Στάχτη στα μάτια ρίχνει ο Ερντογάν με την Σουηδία

Ο Ταγίπ Ερντογάν ακροβατεί. Δεν θέλει – προφανώς και για εσωτερικούς λόγους, αλλά και ευρύτερους – να… χάσει την Χαμάς, αλλά ούτε και τα κανάλια επικοινωνίας, τις σχέσεις του, με τους δυτικούς. Την ώρα, λοιπόν, κατά την οποίαν βρέθηκε να “ξεσπά” με ακραίες ρητορικές κατά των Αμερικανών, των Ευρωπαίων, αίφνης επανέφερε το θέμα της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Ο Ερντογάν υπέγραψε το Πρωτόκολλο ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και το απέστειλε προς κύρωση στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση.

Μέχρι την έγκριση του Πρωτοκόλλου ο δρόμος, βέβαια, είναι μακρύς και μπορεί δε να αποδειχθεί και μετ’ εμποδίων, καθώς η τουρκική διαδρομή είναι γνωστή και επαναλαμβανόμενη. Θα περάσει μέσα από παζάρια και εκβιασμούς για ένα θέμα, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση, δεν επηρεάζει τα συμφέροντα της Άγκυρας.

Ο ηγέτης της κατοχικής Τουρκίας είναι προβλεπτός. Κι αυτό είναι απόρροια της στάσης και της συμπεριφοράς των δυτικών έναντι του. Δεν έχει κόστος για τις πράξεις του, καθώς θεωρούν πως διά του κατευνασμού θα τον έχουν από… κοντά. Τούτο, βέβαια, του επιτρέπει να έχει σχέσεις και επαφές με όλους, ακόμη και με εκείνους, που οι δυτικοί τους θεωρούν ότι βρίσκονται στην αντίπερα όχθη!

Τηλεφώνησε, λοιπόν, ο Ερντογάν το περασμένο Σάββατο στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, για να του ανακοινώσει τα… χαρμόσυνα. Δεν απέφυγε φαίνεται να του υπενθυμίσει πως οι βουλευτές του είναι “ελεύθεροι” και “ανεξάρτητο” κι ως εκ τούτου δεν μπορεί να προβλέψει την κατάληξη. Και ασφαλώς, κατά πάσα πιθανότητα, ο κ. Γενς που είναι πρότυπο “γιες μεν”, είδε με κατανόηση τις… ανησυχίες του Ρετζέπ σε σχέση με το τι θα πράξουν ή όχι οι βουλευτές της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.

Το σίριαλ με την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ θα συνεχιστεί και μέχρι τότε ο Ερντογάν θα ζητά ανταλλάγματα, θα εισπράττει και θα κάνει και τον διεθνή παίκτη. Έτσι τον έχουν συνηθίσει οι διάφοροι παράγοντες της διεθνούς κοινότητας, με αυτόν τον τρόπο λειτουργεί.

Η παρέμβαση Καραμανλή

Ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδος, Κώστας Καραμανλής, του οποίου οι δημόσιες τοποθετήσεις σπανίζουν, σε ομιλία του στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Χαρβαλιά, «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη κι Υποτέλεια, η άγνωστη ελληνογερμανική ιστορία», στη Θεσσαλονίκη, έστειλε ένα μήνυμα σε σχέση με τη στάση που τηρείται έναντι της Τουρκίας. Υπενθύμισε πως «ο κατευνασμός υπήρξε κατά κανόνα ο προθάλαμος των συγκρούσεων». Κι αυτό, που είπε, επιβεβαιώνεται διαχρονικά. Άλλωστε οι συνεχείς υποχωρήσεις έκαναν την Άγκυρα… αχόρταγη.

Ο πρώην πρωθυπουργός, σημείωσε «πως σφάλλουν σύμμαχοι και εταίροι, ή ακόμα χειρότερα εν επιγνώσει τους υποκρίνονται, όταν στο όνομα της συγκράτησης της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο, υποχωρούν στις απαιτήσεις της. Ειδικά μάλιστα όταν αυτό παίρνει την μορφή συστάσεων και πιέσεων προς την Ελλάδα και την Κύπρο να υποκύψουν στις αξιώσεις της».

Η εν γένει συμπεριφορά της κατοχικής δύναμης, όπως συναφώς ανέφερε από τη Θεσσαλονίκη ο κ. Καραμανλής, «απορρέει όχι από τρέχουσες συγκυρίες ή τις εκκεντρικότητες της εκάστοτε ηγεσίας της, αλλά από την βαθιά ριζωμένη κοσμοαντίληψη του τουρκικού κράτους». Και τούτο αποδεικνύεται από τις προσπάθειες της κατοχικής πλευράς να είναι παρούσα σε πολλές περιοχές του πλανήτη και να έχει ρόλο και λόγο.

Είναι προφανές πως η τακτική της… εξημέρωσης του θηρίου, που χρησιμοποιεί η ελληνική κυβέρνηση στα ελληνοτουρκικά, έχει δοκιμαστεί και απέτυχε. Το… θηρίο εξαγριώνεται και ζητά όλο και περισσότερα. Κι όταν η πολιτική είναι εγκλωβισμένη σε αυτές τις λογικές, τότε ο κατήφορος θα συνεχίζεται. Ο κατευνασμός αποτελεί τη φιλοσοφία και την προσέγγιση φοβισμένων διαχειριστών. Σε αυτό το φόβο επενδύει η κατοχική Τουρκία. Την ίδια ώρα, η επιθετική πολιτική, αυτή του μαστίγιου και του καρότου, των κινήτρων που δεν θα εξαργυρώνονται προκαταβολικά, θα πρέπει να δοκιμαστεί.