Τουρκικές επιχειρήσεις “ψευδούς σημαίας” κατά της Ελλάδας

Η Άγκυρα ψάχνει αφορμή για να επιτίθεται επικοινωνιακά στην Ελλάδα μέσα από διεθνή ΜΜΕ και παγκόσμια fora. Στο κλίμα που έχει καλλιεργήσει ο Ερντογάν πρέπει να αναμένουμε ότι θα πολλαπλασιαστούν οι προβοκάτσιες, ή αλλιώς επιχειρήσεις “ψευδούς σημαίας”, όπως ο υποτιθέμενος πυροβολισμός Αφγανού που προσπαθούσε να περάσει τον Έβρο. Μια επιχείρηση ψευδούς σημαίας (false flag operation) είναι μια πράξη που διαπράττεται με σκοπό να συγκαλύψει τον πραγματικό υπεύθυνο, αποδίδοντας την ευθύνη σε άλλους. Ο όρος “ψευδής σημαία” έρχεται από τον 16ο αιώνα και σημαίνει σκόπιμη παραπλάνηση.

Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τεχνάσματα σε ναυτικές επιχειρήσεις όπου ένα πλοίο έφερε τη σημαία μιας ουδέτερης ή εχθρικής (προς αυτό) χώρας για να κρύψει την πραγματική του ταυτότητα. Η τακτική χρησιμοποιήθηκε αρχικά από πειρατές και κουρσάρους για να εξαπατήσουν πλοία, ώστε να μπορέσουν να πλησιάσουν και να επιτεθούν. Αργότερα θεωρήθηκε αποδεκτή πρακτική κατά τη διάρκεια ναυτικού πολέμου σύμφωνα με το διεθνές ναυτιλιακό δίκαιο, υπό την προϋπόθεση ότι το επιτιθέμενο σκάφος επιδείκνυε την πραγματική του σημαία πριν ξεκινήσει επίθεση.

Ίσως η πλέον διαβόητη επιχείρηση “ψευδούς σημαίας” ήταν το “περιστατικό του Γκλάιβιτς” το 1939. Τότε οι Γερμανοί σκηνοθέτησαν επίθεση κατά γερμανικού ραδιοφωνικού σταθμού κατά τρόπο που να την αποδώσουν σε Πολωνούς, με σκοπό να δικαιολογηθεί η γερμανική εισβολή στην Πολωνία. Στις 26 Νοεμβρίου 1939, ο σοβιετικός στρατός βομβάρδισε το ρωσικό χωριό Mainila, κοντά στα σύνορα με την Φινλανδία. Οι σοβιετικές αρχές κατηγόρησαν τη Φινλανδία για την επίθεση και χρησιμοποίησαν το περιστατικό ως πρόσχημα για να εισβάλουν, ξεκινώντας τον Χειμερινό Πόλεμο, τέσσερις ημέρες αργότερα.

Τουρκικές επιχειρήσεις “ψευδούς σημαίας”

Στις 5 Σεπτεμβρίου 1955, ένα μασούρι δυναμίτιδας εξερράγη στον κήπο του τουρκικού προξενείου στην Θεσσαλονίκη, που λέγεται ότι είναι το πατρικό του Κεμάλ, σπάζοντας μερικά τζάμια. Το περιστατικό πυροδότησε ένα πογκρόμ διώξεων κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Είχαν προηγηθεί δηλώσεις του τότε πρωθυπουργού Μεντερές ότι σχεδιαζόντουσαν δολοφονίες και επιθέσεις από Ελληνοκυπρίους κατά Τουρκοκυπρίων. Οι έρευνες της ελληνικής ασφάλειας τότε ανακάλυψαν ότι δράστης ήταν ο Χασάν Μεχμέτογλου, κλητήρας του προξενείου. Είχε τοποθετήσει τον εκρηκτικό μηχανισμό κατ’ εντολήν του Τούρκου φοιτητή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Οκτάι Εγκίν, ο οποίος είχε δράσει με οδηγίες της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ.

Επιχείρηση “ψευδούς σημαίας” ήταν και η ιστορία της περίφημης “δολοφονίας στην μπανιέρα”, η συγκλονιστική φωτογραφία μιας Τουρκοκύπριας μητέρας που δολοφονήθηκε μαζί με τα τρία της παιδιά, υποτίθεται από Ελληνοκύπριους. Ας σημειωθεί ότι η φωτογραφία ανακυκλώνεται συνεχώς από τον Δεκέμβριο του 1963 μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με Τούρκους μάρτυρες (όπως ο φωτορεπόρτερ και δημοσιογράφος Αχμέντ Μπαράν και η τουρκοκυπριακή εφημερίδα “Afrika”), ο δολοφόνος ήταν κατά πάσα πιθανότητα ο πατέρας της οικογένειας, ο γιατρός του τουρκικού στρατού Νιχάτ Ιλχάν, ο οποίος αφού δολοφόνησε την οικογένειά του φυγαδεύτηκε στην Τουρκία.

Στη συνέχεια οι επικεφαλής της ΤΜΤ (τουρκοκυπριακή τρομοκρατική οργάνωση, ηγετικό στέλεχος της οποίας ήταν και ο Ραούφ Ντενκτάς) τοποθέτησαν τα νεκρά σώματα στο μπάνιο και διέταξαν τον Τούρκο δημοσιογράφο Αχμέντ Μπαράν να τα φωτογραφήσει. Μάλιστα, τα πτώματα των παιδιών και της μητέρας βρίσκονταν σε άλλο σημείο του σπιτιού και μεταφέρθηκαν στην μπανιέρα, προκειμένου η εικόνα να προκαλέσει όσο το δυνατό εντονότερα συναισθήματα.

Κάποιοι θεωρούν ότι και η κρίση στα Ίμια προέκυψε από επιχείρηση “ψευδούς σημαίας”. Παρόλο που ενορχηστρώθηκε προβοκάτσια με το τουρκικό εμπορικό πλοίο που προσάραξε και τους δήθεν δημοσιογράφους, που έβαλαν την τουρκική σημαία στα Ίμια, η τουρκική πλευρά δεν έκανε κάτι για να φορτώσει στην Ελλάδα την ευθύνη για κάποιο επεισόδιο εις βάρος τουρκικών συμφερόντων.

Αλλάζει το κλίμα για την Τουρκία

Στις περισσότερες περιπτώσεις οι επιχειρήσεις “ψευδούς σημαίας” είχαν στόχους στο εσωτερικό της Τουρκίας για να προκληθεί αγανάκτηση στην τουρκική κοινή γνώμη και έτσι να δικαιολογηθούν επιθετικές πράξεις της Τουρκίας όχι μόνο στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό, κυρίως εναντίον Κούρδων. Η καταρρέουσα δημοτικότητα του “σουλτάνου”, κυρίως λόγω του υπερπληθωρισμού και της πτώσης της τουρκικής λίρας, εξωθεί το καθεστώς Ερντογάν να εκτρέψει την προσοχή της κοινής γνώμης από όλα αυτά τα προβλήματα, πυροδοτώντας τον ήδη σε έξαρση εθνικισμό.

Παροξύνοντας το κλίμα στις σχέσεις με την Ελλάδα και την Κύπρο, ο Ερντογάν προσπαθεί να διοχετεύσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια στην Τουρκία προς την Ελλάδα, με το αφήγημα ότι η Ελλάδα είναι ένα πιόνι που χρησιμοποιεί η Δύση για να πλήξει την Τουρκία, αν όχι για να την ακρωτηριάσει. Και βέβαια, ο σουλτάνος αναγορεύει τον εαυτό του σε εμπόδιο όλης αυτής της “συνωμοσίας”!

Πριν μερικά χρόνια η διεθνής κοινή γνώμη, ακόμη και η ευρωπαϊκή δεν ασχολείτο με τα ελληνοτουρκικά κι όποτε ασχολείτο τα έβλεπε σαν μία διαφορά δύο προβληματικών χωρών. Η συμπεριφορά του Ερντογάν, για την ακρίβεια οι στρατηγικές αποστάσεις που πήρε από τη Δύση και με τους S-400 και με άλλες ενέργειες, έφεραν τα καμώματα της Τουρκίας στο διεθνές προσκήνιο, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα και την επιθετική στάση της έναντι της Ελλάδας.

Προφανώς, το καθεστώς Ερντογάν θα δώσει τη μάχη της επικοινωνίας όχι τόσο υπερασπίζοντας την πολιτική του, όσο για να δυσφημίσει την Ελλάδα. Έχουμε ήδη πάρει μια πρόγευση του τι θα ακολουθήσει από τα θέματα που θέτουν οι Τούρκοι. Κάποια από αυτά προσφέρονται για προβοκάτσια, για επιχειρήσεις “ψευδούς σημαίας”. Τέτοια είναι οι κατηγορίες ότι η Ελλάδα “πνίγει” και “πυροβολεί” πρόσφυγες, ότι καταπιέζει την “τουρκική μειονότητα”, η στρατικοποίηση των νησιών, η υπόθαλψη και αρωγή σε τρομοκράτες (γκιουλενιστές και Κούρδους), αλλά και ό,τι άλλο θα σκαρφιστούν.

Θράκη και μετανάστες

Όσον αφορά στην μουσουλμανική μειονότητα, δεν αποκλείεται να δούμε βανδαλισμούς τζαμιών ή κτιρίων “τουρκικών” συλλόγων, ακόμη και νεκροταφείων. Αυτοί θα αποδοθούν σε Έλληνες δράστες, επειδή θα γραφτούν συνθήματα κατά της Τουρκίας στα ελληνικά. Δεν είναι απίθανο να δούμε ακόμα και δολοφονία ψευδό-μουφτή με σκοπό να αποδοθεί σε ελληνικό δάκτυλο, ει δυνατό συνυφασμένο με το ελληνικό κράτος. Ακόμη μπορούμε να δούμε ακόμα και προσπάθειες να αποδοθούν θάνατοι από φυσικά αίτια Ελλήνων μουσουλμάνων, που είναι συνδεδεμένοι με την Άγκυρα, σε ελληνική συνωμοσία.

Επίσης πρέπει να περιμένουμε περισσότερα ρεπορτάζ με νεκρούς “πρόσφυγες” στον Έβρο και στη θάλασσα, αλλά και σε δομές φιλοξενίας, στην προσπάθεια οι τελευταίες να παρουσιαστούν σαν “κολαστήρια”. Αυτές οι επιχειρήσεις στοχεύουν πρώτιστα στην ευαισθητοποιημένη δυτική κοινή γνώμη και ελάχιστα έχουν να κάνουν με την τουρκική κοινή γνώμη, η οποία έχει πάρει μια σαφέστατα ρατσιστική στροφή απέναντι τους πρόσφυγες-μετανάστες.

Η δολοφονία κάποιου Τούρκου τουρίστα σε νησί πρέπει να υπολογιστεί μέσα στα πιθανά σενάρια για επιχείρηση “ψευδούς σημαίας”. Με πρόσχημα, μάλιστα, τον ισχυρισμό για δήθεν συγκάλυψη των “ενόχων” από τις ελληνικές αρχές, ίσως προβληθούν ακόμα και απαιτήσεις για συμμετοχή στην έρευνα Τούρκων αστυνομικών και ανακριτών! Κι όταν βεβαίως, η Αθήνα θα αρνηθεί, όπως θα έκανε κάθε κυρίαρχο κράτος, η Άγκυρα πιθανόν να κλιμακώσει…

Και οι Κούρδοι στο κάδρο

Μια ακόμη περίπτωση είναι κάποια δολιοφθορά, ή τρομοκρατική επίθεση στην ηπειρωτική Τουρκία την οποία η Άγκυρα θα αποδώσει σε Κούρδους, τους οποίους “εκπαίδευσε” η Ελλάδα. Αυτό θα βοηθήσει τους Τούρκους να ανοίξουν μια βεντάλια κατηγοριών κατά της Ελλάδας για υπόθαλψη τρομοκρατών και παροχή αρωγής και στρατιωτικής εκπαίδευσης σε αυτούς. Αυτό το θέμα είναι μπορεί να βρει ακροατήριο στη Δύση. Η δε Τουρκία θα ενδυθεί για άλλη μια φορά τον μανδύα του θύματος!

Μια άλλη πτυχή έχει να κάνει με τις εναέριες παραβιάσεις. Ας αναλογιστούμε ότι μέσα στα σχέδια της συνωμοσίας Εργκενεγκόν ήταν και η κατάρριψη τουρκικού αεροσκάφους που να αποδοθεί στην ελληνική Αεροπορία. Δεν είναι απίθανο, λοιπόν, να αποτολμηθεί κάτι παρόμοιο, αν και το πιθανότερο είναι να συντριβεί κάποιο από τα drones της τουρκικής αεροπορίας, που και φτηνότερο είναι και δεν ενέχει απώλεια ζωής κάποιου πολύτιμου πλέον χειριστή.

Τα σενάρια, όπως καταλαβαίνουμε είναι άπειρα, περιοριζόμενα μόνο από την φαντασία των διαβολικών νόων που τα απεργάζονται. Πρωταρχικός σκοπός είναι η αμαύρωση της εικόνας της Ελλάδας διεθνώς και η ανάκτηση πρωτοβουλιών στο διπλωματικό πεδίο, και δευτερευόντως, ίσως, η πρόκληση αφορμής για θερμό επεισόδιο ή επίθεση. Πάντως σε περίπτωση που όντως σχεδιάζουν να επιτεθούν, κάποιες επιχειρήσεις “ψευδούς σημαίας” θα αποτολμηθούν για να υπάρχει το απαραίτητο πρόσχημα.