Το καλώδιο, η Κάσος και το φοβικό σύνδρομο της Αθήνας

Σήμερα είναι το καλώδιο, τις προάλλες ήταν κάτι άλλο (π.χ. η Κάσος), που επιβεβαιώνει συνεχώς το δόγμα ότι «η Κύπρος κείται μακράν». Αυτή η ιστορική αναφορά του Κωνσταντίνου Καραμανλή, τον Αύγουστο του 1974, την ώρα που οι Τούρκοι προέλαυναν στην Κύπρο, καταλαμβάνοντας εδάφη, δεν ήταν αποτέλεσμα των δεδομένων, της ιστορικής συγκυρίας, ήταν δόγμα που ακολουθεί έκτοτε τις πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων της δεξιάς έναντι του ελληνισμού στην Κύπρο.

Το θέμα με το καλώδιο, την Ηλεκτρική Διασύνδεση Κύπρου-Κρήτης, προέκυψε για τον προφανή λόγο ότι το όλο έργο, που ειρήσθω εν παρόδω χρηματοδοτείται μερικώς από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν μπορεί να προχωρήσει λόγω φοβικού συνδρόμου, που κυριαρχεί στην Αθήνα σε σχέση με τη διαχείριση θεμάτων, στα οποία εμπλέκεται διά της βίας η Άγκυρα.

«Χάσαμε» την Κάσο πριν την Κύπρο

Στην προκειμένη περίπτωση: Η Αθήνα δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι το ιταλικό ερευνητικό σκάφος θα προχωρήσει σε βυθοσκόπηση και στη συνέχεια στην πόντιση του καλωδίου επειδή αντιδρά η Άγκυρα. Η πρώτη πρόβα, που ήταν προειδοποιητική, έγινε στην Κάσο. Η κατοχική Τουρκία στις 22 Ιουλίου 2024, ημέρα Δευτέρα, με πέντε πλοία του πολεμικού ναυτικού επέδραμε στη θαλάσσια περιοχή της Κάσου σταματώντας εν πολλοίς τις έρευνες του υπό ιταλική σημαία ερευνητικό πλοίο “IEVOLI RELUME”. Η Τουρκία έστειλε με αυτό τον τρόπο το μήνυμα πως «χωρίς την άδεια της», έρευνες δεν θα μπορούσαν να γίνουν. Και έκτοτε δεν έγιναν.

Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη πιέζει τη Λευκωσία να ξεκαθαρίσει «τι ακριβώς θέλει». Κατά πόσο θέλει να συνεχίσει να εμπλέκεται το έργο καλώντας την να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της. Δηλαδή, να δώσει, με βάση το συμβόλαιο, τη δόση των 25 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτό μπορεί να γίνει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2025.

Η μεγάλη εικόνα

Η ουσία, ωστόσο, βρίσκεται στη μεγάλη εικόνα. Θα γίνει ή όχι το έργο; Είναι βιώσιμο; Ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών, Μάκης Κεραυνός έθεσε κάποιους προβληματισμούς σε σχέση με τη βιωσιμότητα του έργου. Πρωτίστως ζητά διευκρινίσεις ως προς το πώς θα προχωρήσει το έργο ζητώντας χρονοδιάγραμμα. Να απαντήσουν οι διαχειριστές πότε υπολογίζουν να ολοκληρωθεί. Παράλληλα πρέπει να αναφερθεί κατά πόσο βρέθηκαν επενδυτές. Γιατί το έργο θα στοιχίσει 1,9 δις ευρώ (ίσως και περισσότερα στην πορεία).

Τα μισά από αυτά θα πρέπει να βρεθούν από επενδυτές. Κι αν δεν βρεθούν, που είναι πολύ πιθανόν, μετά και τις παλινδρομήσεις που σημειώνονται, ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό; Σε μια τέτοια περίπτωση, σύμφωνα με τον Κύπριο υπουργό Οικονομικών, η Κύπρος θα μπει σε μνημόνιο! Σημειώνεται ότι στον αρχικό σχεδιασμό- και δεν φαίνεται να υπάρχει αλλαγή- στο έργο εμπλέκεται και το Ισραήλ. Δηλαδή, όταν ολοκληρωθεί η διασύνδεση Κρήτης- Κύπρου, θα συνεχισθεί η διά του καλωδίου σύνδεση και με το Ισραήλ. Τούτο, όμως, δεν είναι του παρόντος ενώ στην εξίσωση μπαίνει ενίοτε και η Αίγυπτος.

Ένα άλλο ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί είναι τι έχουν συζητήσει οι υπουργοί Εξωτερικών, Ελλάδος και Τουρκίας, Γεώργιος Γεραπετρίτης και Χακάν Φιντάν για το θέμα. Επίσης, τι προτίθεται να κουβεντιάσει ο Έλληνας Πρωθυπουργό, Κυριάκος Μητσοτάκης, με τον Τούρκο Πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στη Νέα Υόρκη.

Στην αναμπουπούλα ο Τούρκος χαίρεται

Είναι σαφές πως η κατοχική Τουρκία παρακολουθεί τα όσα διαδραματίζονται αναφορικά με το καλώδιο διασύνδεσης. Παρακολουθεί και τα όσα διαμείβονται μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδος και Κύπρου. Γνωρίζουν στην Άγκυρα ότι η τακτική του εκφοβισμού πιάνει τόπο. Ο τσαμπουκάς που επιδεικνύει έχει εξαναγκάσει την ελλαδική πλευρά να παγώσει τις έρευνες. Και μέσα από αυτό, τελικά επέβαλε όχι μόνο η Κύπρος να βρίσκεται μακριά αλλά και η Κάσος κείται μακράν!

Είναι προφανές πως η Τουρκία αποθρασύνεται όσο η ελλαδική πλευρά δείχνει να φοβάται και προσαρμόζεται. Δεν κάνει βήμα και παγώνει τους σχεδιασμούς. Και ενόψει τούτο, είναι προφανές ότι εάν δεν επιδείξει αποφασιστικότητα η Αθήνα έναντι της Άγκυρας τότε το έργο θα μείνει στο ράφι.