Το μοιρολόι των κατευναστών στην Κύπρο

Η Άγκυρα ισχυρίζεται πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει στην ανατολική Μεσόγειο εκτός κι εάν είναι αυτή μέρους του. Για την ακρίβεια, να έχει το πάνω χέρι στον έλεγχο της περιοχής. Οι οπαδοί της όποιας λύσης, σε Ελλάδα και Κύπρο, υποστηρίζουν πως τίποτε δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς την άδεια της κατοχικής δύναμης. Η Τουρκία ισχυρίζεται πως είναι έτοιμη να συζητήσει με όλες τις χώρες της περιοχής πλην της Κύπρου, την οποία δεν αναγνωρίζει. Με τη Λιβύη έκανε ένα πρώτο βήμα παράνομης οριοθέτησης ζωνών, επιβάλλοντας στο υπό κατάρρευση καθεστώς της Τρίπολης τις θέσεις της.

Με την περίπτωση της Κύπρου, καθόρισε παιγνίδι με το ψευδοκράτος, και τα υπόλοιπα υποδεικνύει πως θα ρυθμιστούν “δικοινοτικά”, μεταξύ των “δύο διοικήσεων”. Χωρίς Κυπριακή Δημοκρατία. Οι κατευναστικοί έχουν ένα αφήγημα, που μοιάζει με μοιρολόι:

• Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στα ενεργειακά επειδή θα αντιδράσει η Τουρκία.
• Δεν μπορούμε να κάνουμε συνεργασίες καθώς μπορεί να… ενοχληθεί η Τουρκία.
• Να μην υπογράφονται συμφωνίες επειδή θα θυμώσει ο Ερντογάν.
• Όλα αυτά τα επιχειρήματα καταλήγουν μονίμως στην ίδια επωδό, κι ας μην το λένε ευθέως:
• Πρέπει να γίνονται κινήσεις με τις οποίες να συμφωνεί η Άγκυρα. Κοντολογίς, διά της αυτοαναίρεσής μας, θα προσαρμοστούμε στις τουρκικές επιδιώξεις και συμφέροντα.

Στην Κύπρο οι κατευναστικοί επικαλούνται μονίμως το Κυπριακό: Λένε οι γνωστοί κύκλοι –«κολλημένοι» στο 2004 και 2017– πως εάν επιλυόταν το Κυπριακό δεν θα υπήρχε τουρκική επιθετικότητα. Και γιατί δεν επιλύθηκε από το 1974 και εντεύθεν; Μήπως δέχθηκε η Τουρκία να λύσει το Κυπριακό και το απέρριψαν οι Ελληνοκύπριοι. Εννοούν προφανώς το 2004 και την απόρριψη του ρατσιστικού σχεδίου Ανάν, το οποίο εξυπηρετούσε τους στρατηγικούς σχεδιασμούς της Τουρκίας, όπως και της Βρετανίας, των ΗΠΑ.

Προφανώς οι κατευναστικοί κυριαρχούνται από το σύνδρομο της επιβεβαίωσης. Το αφήγημα αυτό ενισχύεται και με το 2017. Ο νέος «εχθρός» είναι ο Κοτζιάς, ο οποίος –ειρήσθω εν παρόδω– έσωσε την παρτίδα. Διαφορετικά θα μας έμεναν στρατεύματα, εγγυήσεις και στρεβλωτικές ρυθμίσεις για το εσωτερικό. Για αυτό και δεν θέλουν να τον δουν οι οπαδοί της όποιας λύσης σε Αθήνα και Λευκωσία.

Εποχή Μητσοτάκη

Στην Ελλάδα, η “εποχή Μητσοτάκη” αιφνιδιάστηκε από την επιθετική Τουρκία. Δεν ήταν έτοιμοι, δεν γνωρίζουν τα θέματα, δεν θέλουν… φασαρίες, γιατί χαλάνε οι μπίζνες. Και επειδή χαλάνε οι μπίζνες τούς φταίνε οι “αχόρταγοι” Κύπριοι. Αυτοί, λένε, τους παρέσυραν στις τριμερείς. Ακούσαμε κι αυτό. Η Κύπρος να παρασύρει την Ελλάδα. Ναι, μπορεί η προηγούμενη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να αντιμετώπιζε νωχελικά το εγχείρημα με τις τριμερείς. Αλλά δεν τις απέρριψε. Τη σημασία τους αξιοποίησε η προηγούμενη η ελληνική κυβέρνηση και, πιο συγκεκριμένα, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς.

Η Ελλάδα θα έπρεπε διά της Κύπρου να αναβαθμίσει την παρουσία και τον ρόλο της στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Άλλες χώρες, που δεν έχουν τους δεσμούς με την Κύπρο, κάνουν ό,τι είναι δυνατό να τη χρησιμοποιήσουν και η Αθήνα κρύβεται γιατί φοβάται την Τουρκία. Με βάση τους τροφίμους των επιδοτούμενων σεμιναρίων θα πρέπει Ελλάδα και Κύπρος να γίνουν προτεκτοράτα της Τουρκίας για να σταματήσει η Άγκυρα την επιθετικότητά της.

Η άλλη οδός είναι αυτή της εφαρμογής ενεργειακών κι άλλων σχεδιασμών. Γιατί μόνο όταν Ελλάδα και Κύπρος επιβάλλουν τετελεσμένα θα δημιουργούνται προϋποθέσεις για την επίτευξη συμφωνίας. Όχι με τους όρους της κατοχικής Τουρκίας, αλλά στη βάση όσων ισχύουν στις σχέσεις κανονικών κρατών.

Θα ακούσουμε κι αυτό. Θέλουν οι Τούρκοι να φύγουν από την Κύπρο και δεν τους αφήνουν οι Ελληνοκύπριοι!