Στη μάχη υπέρ του “ναι” σύσσωμη η Δύση

Όλο το πολιτικό βάρος της έχει ρίξει συνολικά η Δύση, προκειμένου να βοηθήσει τον Ζάεφ να κερδίσει το δημοψήφισμα της 30ης Σεπτεμβρίου, το οποίο έχει ως αντικείμενο την έγκριση ή απόρριψη της Συμφωνίας των Πρεσπών. Από την περασμένη Παρασκευή άρχισε και επισήμως η προεκλογική περίοδος, αλλά ο χορός είχε ανοίξει πριν. Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ ξαναπήγε στα Σκόπια για να θέσει το δίλημμα στους ψηφοφόρους της ΠΓΔΜ: «όχι στη Συμφωνία σημαίνει όχι στο ΝΑΤΟ». Δεν παρέλειψε, βεβαίως, να συνοδεύσει τον πολιτικό εκβιασμό του με υποσχέσεις.

Τη σκυτάλη πήρε την Παρασκευή 7 Σεπτεβρίου ο Αυστριακός καγκελάριος Κούρτς και το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου η Γερμανίδα καγκελάριος. Τυπικώς, πήγε στα Σκόπια για την επέτειο της ανεξαρτησίας του γειτονικού κράτους, αλλά είναι κοινός τόπος ότι σκοπός της επίσκεψής της είναι να βοηθήσει την εκστρατεία του Ζάεφ υπέρ του “ναι”.

Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, το κύριο σκέλος της αποστολής της δεν είναι οι δηλώσεις υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών και του ατλαντικού μέλλοντος της ΠΓΔΜ. Είναι να ασκήσει ασφυκτική πίεση στην αξιωματική αντιπολίτευση, προκειμένου να μην εγείρει εμπόδια και στο δημοψήφισμα και στη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης που θα ακολουθήσει. Για τον σκοπό αυτό η συνάντησή της το Σάββατο με τον Μίτσκοτσκι, αρχηγό του δεξιού εθνικιστικού VMRO.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, το Βερολίνο ποντάρει και στο γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός στελεχών του VMRO έχει με υποτροφίες των ινστιτούτων της Χριστιανοδημοκρατίας σπουδάσει ή παρακολουθήσει σεμινάρια στη Γερμανία. Η γερμανική διπλωματία ενεργοποιεί αυτές τις σχέσεις-ερείσματα, με σκοπό να αμβλύνει τις εντός του VMRO αντιδράσεις για τη Συμφωνία των Πρεσπών και κυρίως για να εξουδετερώσει κατά το δυνατόν όσους ωθούν το κόμμα να τορπιλίσει και το δημοψήφισμα και τη συνταγματική αναθεώρηση.

Προς την ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και η επιστολή Τραμπ προς τον Σλαβομακεδόνα ομόλογό του. Δεν είναι, βεβαίως, τυχαίο ότι ο Αμερικανός πρόεδρος χρησιμοποίησε έξι φορές τον όρο “Μακεδονία”, προφανώς με σκοπό να ενισχύσει το προφίλ του Ζάεφ στους ψηφοφόρους της γειτονικής χώρας. Μπορεί η Ουάσιγκτον να μην δίνει δεκάρα για το όνομα του γειτονικού κράτους, για την ιθαγένεια κλπ, αλλά ενδιαφέρεται σφόδρα να τελειώνει η διένεξη Αθήνας-Σκοπίων, η οποία εμπόδιζε την τελευταία δεκαετία την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ.

Οι Δυτικοί δικαιολογημένα θεωρούν πως με την ένταξη κι αυτού του κράτους στην Ατλαντική Συμμαχία, η Ρωσία ουσιαστικά εξοβελίζεται από τα Βαλκάνια. Μοναδικό της έρεισμα παραμένει η Σερβία κι αυτή εν μέρει και περικυκλωμένη από χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ. Αυτός ήταν ο λόγος που η Δύση μεθόδευσε την άνοδο του Ζάεφ στην εξουσία και στη συνέχεια τη συνομολόγηση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Αυτός είναι ο λόγος που τώρα ρίχνει όλο το πολιτικό βάρος της υπέρ του “ναι” στο δημοψήφισμα.