Τετελεσμένο 35 ημερών από το Oruc Reis

Η Τουρκία είναι ξεκάθαρο, πλέον, και στον πιο δύσπιστο παρατηρητή οπουδήποτε στον κόσμο, ιδιαίτερα στην Ευρώπη και την Αμερική, ότι αποτελεί την πιο ενεργή στις σημερινές συνθήκες αναθεωρητική δύναμη. Δηλαδή, μία δύναμη που στοχεύει και δρα για την αλλαγή και την επαναχάραξη των συνόρων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Και ταυτόχρονα, μια δύναμη που εννοεί τον εαυτό της και του αναθέτει ρόλο ως ισχυρή δύναμη στο διεθνές σύστημα.

Ενεργά αναθεωρητική με την έννοια ότι εφαρμόζει στην πράξη με στρατιωτικά μέσα την επιβολή στο πεδίο καταστάσεων που ισοδυναμούν με αλλαγή συνόρων. Εκτός από την κατοχή του 38% των εδαφών της Κύπρου χώρας-μέλους της ΕΕ και του ΟΗΕ, κατέχει σήμερα ζώνη 38 χιλιομέτρων στη Βόρεια Συρία κατά μήκος των τουρκο-συριακών συνόρων, έχει εισβάλει και διατηρεί στρατεύματα στο Βόρειο Ιράκ -περιοχές με αμιγή κουρδικό πληθυσμό-, διατηρεί, μέσω διαρκών ανανεώσεων, δύο γεωτρύπανα και ναυτικές δυνάμεις στην κυπριακή ΑΟΖ επί ενάμιση σχεδόν χρόνο.

Επίσης, έχει εγκαταστήσει και διατηρεί δυνάμεις (μισθοφορικές-τζιχαντιστικές και δικές της) στο τμήμα της Λιβύης του Σάρατζ καταπατώντας το εμπάργκο του ΟΗΕ, καταλύοντας προκλητικά το σχέδιο “Ειρήνη” της ΕΕ, προσαρτώντας παράνομα θαλάσσιες εκτάσεις που δεν της ανήκουν (τουρκολυβικό σύμφωνο). Αν προστεθούν οι πολύ στενές σχέσεις με το Κατάρ και το Σουδάν, καθώς και οι άλλες σχέσεις με ισλαμικά (σουνιτικά) καθεστώτα και με ισλαμικά ριζοσπαστικά κινήματα στην ευρύτερη περιοχή, μπορούμε να διαμορφώσουμε την εικόνα ενός συμπαγούς συσχετισμού που έχει και προωθεί συγκεκριμένους στόχους πέρα από τον άμεσα ορατό ορίζοντα.

Η Τουρκία έχει ήδη στραφεί ενεργά εναντίον της Ελλάδας. Εισήλθε σε ύδατα της επικράτειάς της, ασκώντας επ’ αυτών και στα υποθαλάσσια μέρη τους δραστηριότητες (έρευνες, περιπολίες, απειλητική διάταξη δυνάμεων) σαν να ήταν δική της επικράτεια. Αυτό συνέβη με το Ορούτς Ρέις και τις ναυτικές και αεροναυτικές δυνάμεις της από τη 10η Αυγούστου 2020 μέχρι σήμερα την επιστροφή του πίσω στην Αττάλεια.

Αυτή η επί χρόνια σχεδιασμένη, διεθνώς ανακοινωμένη και ενώπιον όλων πραγματοποιημένη ενέργεια της Τουρκίας αποτελεί το πρώτο έμπρακτο μεταπολεμικό τετελεσμένο της Τουρκίας επί ελληνικής επικράτειας. Σημειωτέον ότι πέρα από ορισμένες χαμηλής έντασης ελληνικές στρατιωτικές ανταπαντήσεις (φρεγάτα “Kemal Reis”, αεροπορικά lockings), δεν έτυχε πραγματικής επί του πεδίου αποτροπής. Το γεγονός αυτό, του Αυγούστου 2020, των 35 ημερών, θα αποτελέσει ένα ιστορικό αρνητικό ορόσημο. Ποιοτικά βαρύτερο και πιο αρνητικό από το γκριζάρισμα των Ιμίων. Οι διεκδικήσεις της Τουρκίας και το status έχουν κλιμακωθεί, έχουν αλλάξει επίπεδο. Νέος ιστορικός κύκλος έχει ανοίξει.

Από ελληνικά χείλη

Σημειώνουμε, συναφώς, ότι εκείνοι που κόπτονταν ως βαθείς γνώστες της τουρκικής γεωστρατηγικής, μέσω και της ανάγνωσης τουρκικών εντύπων με χρήση και του προτερήματος τους, της γνώσης της τουρκικής γλώσσας, οφείλουν να είναι προσεκτικοί. Εκτιμούσαν από “πληροφορίες” και με αναλύσεις τους, την εκτόνωση της τουρκικής επιθετικότητας στις 13 Αυγούστου 2020, ενώ, ακριβώς, τότε η Τουρκία ετοίμαζε τον νέο κύκλο επιθετικών κινήσεών της στο Αιγαίο, που πραγματοποίησε σχεδόν αμέσως μετά. Ούτε μπορούν, πλέον, να έχουν σοβαρή βάση τα (μυθ)ιστορήματα περί ποντιακής καταγωγής του Ερντογάν ή/και του νέου Τούρκου δημάρχου της Κωνσταντινούπολης, που παραπλανούν και συσκοτίζουν συναισθηματικά –και πάντως λανθασμένα- την σκληρή μπροστά μας πραγματικότητα.

Δεν υπάρχουν ”εν δυνάμει σύνορα” (θαλάσσια, χερσαία, εναέρια). Σύνορα υπάρχουν, ορίζονται και υποστηρίζονται. Η άποψη ορισμένων ότι οι θαλάσσιες περιοχές στις οποίες κινήθηκε ο τουρκικός στόλος και το Ορούτς Ρέις αποτελούν εν δυνάμει ελληνική επικράτεια και όχι αναγνωρισμένη ελληνική επικράτεια αποτελεί ακριβώς το επιχείρημα της Τουρκίας, είναι η άποψη της Τουρκίας που εκφωνούν και υποστηρίζουν -αλοίμονο- και ελληνικά χείλη!

Είναι καταφανές ότι η Αθήνα, με αυτές τις απόψεις, δεν χρειάζεται να πάει σε κανέναν διάλογο με την Τουρκία, μπορεί να προσχωρήσει απευθείας στα σχέδια που ήδη της έχουν ετοιμάσει “φίλοι και εταίροι” (ΝΑΤΟ-ΗΠΑ & Γερμανία) που διαμοιράζουν Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, θεωρώντας βάσιμες τις τουρκικές απαιτήσεις. Αλλά, τότε, ας σκεφθούν και πώς θα το εφαρμόσουν, πώς θα το πουν όλο αυτό, στον τελικό και απαράγραπτο εγγυητή και φύλακα, τον ελληνικό λαό!

Σε πρώτο στάδιο, οι απόψεις νομιμοποίησης των διεκδικήσεων της Τουρκίας, έχουν γίνει και ενώπιον της διεθνούς κοινής γνώμης. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία η στάση της Τουρκίας δεν χαρακτηρίσθηκε ως επιθετική και παράνομη ενέργεια αλλά, στην καλύτερη περίπτωση, ως “προκλητική”. Ταυτόχρονα, ο Ζοζέπ Μπορέλ, Ευρωπαίος εκπρόσωπος (και δικός μας;) των Εξωτερικών Υποθέσεων, χαρακτήρισε, κατά ανήκουστο τρόπο, όλες οι παραπάνω ενέργειες “ναυτικές κινητοποιήσεις”!

Αυτή είναι η αλήθεια

Χρειάζεται, να υπογραμμίσουμε, ξανά (και ξανά) τα θεμελιώδη. Αν τα ελληνικά νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα, αν τα ελληνικά νησιά έχουν ΑΟΖ, αν το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο διαρκώς επικαλείται η Αθήνα, παρέχει και θεμελιώνει το δικαίωμα των 12 μιλίων στα χωρικά ύδατα (με ταυτόχρονη υιοθέτηση της μέσης γραμμής) και την αντίστοιχη κυριαρχία των 12 μιλίων στον εναέριο χώρο, τότε, όπως και πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του πρωθυπουργού, Διακόπουλος παραδέχθηκε, όπως και δεκάδες έγκυροι αναλυτές και εξειδικευμένοι νομικοί κατέθεσαν, το Ορούτς Ρέις παραβίασε συστηματικά και επί 35 ημέρες την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ της Ελλάδας υπό την προστασία του απειλητικού τουρκικού στόλου

Και γα να έχουμε μια συγκεκριμένη εικόνα, απέναντι κι σ’ εκείνα τα απίθανα ότι ο θόρυβος των μηχανών των πολεμικών πλοίων δεν επέτρεπε τις έρευνες βυθού, σημειώνουμε ότι το Ορούτς Ρέις έχει συλλέξει δεδομένα από 3.525 τετραγωνικά χιλιόμετρα (θαλάσσια έκταση που αντιστοιχεί σε μια επιφάνεια ισοδύναμη με το νομό Κοζάνης). Ενώ το Yavuz και το Barbaros συνεχίζουν στην ΑΟΖ της Κύπρου! Αυτή είναι η αλήθεια.

Δικαιώματα, που δεν ασκούνται και δεν υποστηρίζονται εμπράκτως, ιδιαίτερα απέναντι σε όποιον επιθετικά τα αμφισβητεί και τα καταπατά, ατονούν και χάνονται. Θα μπορούσαμε να το πούμε κι αλλιώς. Η Ελλάδα μπορεί να πραγματοποιήσει ό,τι ακριβώς και η Τουρκία στις περιοχές και ανατολικότερα των περιοχών όπου έδρασε το Ορούτς Ρέις, συνοδευόμενο από δυνάμεις του ελληνικού πολεμικού ναυτικού; Δηλαδή, να πραγματοποιήσει έρευνες επί 35 μέρες;

“Εν δυνάμει ΑΟΖ”

Η Ελλάδα, στην “εν δυνάμει ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα”, ανατολικά του Καστελλόριζου και στα συνορεύοντα σημεία με την κυπριακή ΑΟΖ, γιατί δεν πραγματοποιεί έρευνες; Γιατί δεν το έχει κάνει, με τον τρόπο, π.χ., που τις έκανε στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης; Επισημαίνω, ότι όταν έγιναν οι έρευνες αυτές, από τη μισθωμένη νορβηγική εταιρεία Petroleum Geo Services -PGS, δεν υπήρχε οριοθετημένη ΑΟΖ με την Ιταλία. Συνεπώς, οι συνθήκες είναι ακριβώς ίδιες.

Επομένως, γιατί δεν πραγματοποιούνται στη “δυνάμει ελληνική ΑΟΖ” ανατολικά του Καστελλόριζου έρευνες και από την Ελλάδα, όπως είχε γίνει στη ”δυνάμει ελληνική ΑΟΖ” του Ιουνίου και νότια της Κρήτης, το 2012-13; Ακόμα, και νότια -νοτιοανατολικά της Κρήτης, γιατί δεν εκτελούνται, δηλαδή δεν ολοκληρώνονται οι σχετικές έρευνες; Ας διώξουμε τη στάχτη από τα μάτια. Ας μην (αυτό)παγιδευόμαστε. Ας δούμε κατάματα την κατάσταση, για να μπορέσουμε να την αντιμετωπίσουμε. Το ψέμα και η υποκρισία έχουν κοντά ποδάρια.