Τι δεν έχει καταλάβει ο Ράμα στην υπόθεση Μπελέρη

Δεν μας έφθαναν όλα τ’ άλλα βάσανα, προσετέθη κι η προβληματική σχέση της Αλβανίας με την ελληνική κοινότητα της Βορείου Ηπείρου, λόγω της υπόθεσης Μπελέρη, στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους της Λιθουανίας. 

Παρά τις προσπάθειες τόσον του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, όσον του προέδρου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ ν’ απελευθερωθή από την φυλακή ο εκλεγείς με 61% των ψήφων, δήμαρχος της Χειμάρρας Φρέντη Μπελέρης και ν’ απαλλαγεί της κατηγορίας ότι εξηγόρασε τις ψήφους στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές της γειτονικής χώρας, ο μεν πρωθυπουργός της Αλβανίας ΄Εντι Ράμα εκώφευσε, ο δε αρμόδιος δικαστής προσέθεσε υποψίες ό,τι δήθεν ο κατηγορούμενος θ’ αποδράσει στην Ελλάδα. Εκτός από την παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητος παραβιάζεται κι η συνείδηση του. Αλβανική δικαιοσύνη.

Ως αποτέλεσμα, όμως, ο εκλεγείς ελληνικής καταγωγής δήμαρχος Χειμάρρας κινδυνεύει να χάσει το αξίωμα του δημάρχου απ’ ένα δημοτικό συμβούλιο διορισμένο υπό του Ράμα ή με την επανάληψη της εκλογικής διαδικασίας με… “άλλα μέσα”. Σκοπός της παραπομπής του Μπελέρη στην αλβανική δικαιοσύνη θεωρείται η υφαρπαγή των ελληνικών περιουσιών στην παραλία της Αδριατικής, από τους Αγίους Σαράντα μέχρις Αυλώνος.

Οι Έλληνες μειονοτικοί ευημερούν στην Αλβανία αξιοποιώντας τις τουριστικές της δυνατότητες αλλ’ έχουν γίνει στόχος της Αλβανών σοσιαλιστών που κυβερνούν της χώρα. Έξις εστίν… Δεν είναι μόνο οι περιουσίες των Ελλήνων που διεκδικούνται από τους Αλβανούς αλλά και οι γαίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας των Τιράνων προ του 1939 που δεν της έχουν αποδοθεί 84 χρόνια μετά. Παρά την υπογραφείσα τον Μάρτιο του 1996 συμφωνία Φιλίας και Συνεργασίας από τον τότε Έλληνα πρόεδρο Κωστή Στεφανόπουλο με τον Αλβανό πρωθυπουργό Σαλί Μπερίσα, δεν επετεύχθη πρόοδος στην αναγνώριση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων της ελληνικής κοινότητος.

Ούτε οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν την επιρροή τους στο Βίλνιους, για να επιτύχουν την απελευθέρωση ή πάντως την ταχεία εκδίκαση της υπόθεσης Μπελέρη. Αυτό που μένει να επιδειχθή είναι η αλλαγή πολιτικής υπό της Ελλάδος απέναντι στον Ράμα. Όχι άλλες επισκέψεις στην Αθήνα και χαριεντισμοί με τον “καλλιτέχνη” Αλβανό πρωθυπουργό, που μάλιστα λέγεται ότι είναι ελληνικής καταγωγής, αλλ’ αποδεικνύεται χειρότερος των γενιτσάρων.

Κομμένες οι χάρες

Όχι πλέον διευκολύνσεις στην αλβανική κυβέρνηση. Ναι στο βέτο της υποψηφιότητος για εισδοχή της Αλβανίας στην ΕΕ έως ότου γίνουν πλήρως αποδεκτές οι αρχές του Ελσίνκι, του 1995, από τον Ράμα. Καμία συζήτηση για τις αξιώσεις αποζημίωσης των Τσάμηδων και βεβαίως, εμμονή προσφυγής στην Χάγη για την ρύθμιση της ΑΟΖ στην Αδριατική. Ίσως αυτή να είναι η “πέτρα του σκανδάλου”. Είναι σχεδόν βέβαιον ότι το Διεθνές Δικαστήριον της Χάγης θα επιδικάσει μέγα μέρος της νοτίου Αδριατικής ΑΟΖ στην Ελλάδα λόγω των Οθωνών και των Διαποντίων Νήσων.

Πρόκειται περί 153 ελληνικών νησαίων εδαφών ΒΔ της Κερκύρας. Οι Ιταλοί, Τούρκοι και τινές άλλοι ΝΑΤΟϊκοί δεν βλέπουν με καλό μάτι την εφαρμογή των ρυθμίσεων του Διεθνούς Δικαίου της Θαλάσσης στην Αδριατική ως προηγούμενο και για το Αιγαίο, τα νησιά του οποίου διαθέτουν υφαλοκρηπίδα όπως και τα 153 νησιά της Ερεικούσας, του Μαθρακίου, Διαπόλου κ.ά. Βάζουν λοιπόν τον Ράμα να πετάει… πέτρες στα τζάμια και του υπόσχονται είσοδο στην ΕΕ. Δεν βλέπουν πόσον επισφαλές είναι το έδαφος που πατεί. Ο Ελληνισμός διαθέτει δύο ψήφους στην ΕΕ: Της μητέρας πατρίδος Ελλάδος και της Κύπρου.