Τίτλοι τέλους για την Κυπριακή Δημοκρατία από τον ίδιο της τον Πρόεδρο;
11/08/2019
Παρά τις δημόσιες δηλώσεις και τις ανακοινώσεις, για τη συνάντηση του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας με τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, δεν μπορούμε να πούμε πολλά πράγματα -τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές- διότι όταν μιλούν δύο άνθρωποι, έστω και στην παρουσία της κ. Ελίζαμπεθ Σπέχαρ, η πληροφόρηση είναι ελεγχόμενη, τουλάχιστον τις πρώτες μέρες και συνήθως προηγείται πάντα η παραπληροφόρηση.
Αρκετοί δεν έχουν αμφιβολία ότι ο κ. Αναστασιάδης θα δεχθεί τον άτυπο οδικό χάρτη, που έχει καθοριστεί και λένε ότι δυστυχώς θα πάει στην τριμερή της Νέας Υόρκης, θα ακολουθήσει η πενταμερής και μετά θα τον οδηγήσουν σε κάποια ελβετική πόλη για να του επιβάλουν την απαράδεκτη λύση που προαποφασίστηκε. Το ίδιο έργο το έχουμε ξαναδεί. Και τότε οι αντιστάσεις του αποδείχθηκαν μηδενικές. Τώρα; Πάντως αυτή η συνάντηση μπορεί να αποδειχθεί η αρχή του τέλους της Κύπρου, όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Θα πάψει να είναι ένα κράτος και θα καταστεί έρμαιο της κατοχικής δύναμης.
Δεν μπορούμε παρά να τονίσουμε ξανά το λάθος που διέπραξε ο κ. Αναστασιάδης. Να οδηγηθεί υπό εκβιασμό στη συνάντηση με τον Ακιντζί, και ενώ η Τουρκία συνεχίζει την «τρίτη εισβολή», όπως πολύ ορθά χαρακτήρισε ο Κύπριος Πρόεδρος τις προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα της Κύπρου. Τι άραγε του είπε ο Λεμεσιανός “φίλος” του για τις τουρκικές παράνομες έρευνες; Ότι δεν είναι παράνομες; Και θα συνεχιστούν; Και επίσης να επιλέξει να πάει σε μία συνάντηση με τον κατοχικό ηγέτη, που αντιπροσωπεύει μόνο τον εαυτό του.
Κατάλαβε ο κ. Αναστασιάδης να αντιπροσωπεύει την ισλαμική κυβέρνηση της Τουρκίας; Ωραία. Ας υποθέσουμε ότι τα βρίσκει τον Σεπτέμβρη με τον αγαπητό του φίλο Μουσταφά, που στο Κραν Μοντανά τον “σούταρε” με τον χειρότερο τρόπο με στόχο τον εξευτελισμό του Προέδρου. Δεν πρέπει να συμφωνήσει και η Άγκυρα; Ξαναρωτώ: Πόσο βέβαιος είναι ο κ. Αναστασιάδης ότι ο κατοχικός ηγέτης εκφράζει τους ισλαμιστές του Ταγίπ Ερντογάν;
Είναι μόνη της η Κυπριακή Δημοκρατία;
Η βασική διαφωνία των περισσοτέρων ανθρώπων στην Κύπρο με τον Κύπριο Πρόεδρο, ο οποίος φοβήθηκε το “μπούλινγκ” του γενικού γραμματέα του ΑΚΕΛ –και αυτό μας προβληματίζει– είναι ότι συμμετείχε σε αυτή τη συνάντηση υπό εκβιασμό. Δύο μέρες πριν το ραντεβού με τον Ακιντζί, ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας ξεπέρασε κάθε προηγούμενη πρόκληση και μία μέρα πριν, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας πήγε στα Κόκκινα με τον Ακιντζί και τον αρχηγό του τουρκικού Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων. Δεν μπορεί να μην βλέπει όλες αυτές τις άθλιες πράξεις ο κ. Αναστασιάδης και να τις νομιμοποιεί, επιλέγοντας να συναντήσει –πάντα υπό εκβιασμό– τον κατοχικό ηγέτη.
Όλη αυτή η πολιτική, ή ο σχεδιασμός αν θέλετε, είναι λάθος. Και εδώ τίθεται το ερώτημα τι μπορεί να κάνει; Μα να μείνει στο σπίτι του στη Λεμεσό να …αναρρώσει. Εκτός εάν έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είμαστε απελπιστικά μόνοι. Αν συμβαίνει αυτό θα πρέπει να βγει έντιμα και ντόμπρα και να μας το πει. Διότι αν είμαστε μόνοι, θα πρέπει να σκεφτεί και ο ίδιος και η πολιτική ηγεσία άλλους τρόπους αντιμετώπισης της κατάστασης.
Ας δούμε τι θα μπορούσε να σκέφτεται ο κ. Αναστασιάδης ή οποιοσδήποτε βρισκόταν στη θέση του, αυτές τις δύσκολες ώρες: Οι Ευρωπαίοι εταίροι και φίλοι και σύμμαχοι έκαναν τα μούτρα κρέας στον Ταγίπ Ερντογάν με τις φοβερές και τρομερές κυρώσεις τους. Άρα δεν μπορούν να μας βοηθήσουν. Η Ελλάδα θέλει; Σίγουρα και χωρίς καμία αμφιβολία. Αλλά μπορεί; Αυτό είναι το μείζον ερώτημα. Στην κατάσταση που βρίσκεται η οικονομία της πρέπει να περπατά σε τεντωμένο σχοινί…
