Τα βαρίδια κρατούν αιχμάλωτη την Κυπριακή Δημοκρατία

Το σκηνικό που χρόνια συντηρείται στην Κύπρο, στην Κυπριακή Δημοκρατία,  αν  και απαξιωμένο από τους πολίτες, ξεπερασμένο από τα γεγονότα, τις εξελίξεις, σκουριασμένο από ιδέες, επιβιώνει. Αυτό το απαξιωμένο πολιτικό σύστημα, επιβιώνοντας θεωρεί πως μπορεί να επιμένει σε ιστορικές στρεβλώσεις και λειτουργεί αποτρεπτικά στις όποιες λογικές διαμόρφωσης λύσεων διαχρονικών προβλημάτων  και παθογενειών. Είναι σαφές πως δεν φαίνεται να υπάρχει διάθεση για αλλαγή νοοτροπιών και προσεγγίσεων.

Τα κατεστημένα δεν θέλουν να αλλάξει οτιδήποτε. Βολεύονται με τη συντήρηση μιας κατάστασης πραγμάτων, που ευνοεί τους παίκτες της αρπαχτής, τους συνήθεις υπόπτους των σκοτεινών υπόγειων συναλλαγών. Βολεύει εκείνους που μοιράζουν μίζες, όπως για παράδειγμα, για τα περιβόητα «χρυσά διαβατήρια», που ως Πρόγραμμα έκλεισε «άδοξα» και θορυβωδώς. Πρωτίστως «έκλεισε» κάνοντας ρεζίλι τη χώρα. Διασύροντας τη χώρα.

Και σε όλα αυτά, υπάρχει και το Κυπριακό (κάποιοι το ξέχασαν, άλλοι το βαρέθηκαν, υπάρχουν και εκείνοι, που έχτισαν καριέρες). Και στο Κυπριακό, υπάρχουν αφηγήματα, που επιχειρούν να επιβάλλουν μια προσέγγιση προσαρμογής στα κατοχικά δεδομένα. Σε αυτή τη λογική εμπλέκονται διάφοροι, όχι βέβαια πολλοί. Καταφέρνουν, όμως, να «βομβαρδίζουν» την κοινωνία με συνταγές του «εφικτού» και του «ρεαλιστικού».

Μεταξύ εκείνων, που αναπτύσσουν αυτές τις ψευδαισθήσεις, που είναι άκρως επικίνδυνες είναι και πάλαι ποτέ στελέχη της ΕΟΚΑ Β, άνθρωποι που την ώρα της κρίσης ήταν στην λάθος πλευρά της ιστορίας. Αυτοί, οι οποίοι μας κουνούν τώρα το δάκτυλο και θέλουν να δώσουν μαθήματα στους πάντες. «Εσείς», λένε, είστε «ακραίοι στο Κυπριακό». «Εσείς οι εθνικιστές», αναφέρουν, δεν θέλετε λύση! Ποιοι το λένε; Αυτοί που την ώρα της κρίσης άνοιξαν την πόρτα και μπήκαν οι Τούρκοι. Και ήξεραν τι θα γινόταν. Γιατί η τράπουλα ήταν σημαδεμένη και το γνώριζαν πολλοί. Ίσως το γνώριζαν και οι τότε διανοούμενοι της παρακρατικής οργανώσεως, που συνεχίζουν μέχρι σήμερα, με διαφορετικό μανδύα να παρεμβαίνουν. Οι ίδιοι, που η δράση τους- τότε- «ξύπνησε» το ενδιαφέρον της πρεσβείας και έγινε η επαφή. Τέτοια έγγραφα δεν αποχαρακτηρίζονται, αλλά αυτό δεν  σημαίνει πως είναι ανέφικτη η απόσπασή τους.   Η παρένθεση αυτή γίνεται για ένα μοναδικό λόγο: Γιατί η ανοχή αποθρασύνει αυτούς, που έπρεπε να κρύβονται από τις ενοχές τους, από ντροπή.

Αιχμάλωτη η Κυπριακή Δημοκρατία

Αυτοί, οι πιο πάνω, με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, έχουν ταυτιστεί με μια λογική του λύση νάναι και ό,τι νάναι. Το θέμα δεν είναι πάντα πολιτικό. Κάποτε έχει ειπωθεί πως συνδέεται και με τις ενοχές από το 1974 και πιστεύουν ότι θα εξιλεωθούν όταν δεχθούν ό,τι προτείνεται. Έστω κι εάν όσα προκάλεσαν τότε θα διαιωνίζονται εσαεί. Έστω κι εάν αυτά που προτείνονται, οδηγούν σε νέες περιπέτειες.

Από την άλλη, ενόψει και των Προεδρικών, κάποιοι θεωρούν πως είναι η ευκαιρία τους για αυτοεπιβεβαίωση. Να επιβεβαιωθούν σε τι; Που έχασαν πανηγυρικά, επειδή προωθούσαν ένα σχέδιο, το οποίο δεν διασφάλιζε τη συνέχεια του κράτους και η Τουρκία θα ήταν εσαεί στο νησί; Οι ίδιοι σήμερα φωνάζουν γιατί στο Κραν Μοντάνα χάθηκε η… ευκαιρία να απαλλαγεί η Κύπρος από τις τουρκικές εγγυήσεις. Ποιοι; Αυτοί που ψήφισαν υπέρ των εγγυήσεων το 2004. Τι άλλο θα ακούσουμε άραγε σε αυτή τη χώρα;

Θέλουν, λοιπόν, στις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου 2023, να πάρουν την ρεβάνς. Υποτίθεται ότι αυτό το… πέτυχαν στο παρελθόν με άλλες επιλογές τους. Σημειώνεται ότι το Κυπριακό δεν έχει επιλυθεί επί Βασιλείου, Κληρίδη, Χριστόφια και όπως φαίνεται ούτε και από τον Αναστασιάδη, που εκφράζουν τη δήθεν συμβιβαστική σχολή, τη «ρεαλιστική». Εάν οι εκφραστές αυτής της γραμμής, δεν κατάφεραν να «λύσουν» το Κυπριακό, σημαίνει κάτι; Ότι η κατοχική Τουρκία δεν θέλει συμφωνία. Ή ότι  Θέλει συμφωνία αλλά μόνο στα μέτρα της, που δεν υπάρχει προφανώς Πρόεδρος, που μπορεί να αποδεχθεί τις τουρκικές αξιώσεις. Εκτός κι εάν κάποιοι θα μπορούσαν να  αποδεχθούν ή να συζητήσουν τους τουρκικούς όρους και την τελευταία στιγμή η Τουρκία να κάνει πίσω, επενδύοντας σε περισσότερα. Άλλωστε, αυτή η τακτική της κατοχικής Τουρκίας απέδωσε.

Τα σύνδρομα του παρελθόντος, οι ενοχές, οι συνενοχές, συνιστούν βαρίδια, που λειτουργούν αποτρεπτικά. Οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην εδραίωση των κατοχικών δεδομένων, τη διχοτόμηση. Οι προεδρικές εκλογές του 2023 αποτελούν ευκαιρία- εάν θέλει η κοινωνία- για αλλαγή παραδείγματος. Για νέο αφήγημα. Στα θέματα της διαφάνειας, της διαφθοράς και του Κυπριακού. Διαφορετικά θα συντηρούνται οι στρεβλώσεις και οι παθογένειες. Θα συντηρούνται οι λογικές της προσαρμογής στο Κυπριακό.