Τα επόμενα τουρκικά βήματα μετά την Αμμόχωστο

Η τουρκική κίνηση στην Αμμόχωστο δεν έγινε προφανώς για να επεκταθεί η παραλία, για να διευκολυνθούν οι λουόμενοι. Η τουρκική κίνηση εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σχεδιασμό και μια συστηματική προσπάθεια επιβολής της λύσης δυο κρατών, όπως παρουσιάζεται μέσα από το νέο αφήγημα της κατοχικής δύναμης. Είναι μια κίνηση, που εξουδετερώνει τις όποιες προοπτικές συζήτησης του εδαφικού, όπως και του περιουσιακού και ενταφιάζει εν πολλοίς το Κυπριακό. Η τουρκική πλευρά δεν αποκρύβει τους σχεδιασμούς της.

Δεν έχει, άλλωστε λόγο να πράξει τούτο καθώς είναι προφανές πως συνεχίζει ανενόχλητη την υλοποίηση των επιδιώξεων της. Ο ηγέτης του κατοχικού καθεστώτος, Ερσίν Τατάρ, παρουσιάσθηκε ιδιαίτερα κατατοπιστικός για τις τουρκικές προθέσεις. Σε συνάντηση που είχε με την Ομοσπονδία Δημάρχων Τουρκίας, δήλωσε μεταξύ άλλων ότι «έχει ξεκινήσει μια νέα εποχή στην Κύπρο και ότι το άνοιγμα του Βαρωσίου είναι άλλος ένας πυλώνας της νέα πολιτικής που ακολουθήθηκε». Και εξήγησε στη συνέχεια ότι με την υποστήριξη της Τουρκικής Δημοκρατίας, «το όραμα συνεργασίας μεταξύ δύο χωριστών κρατών που ζουν δίπλα-δίπλα βασισμένα στην κυριαρχία της ισότητας μπορεί να επιτευχθεί» (μετάφραση ΓΤΠ).

Το θέμα της Αμμοχώστου ήταν το πρώτο βήμα μετά την υποβολή, στην άτυπη Πενταμερή Διάσκεψη για το Κυπριακό στη Γενεύη ( 27-29 Απριλίου), της έγγραφης πρότασης του εγκάθετου της Άγκυρας για λύση δυο κρατών. Θα ακολουθήσουν κι άλλα βήματα, τα οποία προφανώς θα ενισχύουν βαθμηδόν την τουρκική επιδίωξη, η οποία λειτουργεί αποτρεπτικά για την προοπτική επίτευξης συμφωνίας στο Κυπριακό. Θα είναι βήματα μικρών και μεγάλων τετελεσμένων επί του εδάφους.

Περαιτέρω, ο Τατάρ σημειώνει με νόημα ότι η αποχώρηση της Τουρκίας από το νησί «θα ήταν η αρχή του τέλους των Τουρκοκυπρίων», την ίδια ώρα που άλλοι Τουρκοκύπριοι υποστηρίζουν πως ο ασφυκτικός κλοιός της Άγκυρας, στοχεύει στην εξαφάνισή τους. Και αυτό είναι μια πραγματικότητα, την οποία παρακολουθούμε εκ του σύνεγγυς και οι Τουρκοκύπριοι την βιώνουν καθημερινά.

Αναζητώντας διεθνή ερείσματα

Στην αντίπερα όχθη, η ελληνική πλευρά μάχεται στο διπλωματικό πεδίο αναζητώντας διεθνή στήριξη για την άρση των νέων τετελεσμένων, που επιβάλλει η κατοχική Τουρκία στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου. Τόσο στο Συμβούλιο Ασφαλείας, όσο και στην ΕΕ εξασφαλίσθηκαν δηλώσεις, με ισχυρό λεκτικό, καταδικαστικό για την κατοχική Τουρκία. Και στις δυο δηλώσεις απουσιάζει το διά ταύτα, μέτρα δηλαδή κατά της Άγκυρας. Και αυτή είναι η ουσία.

Το ζητούμενο δεν είναι η φραστική υποστήριξη μόνο, αλλά και η ουσιαστική, η πρακτική. Είναι προφανές πως από την μια η Βρετανία και από την άλλη η Γερμανία λειτουργούν ως προστάτες της κατοχικής Τουρκίας. Η προσπάθεια δεν μπορεί να σταματήσει επειδή κάποιοι αποφάσισαν να στηρίξουν την παρανομία και τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου επειδή έχουν οικονομικά και άλλα συμφέροντα.