Τι μας είπε ο Ερντογάν και κάνουμε πως δεν ακούμε

Πολύ ωραία, λοιπόν, ας επαναφέρουμε κι εμείς την “Μεγάλη Ιδέα” του Ιωάννη Κωλέττη, «Η Κωνσταντινούπολη ως πρωτεύουσα του νεοελληνικού κράτους» κι ας κάνουμε διάλογο με την Τουρκία. Πώς θα φαινόταν αυτό στους γείτονες μας; ΄Η μήπως θα διαρρήγνυαν τα ιμάτια τους, ότι ο ρεβανσισμός φέρει πάλι τους Έλληνες στην Ιωνία που την έχασαν το 1922 όπως οι Τούρκοι το Αιγαίον πέλαγος το 1913.

Υπάρχουν όμως και άλλες παρανοήσεις στην συνέντευξη του Ερντογάν, όπως να “μιλήσουμε για Ελληνοτουρκική συνεργασία στους υδρογονάνθρακες” (σσ: συν-εκμετάλλευση;) ενώ η Τουρκία θεωρεί άκυρες τις συμφωνίες της Ελλάδος μετά της Αιγύπτου και ισχυρό το σύμφωνό της μετά της Λιβύης. Αλλά προ πάσης εκμεταλλεύσεως υποθαλασσίων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, (πετρελαίου, φυσικού αερίου, ορυκτών κλπ) το διεθνές δίκαιο επιβάλλει την ανακήρυξη της ΑΟΖ του παρακτίου κράτους εν συμφωνία με το συνορεύον. Αυτό έπραξε η Ελλάς με την Αίγυπτο.

Εξάλλου, το Τουρκο-λιβυκό σύμφωνο καταπατεί όχι μόνο την ελληνική ΑΟΖ αλλά και τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας στο Καρπάθιο πέλαγος και νοτίως της Κρήτης. Που ακριβώς βλέπει ο αγεωγράφητος Ερντογάν περιθώρια συνεργασίας με την Ελλάδα παρά μόνο στα κοιτάσματα της; Αν ναι τότε ας συμμετάσχουμε κι εμείς στα Τουρκικά κοιτάσματα της Μαύρης Θάλασσας. Κάποτε, προ της σφαγής των Ποντίων το 1921 από τον Κεμάλ “Ατατούρκ”, ο Πόντος ήταν Ελλαδικός χώρος. Προφανώς, ο Τούρκος ηγέτης προσποιείται τον αφελή. Τα γενόμενα ουκ απογίγνονται και το διεθνές δίκαιο της θαλάσσης (που δεν αναγνωρίζει η Τουρκία) δεν επιτρέπεται να το εφαρμόζει όπου την συμφέρει. Υπάρχουν κανόνες που δεν τηρεί όπως με την Λιβύη.

Ο Ερντογάν ξέχασε τη λύση του Κυπριακού

Εξ άλλου, ο Ερντογάν ισχυρίζεται ότι σέβεται τα δικαιώματα των άλλων κι ό,τι “δεν έχει βλέψεις εις βάρος τρίτων”. Και οι “γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, η Δυτική Θράκη που την ονομάζει “Τουρκική”, η κατοχή του 38% της Κύπρου – όλ’ αυτά πώς συμβιβάζονται με τις δηλώσεις σεβασμού και ποια αξία έχουν οι διαβεβαιώσεις του Ερντογάν;

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να απελευθερώσει το καθεστώς της βίζας, στην Τουρκία» ζητεί ο Ερντογάν. Το ζήτημα δεν αφορά τόσο την Ελλάδα όσο την Γερμανία και τις άλλες βόρειες χώρες της ΕΕ, που έχουν κατακλυστεί από Τούρκους και που ανησυχούν από τα περιστατικά βίας κατά των γυναικών – συνήθης πρακτική στην Τουρκία. Εκτιμά μάλιστα ο Τούρκος πρόεδρος ως χειροτέρη στιγμή των Ελληνοτουρκικών σχέσεων όταν δεν του παρεδόθησαν οι Τούρκοι φυγάδες του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016.

Η Ελλάς όμως είναι -όσον βέβαια μπορεί – κράτος δικαίου κι έχει υπογράψει την σύμβαση της Γενεύης για την προστασία των ασύλητων. Ο Άρειος Πάγος έχει αποφασίσει ότι οι Τούρκοι στρατιωτικοί, που κατέφυγαν στην χώρα μας μετά το αποτυχημένο κίνημα, δικαιούνται προστασίας γιατί είναι γνωστόν τι τους αναμένει αν παραδοθούν στο καθεστώς Ερντογάν: Θα πεθάνουν όλοι στις Τουρκικές φυλακές!

Γράφει κι άλλα παράλογα η συνέντευξη του Τούρκου προέδρου, λχ. για τον πόλεμο στην Γάζα ως του Χίτλερ, που κήρυξε η Χαμάς, για την “πολιτική ισορροπία” με τις Ηνωμένες Πολιτείες που μέχρι πρότινος επέβαλαν εμπάργκο όπλων στην Κύπρο (το θύμα εισβολής) και για την “ρωμαίικη ορθόδοξη μειονότητα” στην Τουρκία “που επωφελείται από τα δικαιώματα ισότητας των Τούρκων πολιτών”, όταν από το 1971 δεν μπορεί να ανοίξει τη Σχολή της Χάλκης, ενώ στην Τουρκία υπάρχουν δεκάδες ξένα πανεπιστήμια.

Οι δηλώσεις Ερντογάν, που αφορούν στις σχέσεις της Τουρκίας με την Ελλάδα, δεν αντέχουν σε λογική βάσανο, παρά μόνον ως προϊόν προπαγάνδας για εσωτερική κατανάλωση. Σε ένα μόνο δεν αναφέρθηκε ο Ερντογάν: στη λύση του Κυπριακού προβλήματος, άνευ της οποίας δεν θα μπορέσουν ποτέ να εξομαλυνθούν οι ελληνοτουρκικές και οι ευρωπαϊκές σχέσεις με την Τουρκία. Αυτό λησμόνησε στην παράνοια του(*).

 

---

 

(*) Παράνοια = παραλήρημα μεγαλείου, μεταξύ άλλων εννοιών. (Λεξικόν Ακαδημίας Αθηνών, σελ.87 εκδ. ΒΗΜΑ).