Το μεγάλο αγκάθι στη συνάντηση Χριστοδουλίδη-Έρχιουρμαν

Και να διαφωνούσαν, το γεγονός ότι συζητούν είναι θετικό. Φαίνεται δε και με τις αναφορές στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, πως ο Έρχιουρμαν θέλησε να κάνει ένα βήμα μπροστά. Εάν θα είναι μετέωρο ή όχι, θα φανεί στη συνέχεια, καθώς και να θέλει προφανώς και δεν μπορεί να καθορίσει πολιτική. Αυτό είναι δουλειά της κατοχικής Τουρκίας. Φαίνεται δε, πως κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ζήτησε δυο φορές να βγει εκτός αιθούσης για να τηλεφωνήσει. Προφανώς και δεν επικοινώνησε με τη γυναίκα του, αλλά, μάλλον, με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν.

Συνεπώς, εάν το κλίμα, οι αναφορές μετά από πολλά χρόνια σε ανακοινωθέν στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, σημαίνει στροφή θα το μάθουμε σύντομα. Ο Τουφάν Έρχιουρμαν φαίνεται να θέλει, αυτό δείχνει τουλάχιστον, αλλά δεν εξαρτάται από αυτόν. Εξαρτάται από την Τουρκία. Είναι δε σαφές πως η πολιτική του επιβίωση εξαρτάται από το πόσο προσαρμοστικός είναι στην Τουρκία. Από τις δημόσιες τοποθετήσεις του προκύπτει πως προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ δυο ακροατηρίων, πρωτίστως όμως, θέλει να τα έχει καλά με την Τουρκία, για να μην έχει την τύχη του Ακιντζί.

Άλλωστε ο προκάτοχός του, ο Ερσίν Τατάρ, του έστειλε “συστημένο μήνυμα” σε σχέση με το εάν μπορεί να κινηθεί αυτόνομα στο Κυπριακό, χωρίς την Άγκυρα. Θέλησε να τον προσγειώσει, εάν δεν είναι ήδη προσγειωμένος, στην κατοχική πραγματικότητα. Σε δηλώσεις του στη διαδικτυακή Τ24 και απαντώντας στις επικρίσεις που του ασκήθηκαν ότι δεν παρακάθισε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ο Τατάρ είπε τα εξής αναφερόμενος στον Τουφάν Έρχουρμαν: «Τώρα θα τον δείτε και αυτόν κάτω από αυτές τις συνθήκες. Δεν θα μπορέσει να καθίσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης».

Τα ψηφίσματα και η “πολιτική ισότητα” του Έρχιουρμαν

Είναι σαφές πως από τη συνάντηση της Πέμπτης, οι περισσότεροι στάθηκαν στο γεγονός ότι στο ανακοινωθέν υπήρξε αναφορά σε ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Κι αυτό είναι αποτέλεσμα της επιμονής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Για την ελληνική πλευρά έχουν σημασία τα ψηφίσματα, κυρίως σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο τους. Ιδιαίτερα όταν η κατοχική πλευρά επιμένει σε πολιτικές επιβολής των τετελεσμένων. Διαχρονικά τα ψηφίσματα, χρησιμοποιούνται από την Κυπριακή Δημοκρατία ως ένα όπλο, που αποτελεί σημείο αναφοράς, το οποίο υπενθυμίζει ακόμη και στον διεθνή οργανισμό, ποια είναι τα πλαίσια κινήσεων. Ανεξαρτήτως εάν δεν εφαρμόζονται!

Ο Τουφάν Έρχιουρμαν αποδέχθηκε να περιληφθεί στο ανακοινωθέν συγκεκριμένη αναφορά στην πολιτική ισότητα στη βάση των ψηφισμάτων. Μόλις επέστρεψε στα κατεχόμενα, έσπευσε να δώσει διευκρινήσεις. Είπε ότι η έμφαση στην πολιτική ισότητα δεν σημαίνει πλήρη αποδοχή του πρώτου θέματος, που υπάρχει στην αποτελούμενη από τέσσερα βήματα μεθοδολογία του. Ανέφερε ακόμη ότι δεν συμπεριλήφθηκε στο κείμενο το θέμα της εκ περιτροπής προεδρίας.

Πρέπει να σημειωθεί ότι στο θέμα αυτό, της πολιτικής ισότητας, η εμμονή της κατοχικής πλευράς και τρίτων (και εκ των έσω οι συνήθεις ύποπτοι), για να “δηλώσει ευθέως” η ελληνοκυπριακή πλευρά, εάν την αποδέχεται, παραπέμπει στο προφανές. Ότι, δηλαδή, επιδιώκεται κάτι διαφορετικό από εκείνο που καθορίζουν τα Ηνωμένα Έθνη.

Κι αυτό γιατί δεν θα είχε νόημα η προτροπή και οι… κλάψες, αν αφορούσε στην πολιτική ισότητα του ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας 716, την οποία η Λευκωσία έχει δεχθεί το 1991. Κάτι άλλο εννοούν. Κανένας από τους εμπλεκόμενους δεν είχε ανεβάσει ψηλά τον πήχη για τη συνάντηση της Πέμπτης. Δεν αναμένονταν ανατροπές και θεαματική πρόοδος. Γι’ αυτό και αναδεικνύονται από τουρκικής πλευράς τα ζητήματα, όπως αυτό με την κατοχύρωση του χαλουμιού και τα κουβούκλια στο κατοχικό οδόφραγμα Αγίου Δομετίου.