Στον προεκλογικό βωμό και τα απόρρητα

του Κώστα Βενιζέλου  – 

Είναι γνωστό ότι ο κ. Αναστασιάδης όχι μόνο ανήκει σ’ αυτούς που πρωτοστάτησαν υπέρ του σχεδίου Ανάν το 2004, αλλά και συνεχίζει να αναζητεί λύση του Κυπριακού σ’ αυτό το πλαίσιο. Πριν την τελευταία Πενταμερή Διάσκεψη, είχε δεχθεί κριτικές από όσους έχουν τις ίδιες αντιλήψεις με αυτόν, ουσιαστικά ότι δεν έκανε όσες υποχωρήσεις έπρεπε για να επιτύχει λύση.

Τότε, είχε οργανώσει μια συγκέντρωση με σκοπό να ενημερώσει και να εξηγήσει τη γραμμή του στους δυσφορούντες ομοϊδεάτες του. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν ήθελε να χάσει τη μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων, οι οποίοι θέλουν βιώσιμη λύση του Κυπριακού, η οποία να ανταποκρίνεται έστω και στοιχειωδώς στα ζωτικά συμφέροντα του κυπριακού Ελληνισμού.

Τα γεγονότα, όμως, φαίνεται ότι δεν επέτρεψαν την πραγματοποίηση εκείνης της συγκέντρωσης, καθώς με τους ελιγμούς και τους τακτικισμούς του, οδήγησε στην Πενταμερή στο Κραν Μοντάνα. Μετά το ναυάγιο, η κριτική που δέχθηκε από τους ίδιους κύκλους εντάθηκε. Του φορτώνουν το αδιέξοδο, τον κατηγορούν ότι την ώρα της κρίσης έκανε πίσω και γενικά ότι δεν έδειξε τη γνωστή του «θαρραλέα» στάση.

Σε σκληρή προεκλογική τροχιά

Επειδή κάθε ψήφος είναι πολύτιμη, ο Πρόεδρος σκέφθηκε να απευθυνθεί προς αυτή την μειονοτική, αλλά όχι ευκαταφρόνητη κατηγορία ψηφοφόρων. Για το περιεχόμενο της επιστολής που τους απέστειλε, ενημερωθήκαμε από κείμενο του Διονύση Διονυσίου στον “Πολίτη”, ο οποίος ήταν ένας από τους αποδέκτες. Και μαζί με την επιστολή επισυνάπτονταν και έγγραφα, τα οποία ο δημοσιογράφος απέφυγε να δημοσιοποιήσει επειδή έφεραν τον χαρακτηρισμό “Απόρρητο”. Ο Πρόεδρος, βέβαια, δεν απέφυγε τον πειρασμό και επισύναψε στην επιστολή του τα έγγραφα.

Ο κ. Αναστασιάδης λειτουργεί προεκλογικά στη βάση της παλιάς λογικής πως «φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι». Βεβαίως, ο καθένας μπορεί να επιλέγει πρωτόγονες πρακτικές προεκλογικής τακτικής. Όμως, στην προκειμένη περίπτωση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας χρησιμοποιεί απόρρητες πληροφορίες για το εθνικό θέμα με σκοπό τη συλλογή ψήφων. Επιχειρεί διά των απορρήτων εγγράφων να πείσει πολίτες να τον πιστέψουν, να τον εμπιστευθούν και να τον ψηφίσουν.

Είναι ο ίδιος που κατηγορεί τους πολιτικούς του αντιπάλους (με το γνωστό οργίλο ύφος, το οποίο επιστρατεύει για να πείσει) ότι διοχετεύουν όσα συζητούνται στο Εθνικό Συμβούλιο. Αυτά, όμως, που κάνουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι είναι αθώα σε σχέση με αυτά που ο ίδιος πράττει. Ο θεσμός που εκπροσωπεί δεν του επιτρέπει να μοιράζει έγγραφα.

Υπερέβη τα όρια

Για να είμαστε σωστοί, δεν είναι αυτός που ευθύνεται για το αδιέξοδο στο Κραν Μοντάνα αλλά η Τουρκία. Αλλά ελέγχεται για τους χειρισμούς του. Κυρίως, όταν τα έδωσε όλα με την πρόταση που κατέθεσε την τελευταία ημέρα και πήρε προσβλητική απάντηση από τον Τσαβούσογλου.

Κρίνεται και ελέγχεται και από τις πρακτικές που υιοθετεί τώρα, όταν για καθαρά προεκλογικούς σκοπούς στέλνει επιστολές για να πείσει, επισυνάπτοντας απόρρητα έγγραφα. Ο Πρόεδρος ακύρωσε τον ρόλο του Εθνικού Συμβουλίου. Εναπόκειται στα μέλη του που έχουν λιγότερο βάρος και σημασία από τους αποδέκτες της επιστολής του να αντιδράσουν.

Είναι προφανές πως για τον Πρόεδρο ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ωστόσο, θεωρούμε πως το Κυπριακό δεν μπορεί να είναι προεκλογικό παιχνιδάκι, ούτε μπορεί να χρησιμοποιείται με αυτό τον τρόπο. Μπορεί να παραφουσκώνει τους αριθμούς στην οικονομία κι ας βιώνει άλλα δεδομένα ο πολίτης. Με την προαναφερθείσα επιστολή του, όμως, έχει υπερβεί τα όρια. Είναι προφανές πως όταν πρόκειται για προεκλογικούς σκοπούς δεν έχει φραγμούς.

Με την ενέργειά του αυτή ποιος, άραγε, στον διεθνή χώρο θα μας λαμβάνει σοβαρά υπόψη; Θα μας εμπιστεύεται για απόρρητες συζητήσεις; Η καλύτερη υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει ο κ. Αναστασιάδης είναι να ακολουθήσει τα βήματα του προκατόχου του: Να μην επαναδιεκδικήσει δεύτερη θητεία. Μία τέτοια κίνησή του θα τον διασώσει πολιτικά και απέναντι στην ιστορία.