Στο τραπέζι και τα δυο κράτη…

Η σημειολογία έχει, πάντα, τη θέση της στην πολιτική και στη διπλωματία. Γι’ αυτό και ο κατοχικός ηγέτης, Ερσίν Τατάρ, έστειλε τις προτάσεις του στον Πρόεδρο Αναστασιάδη, χθες, 20 Ιουλίου, ανήμερα της επετείου της τουρκικής εισβολής. Ο Τατάρ εδώ και πολλές ημέρες είχε αναφερθεί στις προτάσεις αυτές, όπως και στο περιεχόμενό τους, αλλά δεν τις είχε αποστείλει, αναμένοντας προφανώς την επέτειο. Ανέμενε την 20ή Ιουλίου και στη διάρκεια των πανηγυριών και της θριαμβολογίας του κατακτητή, διαβίβασε στον Πρόεδρο, μέσω του ΟΗΕ, το έγγραφο των προτάσεων του.

Εάν δεν ήταν γνωστό το περιεχόμενο, θα μπορούσε να εκληφθεί ως κίνηση “καλής θέλησης”… “για να σπάσει το αδιέξοδο”. Επέλεξε την 20ή Ιουλίου, με τον… αέρα του “νικητή” να δώσει το πλαίσιο του δικού του διεξόδου, τη λύση δυο κρατών. Έγινε παράλληλα η κίνηση αυτή με την εξαγγελία του Τούρκου Αντιπροέδρου, Φουάτ Οκτάι, ο οποίος είπε βρισκόμενος στα κατεχόμενα, ότι το έβδομης γενιάς γεωτρητικό πλοίο της Τουρκίας, Αμπντουλχαμίτ Χαν, τον ερχόμενο μήνα, τον Αύγουστο, θα αρχίσει να δραστηριοποιείται στην Ανατολική Μεσόγειο.

Τόσο ο Ερντογάν όσο και ο Οκτάι, με την ευκαιρία της επετείου, ξεκαθάρισαν πως η βάση των συζητήσεων είναι γι’ αυτούς ξεκάθαρη. Ο Οκτάι στην ομιλία του στην παρέλαση, ανέφερε πως «στις διαπραγματεύσεις, τα δυο κράτη θα πρέπει να καθορίσουν από κοινού πώς μπορούν να συνεργαστούν και τι είδους μέλλον θα χτίσουν δίπλα-δίπλα σε αυτό το νησί γεμάτο μοναδικές ομορφιές. Αυτός είναι ο μόνο δρόμος για τη λύση».

Η κίνηση του Τατάρ, μπορεί να θεωρηθεί από εκείνες τις πρεσβείες στην Κύπρο, που αρέσκονται να χαριεντίζονται με τα τουρκικά τερτίπια, ότι η υποβολή της πρότασης συνιστά… κινητικότητα. Αλλά αυτό είναι αφήγημα, μόνο για όσους επιμένουν να καλύπτουν την κατοχική Τουρκία. Στην αντίπερα όχθη, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης παραλαμβάνοντας τις προτάσεις, έσπευσε να αναφέρει πως με λύπη διαπιστώνει πως «οι προτάσεις αποτελούν μια νέα προσπάθεια θεμελίωσης του απαράδεκτου αφηγήματος για λύση στη βάση δυο ανεξαρτήτων κρατών». Δεν σταματά, όμως, η συζήτηση εδώ, όπως θα ανέμενε κανείς.

Η “χρυσή τομή” του Αναστασιάδη

Ο Νίκος Αναστασιάδης έσπευσε να αναφέρει πως παρά ταύτα, «θα ήταν έτοιμος να συζητήσει το σύνολο των προτάσεων, τόσο των προταθέντων από τον ίδιο όσο και προτάσεων που υπέβαλε ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, υπό την προϋπόθεση ότι ο διάλογος θα λάμβανε χώρα με βάση το συμφωνημένο πλαίσιο λύσης, όπως αυτό καθορίζεται στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας». Οι προτάσεις είναι ξεκάθαρες και δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας και η ουρά που έχει θέσει για να τις συζητήσει θα ποδοπατηθεί, θα εξαφανισθεί. Οι Τούρκοι επιμένουν σε δυο κράτη. Ο Πρόεδρος αναφέρει ότι είναι έτοιμος να συζητήσει.

Το είπε και η εμπροσθοφυλακή του προ ημερών, ο υπουργός Εξωτερικών, Γιαννάκης Κασουλίδης. Και επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι και ενίοτε… ύποπτοι, οι Εγγλέζοι στο προσχέδιο ψηφίσματος για την ΟΥΝΦΙΚΥΠ, έχουν περιλάβει αναφορά ότι «καλωσορίζουν τις προτάσεις των δυο ηγετών». Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Να ξεκινήσει μια συζήτηση, να βρεθεί η “χρυσή τομή”, μεταξύ αυτού που πρότεινε ο Πρόεδρος, με στοιχεία κατευνασμού για να καλοπιάσει την κατοχική Τουρκία και του εγγράφου, που κατέθεσε, ανήμερα της επετείου της εισβολής, ο εγκάθετος της Άγκυρας. Κοντολογίς, όλα στο τραπέζι και οι προηγούμενες θέσεις της Τουρκίας, που έγινε “σημαία” της Λευκωσίας (Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας) και της “νέας” προσέγγισης, για δυο κράτη.

Η Λευκωσία για να μην… παρεξηγηθεί, κατηγορηθεί για “αρνητική στάση” διολισθαίνει βαθμηδόν προς τις τουρκικές θέσεις για δυο κράτη. Είναι σαφές πως από τη στιγμή, που η πρόταση θέτει ως όρο την αποδοχή της κυριαρχικής ισότητας, δεν τίθεται θέμα συζήτησης. Θα έπρεπε να απορριφθούν τα δυο κράτη και μαζί και η πρόταση Τατάρ. Διαφορετικά θα οδηγηθεί η συζήτηση στα δυο κράτη.