Το ΝΑΤΟ, η ένταξη της Κύπρου και τρία πουλάκια κάθονται…

Στο μεταξύ, κάθε φορά που ξεκινά μια τέτοια συζήτηση ( γιατί άραγε;), μια κίνηση από τη Συμμαχία προσγειώνει αιθεροβάμονες κι άλλους. Ο απερχόμενος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Jens Stoltenberg, δήλωσε προ ημερών κυνικά ότι το ΝΑΤΟ δεν έχει καμία δουλειά να επέμβει για να υπερασπιστεί την Κύπρο σε περίπτωση επίθεσης της Hezbollah, επικαλούμενος τη μη συμμετοχή της Κύπρου στη στρατιωτική συμμαχία. Η Κύπρος δεν είναι ασφαλώς μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά ο Οργανισμός αξιοποιεί πολλαπλώς το νησί. Η Κύπρος είναι χρήσιμη για το ΝΑΤΟ όχι όμως η Κυπριακή Δημοκρατία. Η μη συμμετοχή της Κύπρου δεν απασχολεί τον Οργανισμό, δυνάμεις του οποίου χρησιμοποιούν τις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο.

Σημειώνεται ότι μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, ενισχύθηκαν οι (εναέριες) δυνάμεις στις βάσεις, όπως και τώρα με τις επιθέσεις του Ισραήλ κατά της Γάζας, εναντίον των Παλαιστινίων. Μέλος του ΝΑΤΟ είναι και η Τουρκία, που διαθέτει στρατιωτικές βάσεις στα κατεχόμενα. Βέβαια κρατώντας τα προσχήματα δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσει τα κατεχόμενα, αλλά δεν… χαλά το ΝΑΤΟ η κατάσταση στην Κύπρο. Είναι άλλωστε γνωστός ο ρόλος του το 1974.

Αλλά τι θα προσφέρει η συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Βορειοατλαντική Συμμαχία; Ασφάλεια; Η απάντηση μπορεί να δοθεί από την Αθήνα. Η Ελλάδα πόσο ασφαλής είναι έναντι της κατοχικής Τουρκίας; Πώς λειτουργεί το ΝΑΤΟ στην επιθετικότητα και επεκτατικότητα της Άγκυρας; Τι λέει όταν ένα μέλος της, η Τουρκία, αμφισβητεί την κυριαρχία ενός άλλου εταίρου, της Ελλάδας; Η στάση ουδετερότητας ουσιαστικά αναδεικνύει την ανοχή της Συμμαχίας στη συμπεριφορά της κατοχικής δύναμης. Το ΝΑΤΟ στα ελληνοτουρκικά βρίσκεται στη μια πλευρά της ιστορίας, αυτήν της Τουρκίας. Στην πλευρά του δυνατού, ο οποίος στην προκειμένη περίπτωση είναι και αποσταθεροποιητικός παράγοντας.

ΝΑΤΟ το νέο παραμύθι

Πρόκειται για μια συζήτηση που είναι ανώφελη. Προφανώς και να αποφασίσει η Λευκωσία να προχωρήσει υποβάλλοντας αίτηση ένταξης η Τουρκία θα ασκήσει βέτο. Να υποβληθεί και να εκτεθεί η Τουρκία, λένε οι ΝΑΤΟλάγνοι. Και μετά; Ό,τι γίνεται και στο Κυπριακό. Δέχονταν να κάνουν υποχωρήσεις για να εκτεθεί η Άγκυρα και στο τέλος έμεναν στην ελληνική πλευρά οι… εκπτώσεις.

Το ΝΑΤΟ πολλές φορές έχει δείξει τις προθέσεις του έναντι της Κύπρου. Υπενθυμίζεται και το… επεισόδιο που έγινε σε σχέση με τους νέους περιοχικούς επιχειρησιακούς χάρτες (regional plans) του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, όπου με απαίτηση της κατοχικής δύναμης η Κύπρος αναφέρεται με συντεταγμένες. Το αξίωσε η κατοχική δύναμη και οι εταίροι της στο ΝΑΤΟ το αποδέχθηκαν. Μια χώρα, που δεν αναφέρεται στο χάρτη πώς μπορεί να θέλει να ενταχθεί στον Οργανισμό αυτό; Είναι ως η Κυπριακή Δημοκρατία, για παράδειγμα, να στηρίξει για Γενικό Γραμματέα του ΟΑΣΕ τον Τούρκο υποψήφιο, την ώρα κατά την οποία η Άγκυρα δεν αναγνωρίζει το κράτος μας. Το κάνει η ελληνική κυβέρνηση και κρίνεται για τούτο.

Όλα αυτά, που αφορούν την ένταξη στο ΝΑΤΟ, προφανώς και δεν έχουν σχέση με τις συνεργασίες που αναπτύσσει η Κυπριακή Δημοκρατία με ισχυρούς διεθνείς παίκτες, όπως η πρόσφατη συμφωνία με τις ΗΠΑ. Στο γεωπολιτικό παιχνίδι, οι συνεργασίες και χρήσιμες είναι και επιβάλλονται. Κυρίως όταν αναδεικνύεται η χρησιμότητα της χώρας και έχει οφέλη. Όπως οι συνεργασίες με χώρες της περιοχής, με τις οποίες μπορούν να αναπτυχθούν κοινές δράσεις, στη βάση πάντα κοινών αξιών. Η Κύπρος είναι κράτος που δέχθηκε εισβολή και εδάφη της κατέχονται από την Τουρκία και η σωστή πλευρά της ιστορίας είναι με εκείνους που δέχονται επιθέσεις, εισβολές.