Το “μακρύ χέρι” που συντηρεί “εποικοδομητικές συζητήσεις” με την Τουρκία

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δοκιμάζεται κάθε φορά κατά την οποία θα βρεθεί αντιμέτωπη με την Τουρκία. Διαχρονικά ένα “μακρύ χέρι” (γερμανικό και της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών) σταματά τους Ευρωπαίους, όταν εξετάζουν τα ευρωτουρκικά, για να μην κάνουν το προφανές. Προσπερνούν τις συστηματικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα αυτή, την αυταρχική και δικτατορική διακυβέρνηση της χώρας από το καθεστώς Ερντογάν.

Προσπερνούν τη συμπεριφορά της κατοχικής Τουρκίας έναντι των γειτόνων της. Δεν αξιολογούν, σκοπίμως, τις επεκτατικές βλέψεις της Άγκυρας, παρόλο που τις εξαγγέλλει και τις εξηγεί. Συμφέροντα! Αυτός είναι ο κωδικός, που εξηγεί τα πάντα σε σχέση με τη στάση της ΕΕ έναντι της κατοχικής δύναμης. Οι προειδοποιήσεις προς την Άγκυρα έχουν καταντήσει ανέκδοτο. Οι αποφάσεις αναβάλλονται από σύνοδο σε σύνοδο.

Ο ίδιος ο Ερντογάν αντιδρά στις προειδοποιήσεις, αν και γνωρίζει πως δεν έχει τίποτε να φοβάται. Σε αυτήν τη φάση η Άγκυρα χρειάζεται χέρι βοηθείας, καθώς η οικονομία της βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Χρειάζεται ενέσεις και οξυγόνο, και ενώ είναι σαφές πως στη φάση που διανύει η Τουρκία θα μπορούσε να αξιοποιηθεί, ώστε να συνεργασθεί και να λυθούν ζητήματα, αυτό μάλλον δεν θα γίνει. Δεν υπάρχουν ενδείξεις, που να επιβεβαιώνουν τούτο.

Καρότο, χωρίς μαστίγιο 

Την ερχόμενη Τρίτη οι πρόεδροι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα μεταβούν στην Άγκυρα για συναντήσεις. Θα συναντηθούν με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν με τον οποίο έχουν μιλήσει, μέσω τηλεδιάσκεψης και πριν μια εβδομάδα. Τι καινούργιο θα συζητήσουν; Υπάρχουν πολλά ανοικτά μέτωπα στα ευρωτουρκικά και προφανώς η ατζέντα είναι μεγάλη. Το ζητούμενο είναι ποιος είναι ο στόχος της ΕΕ.

Προετοιμάζουν το έδαφος για τη σύνοδο του Ιουνίου, ώστε να αναθερμανθούν οι σχέσεις των δυο πλευρών; Για να αναθερμανθούν, ωστόσο, οι σχέσεις θα πρέπει η Τουρκία να κάνει σημαντικές κινήσεις. Το καθεστώς να εκδημοκρατισθεί και να αλλάξει συμπεριφορά έναντι των κρατών, των λαών της περιοχής. Αυτό, ωστόσο, δεν φαίνεται πως είναι επιλογή της Άγκυρας, του Ερντογάν. Για αυτό και οι συζητήσεις αυτές θα συνεχίζονται επί μακρόν.

Η Τουρκία γνωρίζοντας την οδό αυτή θα αφήνει ένα ανοικτό παράθυρο στις συζητήσεις, οι ευκολόπιστοι Ευρωπαίοι θα το “αξιοποιούν” ελπίζοντας. Ελπίζοντας, όμως, γιατί κάποιους εξυπηρετεί το ανοικτό παράθυρο, φτάνει να μην ανοίξει η πόρτα και να περάσει μέσα η Τουρκία! Μέχρι τότε το βολικό ανοικτό παράθυρο θα παραμένει έτσι και η Άγκυρα θα λαμβάνει το καρότο, χωρίς προφανώς το μαστίγιο, το οποίο θυμήθηκε ο Μπορέλ.

Σήμερα ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης θα μιλήσει, μέσω τηλεδιάσκεψης, με  τους προέδρους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, ενόψει της επίσκεψης των Ευρωπαίων αξιωματούχων στην Άγκυρα. Προφανώς θέλουν να μεταφέρουν κάποιο μήνυμα ή θέλουν να ξέρουν τη θέση της Λευκωσίας, την οποία προφανώς έχουν ξανακούσει. Ενδεχομένως αναζητούν ένα άλλοθι για να συνεχίσουν την “εποικοδομητική συζήτηση” με την Άγκυρα.