Το διπλοπόρτι των Τουρκοκυπρίων – Και “ΤΔΒΚ” και Κυπριακή Δημοκρατία

Στην (κυπριακή) εφημερίδα “Φιλελεύθερος” δημοσιεύθηκε ρεπορτάζ (του Μιχάλη Χατζηστυλιανού), σύμφωνα με το οποίο «για πρώτη φορά ο Γενικός Εισαγγελέας (Κυπριακή Δημοκρατία) και ο Κηδεμόνας Τουρκοκυπριακών Περιουσιών καλούνται να αντιμετωπίσουν ενώπιον της Δικαιοσύνης αστική αγωγή Τουρκοκύπριου που επικαλείται την περίοδο της “τουρκοανταρσίας” (1963), προκειμένου να πετύχει, αφενός, την επιστροφή περιουσίας των γονιών του, αφετέρου την καταβολή αποζημιώσεων από τη Δημοκρατία με την απαίτηση στην αγωγή να αφορά πέραν των 2 εκατ. ευρώ, ως απότοκο της παράνομης κατοχής και εκμετάλλευσης της περιουσίας του, όπως ισχυρίζεται».

Η περιουσία βρίσκεται στην εντός των τειχών Λευκωσία και το κτίριο σήμερα στεγάζει το Δημοτικό Σχολείο Αγίου Κασσιανού. Ο ενάγοντας και η οικογένεια του υποχρεώθηκαν να το εγκαταλείψουν (ή επέλεξαν να φύγουν) τα Χριστούγεννα του 1963 με τις διακοινοτικές ταραχές. Η υπόθεση αυτή δεν είναι μόνο νομική, καθώς πρωτίστως είναι  πολιτική και αφορά την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ίσης μεταχείρισης.

Ο ενάγοντας σπεύδει διά της αγωγής να διευκρινίσει πως δεν κατέχει παρανόμως ελληνοκυπριακή περιουσία στα κατεχόμενα. Είναι ξεκάθαρο γιατί το αναφέρει τούτο. Άλλωστε, αυτός είχε φύγει από την περιουσία του, με βάση σχέδιο της Άγκυρας, από το 1963. Τότε που χρησιμοποιήθηκαν οι Τουρκοκύπριοι για να κτυπηθεί και υπονομευθεί η Κυπριακή Δημοκρατία.

Το θέμα είναι ευρύτερο και αφορά το διπλοπόρτι που θέλουν να κρατούν οι Τουρκοκύπριοι: Και περιουσίες στα κατεχόμενα και τις δικές τους στις ελεύθερες περιοχές. Δεν μπορεί τούτο να ισχύσει. Δεν μπορεί τούτο να θεωρείται, ούτε και είναι δίκαιο. Εάν οι Τουρκοκύπριοι θέλουν να διεκδικήσουν τις περιουσίες τους στις ελεύθερες περιοχές θα πρέπει όσοι παρανόμως κατέχουν ελληνοκυπριακές να τις παραδώσουν στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους.

Και κάτι άλλο συναφές: Ή θα αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία και θα εξασφαλίζουν όλα τα προνόμια που απορρέουν από την ιδιότητα του πολίτη (διαβατήρια και ταυτότητες που είναι και ευρωπαϊκά έγγραφα) και όλες τις άλλες διευκολύνσεις που απολαμβάνουν, ή να παραιτηθούν των δικαιωμάτων και να συνεχίζουν να βρίσκονται στην αγκαλιά της Τουρκίας μη αναγνωρίζοντας την Κυπριακή Δημοκρατία.

Το τι θα αποφανθεί το δικαστήριο, που θα κληθεί να εφαρμόσει τη νομοθεσία είναι η μια διάσταση της υπόθεσης. Η άλλη διάσταση αφορά την ηθική πλευρά της υπόθεσης  και το δίκαιο. Το διπλοπόρτι δεν μπορεί να ισχύει για πάντα: Και όλα τα οφέλη από την Κυπριακή Δημοκρατία και τη “θαλπωρή” της κατοχικής Τουρκίας. Εάν, πάντως, ο Τουρκοκύπριος κερδίσει τη δίκη θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου. Και τα δικά τους δικά τους και τα δικά μας πάλι δικά τους…