Τουρκοκύπριοι ακτιβιστές ξεσηκώνονται εναντίον του εποικισμού των Κατεχομένων

Οι πρώτοι κουβαλητοί προέρχονταν από απομακρυσμένες περιοχές της Τουρκίας με πρόδηλη τη διαφορετική κουλτούρα από τους Τουρκοκύπριους. Κι αυτό γινόταν σκόπιμα, ώστε να διαμορφωθούν δυο παράλληλοι κόσμοι με στόχο να επικρατήσουν οι εκ Τουρκίας.

Οι μεθοδεύσεις αυτές, σχεδόν πενήντα χρόνια, προωθήθηκαν συστηματικά, αρχικά αθόρυβα και στη συνέχεια με πρακτικές επιβολής τετελεσμένων. Πρώτα για να μπορέσουν να καλύψουν τα μεγάλα κενά που δημιουργούνταν (να δουλέψουν εργοστάσια, χωράφια και να γεμίσουν τα σπίτια των Ελληνοκυπρίων). Λίγο αργότερα, η μεταφορά συνιστούσε έναν μακρόπνοο σχεδιασμό ανατροπής των δημογραφικών δεδομένων στο νησί και μια ακόμη μέθοδος ελέγχου.

Ένας από τους λίγους Τουρκοκύπριους που αναμετράται με την κατοχή, την κατοχική δύναμη, είναι ο Σενέρ Ελτζίλ, Πρόεδρος του τουρκοκυπριακού ιδρύματος Αρίφ Χασάν Ταχσίν, ο οποίος διετέλεσε και Πρόεδρος της Συντεχνίας των Δασκάλων. Πρόκειται για έναν ακτιβιστή με αντικατοχικά χαρακτηριστικά. Ο Σενέρ Ελτζίλ σε νέα γραπτή του δήλωση, κατηγορεί την Τουρκία για συστηματική αλλοίωση του “δημογραφικού χαρακτήρα” στα κατεχόμενα, από το 1974, μέσω παράνομου εποικισμού και χορήγησης “υπηκοότητας”, παραβιάζοντας κατάφωρα τη Συνθήκη της Γενεύης για την προστασία των αμάχων σε περίοδο πολέμου.

Σύμφωνα με το Κυπριακό Πρακτορείο, το οποίο μετέδωσε την είδηση, ο κ. Ελτζίλ υποστηρίζει ότι ο εποικισμός έχει οδηγήσει σε οξυμένα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά προβλήματα, ενώ οι αντιδράσεις παραμένουν υποτονικές. Αναφέρεται στην αύξηση της εγκληματικότητας, στην ανεπάρκεια σε νοσοκομεία και σχολεία, στο κυκλοφοριακό, στην έλλειψη νερού και μη επάρκεια ηλεκτρικού ρεύματος και την περιβαλλοντική υποβάθμιση.

Καταγγέλλει, επίσης, χειραγώγηση των αποτελεσμάτων των απογραφών από την Άγκυρα, με στόχο την παραπλάνηση της κοινής γνώμης και της διεθνούς κοινότητας. Επικαλείται στοιχεία από διάφορες πηγές (οχήματα, μετρητές ηλεκτρικού ρεύματος, συνδρομητές κινητής τηλεφωνίας, φοιτητές, εργαζόμενους, “κρατούμενους”, “εκλογικούς καταλόγους”) που αποδεικνύουν τον πραγματικό αριθμό των εποίκων, όπως λέει.

Ο κ. Ελτζίλ καλεί τις τουρκοκυπριακές «πατριωτικές δυνάμεις» σε κοινό αγώνα για την αντιμετώπιση της τουρκικής πολιτικής, ενώ υποστηρίζει ότι ούτε οι αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας οδηγούν την Τουρκία, η οποία επιβάλλει αυτή την πολιτική, που είναι ξεκάθαρα έγκλημα πολέμου, στο δικαστήριο της Χάγης.

Τί καταγγέλλουν Τουρκοκύπριοι ακτιβιστές

Τις τελευταίες ημέρες υπήρξε και μια άλλη, παρόμοιου περιεχομένου δήλωση. Ο Γενικός Γραμματέας του τουρκοκυπριακού Κόμματος Νέα Κύπρος, Μουράτ Κανατλί, σε δημόσια παρέμβασή του, επισήμανε ότι το άρθρο 49 της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης, που απαγορεύει τη μαζική μετακίνηση ανθρώπων σε εδάφη που καταλαμβάνονται με πόλεμο, παραβιάστηκε στην Κύπρο το 1974.

Μιλώντας στη δημοσιογράφο του ΚΥΠΕ, Ραλλή Παπαγεωργίου, σημείωσε δε ότι η «απέλαση ή η βίαιη μεταφορά πληθυσμού» ορίζεται ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, σύμφωνα με το Άρθρο 7 του Καταστατικού της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Ο κ. Κανατλί είπε ότι έγινε βίαιη μετακίνηση πληθυσμού Ελληνοκυπρίων προς τις νότιες περιοχές του νησιού το 1974, ενώ η κατοχική χώρα έφερε πληθυσμό από την ενδοχώρα στην περιοχή που κατέκτησε με πόλεμο.

Οι πιο πάνω αναφορές είναι προς αξιοποίηση. Αυτές οι παρεμβάσεις υπηρετούν την Κύπρο και την υπόθεσή της. Αυτοί είναι οι πραγματικοί σύμμαχοι μας και όχι οι οπαδοί του διαχωρισμού και εκείνοι που θεωρούν πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πρέπει να νομιμοποιηθούν τα κατοχικά τετελεσμένα.