Τι επιδιώκει η Τουρκία στο Αιγαίο

Τι επιδιώκει η Τουρκία στο Αιγαίο; Γιατί δεν στέργει στα αιτήματα της Ελλάδας για εποικοδομητικό διάλογο στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων; Γιατί ο πρόεδρος της Τουρκίας έχει “αφηνιάσει” και πρωτοστατεί σε δηλώσεις μίσους σε βάρος της Ελλάδας;

Μία ερμηνεία, για την χωρίς προηγούμενο τουρκική προκλητικότητα σε βάρος στις Ελλάδας, που εκδηλώνεται κυρίως με φραστικές ακρότητες Τούρκων κυβερνητικών αξιωματούχων και του φιλο-ερντογανικου Τύπου, έντυπου και ηλεκτρονικού, είναι οι δημοσκοπήσεις που γίνονται στην Τουρκία, ενόψει των προεδρικών εκλογών, το 2023. Σύμφωνα με τις τελευταίες ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν έχει μια αυξανομένη ροή θετικών  ψήφων, που σημαίνει ότι έχει απήχηση στο εθνικιστικό και ισλαμικό ακροατήριο, με την ακραία ρητορική του κατά της Ελλάδας και της Δύσης γενικότερα.

Ωστόσο, αυτή η άποψη, που ασφαλώς έχει λογική–εκλογική βάση, θα λέγαμε ότι είναι μια βολική και μάλλον αφελής προσέγγιση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, που ενδεχομένως να δημιουργεί και έναν επικίνδυνο εφησυχασμό, σε εκείνους που θα έπρεπε να ανησυχούν περισσότερο. Και αυτό, διότι είτε εκ δόλου ή εξ αγαθοπιστίας, παραβλέπεται το προφανές, ότι δηλαδή, η Τουρκία εφαρμόζει συστηματικά μια επεκτατική και αναθεωρητική πολιτική σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων γειτονικών της κρατών, της Ελλάδας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Συρίας και του Ιράκ.

H μυωπία του Ομέρ Τσελίκ

Κραυγαλέο παράδειγμα κομματικοποίησης της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, πλήρους ταύτισης του AKP με το κράτος, είναι η δήλωση του εκπροσώπου του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) Ομέρ Τσελίκ, που κατηγορεί την Ελλάδα για εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας, για την πολιτική της στο μεταναστευτικό! «Η Ακτοφυλακή της Ελλάδας έθεσε  σε κίνδυνο τη ζωή 46.000 ανθρώπων. Η ευρωπαϊκή συνοριακή υπηρεσία (Frontex) συμμετέχει σε όλες αυτές τις δράσεις», δήλωσε ο εκπρόσωπος του κόμματος του προέδρου της Τουρκίας. Ίσως η πιο χυδαία και απάνθρωπη εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού από την κομματοκρατία της Τουρκικής Δημοκρατίας.

Ακόμη, ο Τσελίκ κατηγόρησε την Ελλάδα για καταστροφή μουσουλμανικών μνημείων στη χώρα μας και ισχυρίστηκε πως όσα κάνει η Ελλάδα είναι παρόμοιας βαρβαρότητας με αυτά που έχουν  κάνει οι φανατικοί μουσουλμάνοι οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους! Ταυτίζει ο εκπρόσωπος του προέδρου της Τουρκίας την Ελλάδα με τον ISIS, ως προς την πολιτισμική βαρβαρότητα και ουδείς των πεφωτισμένων του Δυτικού Πολιτισμού, Ελλήνων και Ευρωπαίων, δείχνει τα συγκινείται…

Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι το Ισλαμικό Κράτος είναι μια εξτρεμιστική-τρομοκρατική ομάδα που ακολουθεί τη σκληρή ιδεολογική γραμμή της Αλ Κάιντα και δραστηριοποιείται στη βόρεια Συρία και στο Ιράκ. Το ISIS αναδύθηκε από την ιδεολογία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που έχει τις ρίζες της στην Αίγυπτο. Είναι στενοί οι δεσμοί της ισλαμικής σουνιτικής Τουρκίας με την Μουσουλμανική Αδελφότητα της Αιγύπτου.

H απόσταση Άγκυρας-Καΐρου

Έχει επίσης ενδιαφέρον ότι “πάγωσαν” οι συνομιλίες των υπουργών εξωτερικών της Αιγύπτου και της Τουρκίας και λόγω του τουρκολιβυκού συμφώνου (στο οποίο είναι αντίθετη η κυβέρνηση του Καΐρου, αφού προσβάλλει νόμιμα συμφέροντα που απορρέουν από την μερική ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών στη Μεσόγειο.

Αλλά και γιατί, όπως μεταδίδουν αιγυπτιακά μέσα, ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών Σάμεχ Σούκρι  φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ενοχλημένος, από τις αναφορές του συμβούλου του Ταγίπ Ερντογάν, του Γιασίν Ακτάι, ο οποίος σε άρθρο του στην τουρκική εφημερίδα “Γενί Σαφάκ” επέκρινε τις αιγυπτιακές αρχές, για αποφάσεις που εκδόθηκαν εναντίον των ηγετών και των μελών της παράνομης Μουσουλμανικής Αδελφότητας, που υπονομεύουν το καθεστώς του προέδρου Αλ Σίσι. Το καθεστώς Ερντογάν έχει προνομιακές σχέσεις με την Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Αυτά για να έχουμε μια ιδέα, για το πολύπλοκο “ανατολίτικο παζάρι” στις διπλωματικές και διμερείς σχέσεις της Τουρκίας, που δρα εμφανώς υπονομευτικά για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή μας, που περιλαμβάνει την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση και Εγγύς Ανατολή, τις χώρες της Αφρικής με μεσογειακές ακτές, το Αιγαίο, τη Βαλκανική Χερσόνησο, τη Μαύρη Θάλασσα και το νότιο Καύκασο.

Μια ενιαία γεωγραφική περιοχή, που συνταράσσεται από εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες, από εμφύλιες, θρησκευτικές και εθνομειονοτικές, συγκρούσεις, από ιμπεριαλιστικούς πολέμους (με κορυφαίο τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο) και με την στρατιωτικοποίηση της ενεργειακής κρίσης και της επισιτιστικής απειλής, που εξελίσσεται σε θανάσιμη υπαρξιακή απειλή για την ΕΕ (λίγο το κακό), αλλά  και για τους Ευρωπαίους που θα πληρώσουν ακριβά, τα λάθη της ανερμάτιστης πολιτικής των ηγετών της Ευρώπης.