Το μοντέλο της Κύπρου ονειρεύεται για τη Θράκη ο Ερντογάν

Στο προηγούμενο άρθρο μου: Η επίσκεψη Τσαβούσογλου, η Άλωση και οι “γκριζο-λυκότουρκοι” είχα καταγράψει τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της τουρκικής συμπεριφοράς με τα οποία το γκριζο-λυκοτουρκικό καθεστώς μας απειλεί πλέον ανοιχτά, αναδεικνύοντας συγχρόνως, τώρα χωρίς την ενδυμασία παραλλαγής, την επεκτατική της πολιτική σε Αιγαίο και Θράκη με στόχο την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, προ πολλού, είχε επισημάνει πως ο κίνδυνος για την Ελλάδα δεν προέρχεται από Βορρά αλλά από την Ανατολή. Τότε τα νέο-οθωμανικά σχέδια δεν είχαν ακόμα πάρει σάρκα και οστά και μόνον από την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο δεν σηματοδοτείτο αυτό που έμελε να ακολουθήσει και πολύ ήταν εκείνοι που είχαν αμφισβητήσει αυτές τις επισημάνσεις.

Οι επεκτατικές πολιτικές της Τουρκίας είναι η αιτία και βρίσκονται στο στάδιο της εφαρμογής στη Θράκη μας, το Αιγαίο και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Είχα, επίσης, προειδοποιήσει στο άρθρο μου ότι ο Τούρκος υπουργός των εξωτερικών έρχονταν με τον τουπέ του κατακτητή και όχι του τουρίστα, ο οποίος ευρισκόμενος σε ελληνικό έδαφος, αναφέρθηκε πολλάκις στα χαρακτηριστικά της μουσουλμανικής μειονότητας, κατά παράβαση του σχετικού άρθρου της Συνθήκης της Λωζάννης. Τι σόι ιδιωτική επίσκεψη είναι αυτή; Κάποιοι μάλιστα για να μας καθησυχάσουν μας είπαν πως αυτά ελέχθησαν για κατανάλωση στην Τουρκία!

Το μοντέλο της Κύπρου

Οι γκριζο-λυκότουρκοι δεν μπορούν να το χωνέψουν ότι ένα πρώην λάφυρό τους εχάθη και γι’ αυτό ονειρεύονται την ώρα που θα ξαναγίνει λάφυρό τους. Γι’ αυτό και το πήγαινε έλα τους στη Θράκη μας συνδέεται με τα όνειρά τους για επανακατάκτηση των “απωλειών” τους. Έχουν δε αναβαθμίσει την μουσουλμανική μειονότητα από τουρκική μειονότητα σε τουρκική κοινότητα, που εύστοχα ο Δημήτρης Χατζηδημητρίου επισημαίνει στο άρθρο του με τίτλο: Ο Τσαβούσογλου στη Θράκη – “Χειρότερο είναι ο πονηρός και πλεονέκτης γείτονας”.

Ώρα είναι τώρα να δούμε τους γκριζο-λυκότουρκους να ζητάνε και δημιουργία δυο κρατών στη Θράκη κατά το παράδειγμα της Κύπρου. Εκεί που μας χρωστάνε, μας ζητάνε τώρα και το βόδι! Δώσε θάρρος στο χωριάτη ν’ ανεβεί και στο κρεβάτι. Αυτά παθαίνουμε όταν ξεχνάμε και γινόμαστε απρόσεκτοι. Γι’ αυτό και θεωρώ τα σφιχταγκαλιάσματα εις κοινήν θέα ως επιζήμια και εκτός σοβαρού πρωτοκόλλου, όσο κι’ αν το γεύμα ήταν ιδιωτικό.

Ύστερα, όταν ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών, αναφέρθηκε δημοσίως στην τουρκική μειονότητα, που τώρα έγινε και κοινότητα, δεν απαντάς με τον εκπρόσωπο του υπουργείου εξωτερικών, αλλά με τον υπουργό εξωτερικών και βάζεις τα πράγματα με αυστηρό τρόπο στη θέση τους. Όπως έγινε και στην Άγκυρα.

Τι προέκυψε

Ο κουρνιαχτός από την επίσκεψη του Τούρκου υπουργού εξωτερικών έχει κατακαθίσει και είναι χρήσιμο να δούμε τι προέκυψε. Δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι το κλίμα ανάμεσα στις δυο χώρες βελτιώθηκε . Υπάρχει κάποια εξέλιξη και δεν την γνωρίζουμε, σε ό,τι αφορά την άποψη της Τουρκίας για το δίκαιο της θάλασσας και το διεθνές δίκαιο;

Όσο η Τουρκία συνεχίζει να αγνοεί το διεθνές δίκαιο δεν μπορεί να υπάρξει απολύτως καμία βελτίωση. Η πρόσκαιρη νηνεμία άλλο στόχο έχει. Ο Ερντογάν την περίοδο αυτή προσπαθεί να παίξει τον καλό και “συζητά” με τους Έλληνες, για να μαλακώσει τον Μπάϊντεν και να διευκολύνει τα φιλαράκια του στην ΕΕ να συνεχίσουν την πολιτική της διαχρονικής αναβολής κυρώσεων προς την Τουρκία.

Οι εταίροι μας άμεσα χάλασαν το κόσμο με την κρατική πειρατεία της Λευκορωσίας και δικαίως. Με τις τουρκικές προκλήσεις σε βάρος δυο μελών της ΕΕ το ρίξανε στις συζητήσεις και στις ελληνικές καλένδες. Μανιάνα οι κυρώσεις. Τουλάχιστο ζητάνε εξηγήσεις από την Τουρκία για τις προκλήσεις. Κάτι είναι και αυτό που καταφέραμε να επιτύχουμε με την προϋπόθεση ότι αυτό το γαϊτανάκι κάποτε θα τελειώσει. Όμως, φοβάμαι πως δεν θα τελειώσει, και γι’ αυτό ανησυχώ.

Είδατε εσείς να ενεργοποιείται άμεσα η ΕΕ με κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας που διέπραξε ένα παρόμοιο έγκλημα με αυτό του Λουκατσένκο, αρπάζοντας τον ανεψιό του Γκιουλέν από μια αφρικανική χώρα γιατί τον θεωρούν εχθρό του καθεστώτος των γκριζο-λυκότουρκων;
Λοιπόν, οι Τούρκοι μας χρησιμοποιούν, όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Ανδρέας Λοβέρδος.

Εάν το πείραμά τους αποτύχει η Ελλάδα θα συνεχίσει να δέχεται το φιλικό χτύπημα στην πλάτη από τους εταίρους. Εάν το πείραμά τους επιτύχει. Τότε για μας είναι πάλι φτου και από την αρχή. Η κατάσταση για την Ελλάδα δεν είναι ευχάριστη και τα πολιτικά κόμματα το χαβά τους. Ο καθένας για πάρτη του!

Ελληνική στρατηγική

Τέτοιες ώρες, όπως τα πράγματα εξελίσσονται, καλό είναι να επανεξετάσουμε, συλλογικά, την ελληνική στρατηγική και όχι με τον τρόπο που άρχισε ο ΣΥΡΙΖΑ δια του κ. Τσίπρα, όπου, χρησιμοποιώντας ένα πολύ σοβαρό εθνικό θέμα, μίλησε για έλλειψη στρατηγικής χωρίς να μας λέει τη δικιά του και δικαιολογημένα ο νους μας πάει στη στρατηγική επίλυσης του σκοπιανού και των μοναχοφάηδων.

Σοβαρευτείτε Κυρίες και Κύριοι. Μπροστά μας έχουμε δύσκολο μαραθώνιο και στις δύσκολες στιγμές, κάτω από ορισμένες συνθήκες, που θα εξηγήσω παρακάτω, θα είμαστε μόνοι. Πρέπει με ψυχραιμία και συλλογικά, επαναλαμβάνω, να προσπαθήσουμε να προβλέψουμε τα διάφορα σενάρια και να διαβαθμίσουμε την πιθανότητα του καθένα από αυτά να συμβεί.
Βασικά υπάρχουν δυο σενάρια: (α) Να αλλάξει το σημερινό καθεστώς, είτε με εκλογές είτε με κολοτούμπα του Ερντογάν και (β) η Δύση να χάσει την Τουρκία. Το καλό σενάριο για τη Δύση και την Τουρκία είναι το πρώτο, ενώ το καλό σενάριο για την Ελλάδα είναι το δεύτερο.

Το πιο πιθανό φαίνεται να είναι το πρώτο. Γιατί το προτιμούν τόσο η Δύση όσο και η Τουρκία. Η Δύση έχει επενδύσει πάρα πολλά στην Τουρκία για να τη χάσει, και να χειροτερέψει έτσι τη γεωπολιτική της θέση και ισχύ, ενώ για την Τουρκία είναι προτιμότερο να τρώει κομμάτι-κομμάτι την πίτα από να την χάσει εξ ολοκλήρου. Είναι τόσο απλά τα πράγματα.

Ύστερα η Τουρκία να έχει την εξέλιξη του Ιράν και να χαθεί για τη Δύση είναι η πιο απίθανη εξέλιξη, διότι ο Ερντογάν σήμερα δεν είναι ο Αγιατολάχ της Τουρκίας. Οι δημοσκοπήσεις τον φέρουν να χάνει τις εκλογές από τους δυο δημάρχους, της Κωνσταντινούπολης και της Άγκυρας. Με την πανδημία δεν τα πήγε τόσο καλά και οδεύει προς χρεοκοπία χωρίς τη στήριξη της Δύσης.

Η Τουρκία στη Δύση

Η Τουρκία δεν είναι Λευκορωσία για να την σώσει ο Πούτιν με μόνο μισό δις δολάρια δάνειο. Άλλωστε ο Καγκεμπίστας δείχνει να μην εμπιστεύεται και τόσο πολύ τους Τούρκους. Εν τω μεταξύ το καθεστώς του Ερντογάν έχει απαξιωθεί πάρα πολύ μέσα στην τουρκική κοινωνία και η ταύτισή του τελευταία με την μαφία και τους τρομοκράτες, και να μην ξεχνάμε και τις τόσες εκκαθαρίσεις με αφορμή το πραξικόπημα, συσσωρεύει πρόσθετα αξεπέραστα προβλήματα για τον εαυτό του.

Γι’ αυτό το σενάριο να παραμείνει η Τουρκία στη Δύση είναι και το πιο πιθανό, είτε με εκλογές, είτε με κολοτούμπα, είτε με συμφωνία του Ερντογάν με τη Δύση για να σώσει το τομάρι του και μάλιστα για την Τουρκία. Με το μπάχαλο του Ερντογάν, η εξέλιξη αυτή θα είναι μάνα εξ ουρανού.

Συγχρόνως η Τουρκία γνωρίζει το έντονο ενδιαφέρον της Δύσης να μην χαθεί γι’ αυτήν, και επειδή γνωρίζει πολύ καλά τον τρόπο εκβιασμού, θα αποσπάσει από τη Δύση και καλούδια-δώρα τα οποία η Δύση για να της τα προσφέρει θα πρέπει να τα αφαιρέσει από την Ελλάδα. Τόσο καιρό οι Τούρκοι δεν παραπονούνται για την μετατροπή των ελληνο-τουρκικών διαφορών66 σε ευρωπαϊκό-τουρκικές; Ή για τις μαξιμαλιστικές θέσεις της Ελλάδος. Κάπως έτσι προβλέπω να εξελίσσονται τα πράγματα και καλό είναι να συνέλθουμε.