Στην Ουκρανία αντί για τα νησιά τα γερμανικά τεθωρακισμένα Marder

Η μεγάλη εικόνα είναι οι δραματικές εξελίξεις στο θέατρο πολέμου στην Ουκρανία, όπου τίποτα δεν έχει κριθεί και τίποτα δεν είναι δεδομένο, εκτός από την ολοένα και μεγαλύτερη ανάμειξη της Δύσης. Ίσως να μην απέχουμε από την απευθείας στρατιωτική σύγκρουση, του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία. Φυσικά, αν είχαμε πιο έγκυρη πληροφόρηση για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, θα μπορούσαμε να κάνουμε πιο τεκμηριωμένες εκτιμήσεις…

Ελλάδα και Γερμανία, είναι μεταξύ των εμπλεκομένων κρατών, που στηρίζουν ενεργά την Ουκρανία και δεσμεύονται από μία ισχυρή αμυντική συμφωνία, που αφορά την ενίσχυση της Ουκρανίας με ελληνικό στρατιωτικό υλικό, χωρίς όμως θα θίγεται η αμυντική θωράκιση της χώρας. Στο πλαίσιο αυτό έγινε μια τηλεφωνική επικοινωνία, του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου με την Γερμανίδα ομόλογό του Κριστίνε Λάμπρεχτ, που λίγες μέρες μετά παραιτήθηκε! Συζητήθηκαν οι εξελίξεις στην Ουκρανία, καθώς επίσης και η περαιτέρω ενίσχυση της διμερούς αμυντικής συνεργασίας των δύο κρατών, Ελλάδας και Γερμανίας.

Επισημαίνουμε ότι, στις 31 Μαΐου του 2022, οι κυβερνήσεις Αθηνών και Βερολίνου συμφώνησαν την “ανταλλαγή” 40 τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης τύπου Marder 1A3 με ισάριθμα BMP-1 του Ελληνικού Στρατού, που θα αποσυρθούν από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και θα καταλήξουν στην Ουκρανία. Μέχρι σήμερα, έχουν παραληφθεί μόνο 14 Marder 1A3, το οποία όμως έχουν τοποθετηθεί σε μονάδες στην Ξάνθη (ΟΧΙ στον Έβρο), αντί για τα νησιά του Αιγαίου, παρότι έχει ολοκληρωθεί η αποχώρηση των BMP-1, που ήδη βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του ρωσο-ουκρανικού πεδίου μάχης.

Μήπως πρόκειται για “άτυπη” συμφωνία μερικής (προς το παρόν) αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, όπως απαιτεί πεισμόνως η Άγκυρα; Ίσως για αυτό μας ειρωνεύεται ο Ερντογάν, που μειδιώντας δηλώνει, ότι, αν οι Έλληνες “είναι φρόνιμοι”, δεν θα “στείλουμε πύραυλο στην Αθήνα”! Τι έχουν συμφωνήσει η Άννα-Μαρία Μπούρα, διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του Έλληνα πρωθυπουργού και ο Ιμπραήμ Καλίν, στενός συνεργάτης του προέδρου Ερντογάν, στη συνάντησή τους στις Βρυξέλες, παρουσία διπλωματών του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών;

Οι προτεραιότητες των Γερμανών

Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, οι δύο υπουργοί Ελλάδας και Γερμανίας, «συζήτησαν και θέματα που αφορούν στην πορεία υλοποίησης της Συμφωνίας για την παραχώρηση από τη χώρα μας, τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης τύπου BMP-1 στην Ουκρανία, με αντικατάστασή τους με τεθωρακισμένα οχήματα μάχης γερμανικής κατασκευής τύπου Marder».

Ουσιαστικά η Ελλάδα, ζητά από την Γερμανία να σεβαστεί την διμερή αμυντική συμφωνία και να τηρήσει τις δεσμευτικές ημερομηνίες παράδοσης των γερμανικών τεθωρακισμένων, δεδομένου ότι, οι ανάγκες αμυντικής θωράκισης της χώρας μας είναι αυξημένες, κυρίως, λόγω της επεκτατικής και αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας.

Φαίνεται όμως, ότι η Γερμανία έχει άλλες προτεραιότητες! Και είναι πιθανόν τα “Marder”, που ήταν να έρθουν στην Ελλάδα, να πάνε στην Ουκρανία. Είναι στρατηγική της Δύσης και όχι μεμονωμένα της Γερμανίας, να ενισχυθεί πρωτίστως η Ουκρανία και όχι η Ελλάδα. Άλλωστε για το ΝΑΤΟ πραγματικός εχθρός είναι η Ρωσία και όχι η Τουρκία.

Κυβίστηση για τα F-16

Επιπροσθέτως, η θεαματική κυβίστηση της κυβέρνησης, σχετικά με την προοπτική αναβάθμισης αριθμού μαχητικών αεροσκαφών F-16 της Τουρκίας από τις ΗΠΑ και η αγορά νέων, είναι ενδεικτική της “ευελιξίας” της ελληνικής διπλωματίας, στα στρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ που θεωρούν την Τουρκία σημαντικό σύμμαχο. Τώρα η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι συμφέρει τον Ελληνισμό η Τουρκία να παραμείνει στο δυτικό στρατόπεδο, επειδή έτσι μπορεί ως ένα βαθμό να συγκρατείται η επιθετικότητά της. Επομένως (κατά την κυβέρνηση), είναι προτιμότερο οι Τούρκοι να αγοράσουν αμερικανικά μαχητικά, παρά ρωσικά όπλα!

Βέβαια, η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική. Η Τουρκία και με αμερικανικά και με ρωσικά όπλα, είναι το ίδιο επιθετική σε βάρος της Ελλάδας. Η Ελλάδα είναι δεδομένος σύμμαχος των ΗΠΑ, έχοντας παραχωρήσει, το σύνολο σχεδόν της ελληνικής επικρατείας, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα Στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ και τα στρατιωτικά επιτελικά σχέδια των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η Τουρκία είναι η χώρα, που μερικώς αποστασιοποιείται από την Δύση, που “φλερτάρει” με τη Ρωσία, αλλά και που απαιτεί από τις ΗΠΑ τα αμερικανικά F-16 προκειμένου να παραμείνει, υπό προϋποθέσεις, στην δυτική επιρροή.

Και έτσι εξηγείται και η ανοχή της Δύσης και του ΝΑΤΟ προς την παραβατική και ενίοτε αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Και έτσι ερμηνεύεται η πολιτική των ίσων αποστάσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στα ελληνοτουρκικά, εμμένοντας στον διμερή διάλογο και υποδεικνύοντας στην Ελλάδα να είναι πιο διαλλακτική, ακόμη και όταν υπερασπίζεται κυριαρχικά της δικαιώματα. Και όλα αυτά, χάριν της συνοχής της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ και μάλιστα σε εμπόλεμη περίοδο, λόγω του εν εξελίξει πολέμου στην Ουκρανία.