Στα αζήτητα το Βορειοηπειρωτικό για το πολιτικό σύστημα στην Αθήνα
14/11/2025
Χωρίς να θέλουμε να εκληφθεί ως μεμψιμοιρία, ή έστω ως διεκδίκηση καλύτερης διαχείρισης από το μητροπολιτικό κέντρο για την Εθνική Ελληνική Μειονότητα στη Βόρεια Ήπειρο – με αφορμή την ανάλυση του Μάκη Ανδρονόπουλου, στο πάντα υποστηρικτικό και φιλόξενο SLpress.gr, για την εξωτερική πολιτική στο υπό διαμόρφωση πολιτικό σύστημα – θα τολμήσουμε να εκφράσουμε μία θέση για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό.
Κυρίως θα εστιάσουμε στην αντιμετώπιση από την Αθήνα του φάσματος των σχέσεων με την Αλβανία, ειδικότερα τα τελευταία χρόνια. Διότι, στα δώδεκα ερωτήματα του έγκριτου πολιτικού αναλυτή, δεν συμπεριλαμβάνονταν και ένα πρόσθετο δέκατο τρίτο, για το Βορειοηπειρωτικό που δεν έχει απλώς συμβολικό-συναισθηματικό χαρακτήρα για την δοκιμαζόμενη και μοναδική εθνική ζώσα μειονότητα στη Βαλκανική…
Κατά την κρίση μας αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης της σοβαρότητας με την οποία αντιμετωπίζονται τα εθνικά ζητήματα, η θέση που έχει στην ελληνική εξωτερική εξωτερική το ζήτημα της Ελληνικής Μειονότητας στην Βόρεια Ήπειρο. Θέλουμε να επισημάνουμε ότι ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στην πολυσυζητημένη συνέντευξη του δεν προχώρησε σε κάποια αναφορά για το ζήτημα, παρόλο που έδωσε συνέντευξη σε δημοσιογράφο από την Βόρεια Ήπειρο. Από την άλλη, ο κ. Σαμαράς υπήρξε διαχρονικά μία σταθερή φωνή υποστήριξης του δοκιμαζόμενου γηγενούς Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Η ενεργή στήριξη της πολιτείας δεν είναι απαραίτητη μόνο για την διασφάλιση της επιβίωσης της Εθνικής μας Μειονότητας. Το κυριότερο είναι πως λειτουργεί αποτρεπτικά και μπορεί να αξιοποιηθεί για την απώθηση των τουρκικών πολιτικών που επιδιώκουν την από Βορά και Δύση περικύκλωση της Ελλάδας, δημιουργώντας κλίμα υβριδικού πολέμου και αξιοποιώντας μεταξύ άλλων το οθωμανικό σύνδρομο στις πολιτικές τάξεις των βαλκανικών χωρών.
Ελλάδα και Βορειοηπειρωτικό
Η ιστορία με την δίωξη του εκλεγμένου Δημάρχου Χιμάρας Φρέντη Μπελέρη παραμένει νωπή. Την ίδια στιγμή, παραπλανητικές επισκέψεις, όπως του υφυπουργού Εξωτερικών Θεοχάρη σε ορεινά χωριά της περιοχής του Δήμου Δροπόλεως στη Βόρεια Ήπειρο, μπορεί να δημιουργούν εντυπώσεις – ή έστω να τις διασκεδάζουν – δεν έχουν όμως αντικειμενική αξία, σε ότι αφορά στην άσκηση αξιόπιστης εξωτερικής πολιτικής.
Ωστόσο, υπάρχουν καλά διδάγματα από το παρελθόν για την δυνατότητα που διαθέτει η Αθήνα ώστε και να συνδράμει στην ουσιαστική πειθάρχηση των Τιράνων – με τα επιβαλλόμενα για κράτος μέλος του ΝΑΤΟ και υποψήφιο ένταξης στην ΕΕ – προκειμένου αυτά να μην καταφεύγουν σε πρακτικές διακρίσεων, που έχουν στόχο τον σταδιακό αφανισμό της Εθνικής μας Μειονότητας.
Είναι προφανές και απολύτως κατανοητό ότι ο Κυπριακός Ελληνισμός έχει πολύ πιο ουσιώδες ειδικό βάρος και προσφέρει πολλαπλάσιας σημασίας οφέλη στο Έθνος στην Μεσόγειο. Οι υπαρκτές αδυναμίες στην πιο ουσιαστική εθνική σύμπραξη έχουν το άλλοθι ότι ο αντίπαλος, η Τουρκία, είναι δύσκολος παράγοντας διαχείρισης… Όμως, από αυτήν την διαπίστωση προκύπτει αδήριτα το αίτημα για μία πιο ενεργητική πολιτική υποστήριξης για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό – για τους λόγους που προαναφέραμε, όχι απλώς για συναισθηματικούς-ανθρωπιστικούς.
Με ουσιαστική επήρεια στην διασφάλιση ρόλου της Ελλάδας στον Αδριατικό Κόλπο – ιστορικά χώρο των Ελλήνων στην επαφή και εταιρική τους σχέση με την Δύση – και στα Βαλκάνια, ο Ελληνισμός στη Βόρεια Ήπειρο δύναται να αποτελεί ξεχωριστό σημείο κομματικών προγραμμάτων. Κυρίως όμως να κατοχυρωθεί ως κριτήριο στην αποφασιστικότητα για αλλαγή πορείας στα εθνικά ζητήματα.
Η επιβίωση του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού είναι στα όρια υπαρξιακού κινδύνου. Τούτο έχει επισημανθεί δεόντως, για τους γνώστες της κατάστασης και ειδικά τους φορείς που εκφράζουν αυτόνομα πολιτικά την Μειονότητα. Για λόγους εθνικής αξιοπρέπειας, αλλά και κυρίως διατήρησης του ιστορικού ρόλου του Ελληνισμού στην Χερσόνησο του Αίμου, επιβάλλεται αλλαγή προσέγγισης και στάσης…
