Το ξερίζωμα του Ελληνισμού ο βαθύς πόθος του Ράμα

Είναι προφανές ότι η αποστροφή του πρωθυπουργού της Αλβανίας Έντι Ράμα στη Θεσσαλονίκη ότι «ο όρος Βόρεια Ήπειρος είναι ένας όρος που έχει πεθάνει… πλέον στον 21ο αιώνα δεν ασχολούμαστε με το παρελθόν…», δεν ήταν από αυτές τις προσχηματικές αναφορές με σκοπό να χαϊδέψουν τα αυτιά των δήθεν προοδευτικών ότι “επιτέλους” πρέπει να απαλλαχτούμε από τα περιττά βάρη της ιστορίας και τα εμπόδια στην ειρηνική συνύπαρξη! Ούτε βέβαια ήταν μία απλή έξαρση εθνικιστικού παροξυσμού. Αυτά συνηθίζει ο Ράμα και διαψεύδει ή εκθέτει τους θιασώτες του ψευτοπροοδευτισμού του.

Επωφελούμενος των ανοιχτών συνόρων, της ελευθερίας του συνέρχεσθαι, της ανεκτικής φιλοξενίας του κατ’ ομολογία φίλου του Έλληνα πρωθυπουργού – πάντα οξύνους και οραματιστής – ο πρωθυπουργός της Αλβανίας ουσιαστικά επανέλαβε λόγια του επί σχεδόν μία πεντηκονταετία εθνικο-κομμουνιστή δικτάτορα της χώρας, Ενβέρ Χότζα. Εν μέσω του κλίματος τρομοκρατίας που καλλιεργούσε η Σιγκουρίμι, ο Χότζα σε συνάντηση του με μέλη της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στη Γράψη της Δρόπολης, είχε πει ακριβώς τα ίδια λόγια.

Είναι προφανές πως το γεγονός ότι επαναλήφθηκαν αυτά τα λόγια στην Θεσσαλονίκη από τον “διάδοχο” του είναι κάτι πιο επικίνδυνο, αν αναλογιστούμε τις πολιτικές αφανισμού του Ελληνισμού απ’ τις πατρογονικές βορειοηπειρωτικές του εστίες που ασκεί το καθεστώς Ράμα, που στην πραγματικότητα είναι πιο επικίνδυνες ακόμη και απ’ αυτές που ασκούνταν επί Χότζα.

Εθνική εκκαθάριση

Στην ουσία ο πρωθυπουργός Ράμα στη Θεσσαλονίκη δεν ήταν μόνο προκλητικός, ούτε προχώρησε έστω σε μία απλή διαπίστωση. Εξωτερίκευσε τους ενδόμυχους πόθους του καθεστώτος του και αποκάλυψε τους στόχους των πολιτικών που ασκούνται, ώστε να ολοκληρωθεί η ήπια εθνική εκκαθάριση επικράτειας της σύγχρονης Αλβανίας. Αυτό είναι ακριβώς που καθιστά το ζήτημα ιδιαίτερα ανησυχητικό.

Με δεδομένο την σοβαρότητα του ζητήματος και τον στοιχειώδη σεβασμό της ιστορικής πραγματικότητας και της αξιοπρέπειας των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών που επιμένουν να ζουν στην πατρώα γη τους – για να μην αναφερθούμε στην γεωστρατηγική σημασία αυτής της παρουσίας – οι δηλώσεις Ράμα θα έπρεπε να αποσπάσουν το ανάλογο ενδιαφέρον και την προσοχή των Αθηνών. Θα σταθούμε σε τρία μόλις στοιχεία που αν μη τι άλλο αποδεικνύουν ότι δεν υπήρξε μία απλή διατύπωση, αλλά ομολογία του σχεδιασμού του καθεστώτος Ράμα, η αναφορά από την Θεσσαλονίκη ότι «…η Βόρειος Ήπειρος πέθανε…».

Απογραφή πληθυσμού

Το πλέον αποκαλυπτικό πεδίο του καθεστώτος Ράμα, που κληρονομεί αυτούσιες τις μεθοδεύσεις του κομμουνιστικού καθεστώτος που στόχευε σε εθνοκάθαρση στον χώρο της αλβανικής επικράτειας, είναι η επίσημη στατιστική αλλοίωση του πληθυσμού των Βορειοηπειρωτών, μέσω μιας άκρως ελεγχόμενης Απογραφής, τα αποτελέσματα της οποίας δείχνουν περιορισμένη αριθμητικά την παρουσία του Ελληνισμού.

Για παράδειγμα, εγχειρίδιο Γεωγραφίας της Υπηρεσίας του Βασιλικού Ναυτικού του Ηνωμένου Βασιλείου του 1940 αναφέρει ότι στο σύνολο του πληθυσμού της Αλβανίας (περίπου ένα εκατομμύριο) αντιστοιχεί η παρουσία 50.000 Ελλήνων ή ένα 5% κατ’ αναλογία του πληθυσμού. Το 2024, οι επίσημες απογραφές του αλβανικού κράτους αναφέρουν μόλις 20.000 Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, δηλαδή ούτε το 1% του συνολικού πληθυσμού. Μάλιστα, στο σύνολο τους ο πληθυσμός αυτός περιορίζεται σε δύο μόλις δήμους, της Δρόπολης και του Φοινικιού!

Αν δεχτούμε πραγματικούς αυτούς τους αριθμούς, αυτό σημαίνει ότι το αλβανικό κράτος έχει επιτελέσει εθνοκάθαρση, ή έστω έχει ασκήσει διώξεις για να μην διαιωνιστεί η παρουσία της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας. Για να μην φτάσουμε πλήρως σε αυτήν την αρνητική εξέλιξη, πρέπει να εφαρμοστούν προστατευτικές πολιτικές, όπως προτείνει το Συμβούλιο της Ευρώπης, για παράδειγμα η παροχή προσωρινού καθεστώτος αυτονομίας, ή ενός ειδικού καθεστώτος για την προστασία της Μειονότητας.

“Terra morta”

Την ίδια στιγμή που ο Ράμα ομολογούσε στην Θεσσαλονίκη τον πόθο και τον σχεδιασμό του για μία «Νεκρή Βόρεια Ήπειρο», στα αλβανικά ΜΜΕ δημοσιεύονταν κυβερνητική πράξη χαρακτηρισμού ως «στρατηγικής» άλλης μιας “επενδυτικής πρωτοβουλίας” στους Αγίους Σαράντα, με προφανή τα συνακόλουθα προνόμια. Στην προκειμένη περίπτωση, το καθεστώς Ράμα διαθέτει στα αδέρφια Νταϊλάν και Γκλέντι Αβντίαϊ της TDT & Partners (αλήθεια ποιοι είναι οι “πάρτνερς”;) – αυτοί έλεγχαν την εταιρία-καζίνο ΑΡΕΧ – στην προς αξιοποίηση γη των 680 στρεμμάτων και τα ερείπια του ιστορικού χωριού Λυκούρσι, μαζί με τις εκκλησιές του. Βέβαια την κυριότερη ιεροσυλία δεν διαπράττουν αυτοί οι “στρατηγικοί επενδυτές”, αλλά ο σημερινός δήμαρχος Χιμάρας Βαγγέλης Τάβος και η οικογένεια του, που μέσα από παράνομες διαδικασίες “ενέγραψαν” τίτλο κληρονομιάς στην εν λόγω περιοχή!

Προκύπτει, όπως και σε όλες τις άλλες περιπτώσεις που έχουν καταγγελθεί – ειδικά δε των Μονών των Αγίων Θεοδώρων στους Δρυμάδες, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Νίβιτσα, του Αγίου Γεωργίου στα Εξαμίλια, ως ενδεικτικές – ότι το καθεστώς Ράμα επιδιώκει “terra morta” την περιοχή των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών, για να την εκμεταλλεύεται ως ελεύθερο διαθέσιμο οικόπεδο, όπως στην περίπτωση του Λυκουρσίου, μίας περιοχής ιστορικής σημασίας για την Βόρεια Ήπειρο, λόγω της εξέγερσης του 1878 υπό τον προερχόμενο από το Κηπαρό, Γεώργιο Στεφάνου…

Και έρχεται δυστυχώς ως σύγχρονη επιβεβαίωση των μεθοδεύσεων που αφορούν τον περιορισμό του ρόλου και της οικονομικής δραστηριότητας των γηγενών Ελλήνων στην περιοχή των Αγίων Σαράντα και της Χιμάρας, ήδη από την ίδρυση του κράτους της Αλβανίας. Ο Θανάσης Α. Μπράβος στην σπουδαία εργασία του “Το ζήτημα της έξωσης των Ελλήνων από τους Αγίους Σαράντα στο Μεσοπόλεμο: Μία ακόμη περίπτωση κρατικής επιβολής και αντιμειονοτικής πολιτικής στη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία” (Εκδόσεις Αντ. Σταμούλη) μας δίνει τις πραγματικές διαστάσεις της υπόθεσης.

Η πολιτική χειραγώγηση του Ράμα

Οι πολιτικές και πρακτικές αυτές που στόχο έχουν τον – εάν όχι τον οριστικό αφανισμό του Ελληνισμού – προφανώς τον περιορισμό του δημοσίου ρόλου που του αναλογεί, γνωρίζουν ιδιαίτερη επιτυχία και σε άλλες υποθέσεις που αναμειγνύεται το καθεστώς Ράμα. Αξιοποιώντας και επωφελούμενος από την έλλειψη συνεπούς-πραγματικής πολιτικής υποστήριξης απ’ την Αθήνα, το καθεστώς Ράμα έχει κατορθώσει την διάβρωση της γηγενούς Βορειοηπειρωτικής κοινότητας, ακριβώς στα χνάρια της πολιτικής της καθεστωτικής-μυστικής αστυνομίας του Χότζα, Σιγκουρίμι, για «ημέτερους» και «υμετέρους» Έλληνες – οι μέθοδοι της οποίας θέλουν πολύ χώρο για να περιγραφούν, έστω και για ιστορική απομνημόνευση…

Οι επικείμενες εκλογές στην Αλβανία, προγραμματισμένες για τα τέλη της άνοιξης του 2025, προσφέρουν μία ευκαιρία για να αντιστραφεί η κατάσταση. Βεβαίως, πρώτη προϋπόθεση αποτελεί η αλλαγή της προσέγγισης των ιθυνόντων στην Βασιλίσσης Σοφίας. Πράγμα δύσκολο προφανώς…

Στο παραπολιτικό πεδίο, ας αναφερθεί ότι την Κυριακή κουμπάρος της αδελφής του πρωθυπουργού – που εξωθεσμικά παρεμβάλλεται διαρκούντος του χρόνου σε ζητήματα της Βορειοηπειρωτικής κοινότητας, επικαλούμενος μάλιστα τις σχέσεις του με τον υπουργό Παιδείας –  “παρέσερνε” επισκέπτες απ’ τη Θεσσαλονίκη σε ραντεβού με τον καθεστωτικό δήμαρχο της Χιμάρας, την στιγμή που ο καταδικασμένος και πραγματικός Δήμαρχος της περιοχής που στερήθηκε αυθαίρετα το αξίωμα του είναι ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας!