στην Αθήνα αφού στο κοινό ανακοινωθέν γίνεται αναφορά και στο Αιγαίο.

Τα παραπάνω, όχι μόνο δεν είναι ικανοί τρόποι για να αναγκάσουν την Τουρκία να υποχωρήσει, αλλά συμβαίνει το αδιανόητο η κατοχική δύναμη να απορρίπτει όλες τις «συμβουλές» και να κλιμακώνει τις προκλήσεις της με χυδαίο τρόπο. Συνεχίζει τις επιχειρήσεις της εναντίον της κυπριακής ΑΟΖ με δύο πλοία-γεωτρύπανα -ακολουθεί και το τρίτο- τα οποία συνοδεύουν πολεμικά, και την ίδια στιγμή, σημαντικοί Τούρκοι υπουργοί, όπως της Ενέργειας και της Άμυνας πάνε και έρχονται στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου συνοδευόμενοι από ανώτατους αξιωματικούς.

Ταυτόχρονα η Άγκυρα έχει κάνει γνωστή τη θέση της αναφορικά με τους ενεργειακούς πόρους της Κύπρου. Απαιτεί από την Κυπριακή Δημοκρατία να αποδεχθεί το διαμερισμό του φυσικού αερίου με τους Τουρκοκυπρίους -βασικά ζητά το 50% των ενεργειακών πόρων- και να τερματίσει το ενεργειακό της πρόγραμμα. Η Τουρκία, βεβαίως, ενώ απαιτεί τα παραπάνω ή ίδια θα συνεχίσει τις έρευνες, διότι ουδείς από τους συμμάχους της Κύπρου ενδιαφέρεται να την σταματήσει. Και εδώ φαίνεται και η απουσία του Ισραήλ, για το οποίο είχαν αυξηθεί πριν μερικούς μήνες οι προσδοκίες ότι θα έσπευδε σε βοήθεια της Κύπρου.

Σε άλλες περιπτώσεις -και τυχόν διαψεύσεις δεν γίνονται αποδεκτές- το Εβραϊκό Κράτος έδειξε τα δόντια του με την πολεμική του αεροπορία, και πάνω από την Κύπρο, αλλά και στον εναέριο χώρο του Αιγαίου. Τόσο η Λευκωσία, όσο και η Αθήνα, έπραξαν πολύ περισσότερα από το Ισραήλ σε ότι αφορά τη συνεργασία τους στο πλαίσιο των τριμερών συναντήσεων. Και είναι δικαιολογημένη η πικρία της Λευκωσίας για την παθητική αντίδραση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου όταν η Τουρκία προχώρησε στην «τρίτη εισβολή».

Οι παράνομες πράξεις της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο δημιουργούν εντάσεις, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν και γειτονικές χώρες. Οι συμφωνίες της Κυπριακής Δημοκρατίας με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τους ενεργειακούς κολοσσούς Exxon Mobil, Total και ENI, δημιουργούν και υποχρεώσεις στους εταίρους της, οι οποίοι όμως μέχρι της στιγμής δεν κινήθηκαν αποτελεσματικά.

Οι εταιρείες προστατεύουν μόνο τα συμφέροντά τους, αν και η ΕΝΙ όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με τα τουρκικά πολεμικά έδωσε εντολή -σε συνεννόηση με την ιταλική κυβέρνηση- στο ερευνητικό της σκάφος να αποχωρήσει. Το γεγονός εκείνο έδειξε ότι η αποφασιστικότητα της Τουρκίας ήταν δεδομένη και έχει αποδειχθεί και επιβεβαιωθεί ξανά τους τελευταίους μήνες με τις προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ.

Ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης επέλεξε την Παρασκευή να εισέλθει σε μία διαδικασία με τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, που είναι καταδικασμένη να αποτύχει, εκτός και αν έχει αποφασίσει να παραδώσει την Κύπρο στην επιρροή της Τουρκίας, κάτι που αδυνατούμε να πιστέψουμε. Δυστυχώς πήγε στη συνάντηση χωρίς να πετύχει να τερματιστεί η τουρκική προκλητική δραστηριότητα. Διότι βρέθηκε σε αυτή τη συνάντηση, υπό τον εκβιασμό των τουρκικών κανονιοφόρων….