Βρώμικο παιχνίδι των Γερμανών στη Λιβύη – Το πάθημα δεν μας έγινε μάθημα

Την έντονη δυσαρέσκεια του εξέφρασε ο Νίκος Δένδιας για την διπλωματική απρέπεια της γερμανικής κυβέρνησης να μην προσκαλέσει την Ελλάδα στην Διάσκεψη του Βερολίνου για την Λιβύη, δηλώνοντας χαρακτηριστικά πως «είμαστε εξαιρετικά δυσαρεστημένοι για το γεγονός ότι η Γερμανία, εμμένοντας σε μία τακτική, δεν μας κάλεσε και αυτήν την φορά στην Διάσκεψη του Βερολίνου».

Η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί ούτε στην πρώτη ειρηνευτική Διάσκεψη του Βερολίνου για την Λιβύη τον περασμένο Ιανουάριο (όπως και σε αντίστοιχη στο Μόναχο), σε αντίθεση με την “αγαπημένη” της γερμανικής κυβέρνησης Τουρκία, που έχει άμεση εμπλοκή στην σύγκρουση. Ο κ. Δένδιας, μιλώντας στην 9η διεθνή διάσκεψη περιφερειακής ανάπτυξης “Regional Growth Conference” που διεξάγεται στην Πάτρα, δήλωσε πως «η σχέση της Ελλάδας με την Λιβύη είναι πολύ διαφορετική από ό,τι ήταν λίγους μήνες πριν».

Ο Έλληνας υπουργός σωστά βρίσκει ακατανόητη την εμμονή του Βερολίνου να αποκλείσει την χώρα μας από ακόμα μία ειρηνευτική διάσκεψη που διοργανώνει για την Λιβύη, την στιγμή που η Αθήνα έχει καλλιεργήσει διαύλους επικοινωνίας και με την λιβυκή μεταβατική κυβέρνηση, παραβλέποντας μάλιστα το γεγονός πως δεν έχει κάνει καμία ενέργεια για την αναστολή του μνημονίου Άγκυρας-Τρίπολης, που είχε υπογράψει ο Ερντογάν με την κυβέρνηση του εγκάθετου του Σαράτζ.

Μάλιστα ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών είχε ζητήσει από τον Γερμανό υφυπουργό Εξωτερικών να παρευρίσκεται η χώρα μας στην Διάσκεψη του Βερολίνου, τονίζοντας με έμφαση πως «είναι σημαντικό να είμαστε παρών», με τον Μίχαελ Ροτ να διαβεβαιώνει μάλιστα πως θα παρουσιάσει το αίτημα του κ. Βαρβιτσιώτη στο «υψηλότερο επίπεδο»! Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας “Δημοκρατία”, ο κ. Δένδιας ενοχλημένος από την στάση του Βερολίνου έχει αποστείλει επιστολή διαμαρτυρίας στον Γερμανό ομόλογο του.

“Πάσα” στην Τουρκία

Περιττό να αναφέρουμε πως η Γερμανία, ως ηγέτιδα χώρα της ΕΕ, έπρεπε να προσκαλέσει την Ελλάδα, ακριβώς γιατί το ψευτομνημόνιο παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα κράτους-μέλους της. Η κατάσταση στο εσωτερικό της Λιβύης διαφέρει με αυτήν του Ιανουάριου, όταν οι δύο βασικοί εμπλεκόμενοι της εμφύλιας σύγκρουσης, ο πρωθυπουργός Σαράτζ και ο στρατηγός Χαφτάρ, είχαν αρνηθεί ακόμα και να συναντηθούν πρόσωπο με πρόσωπο. Στην Λιβύη υπάρχει πλέον μία μεταβατική κυβέρνηση, αποδεκτή από όλες τις εμπόλεμες πλευρές, ενώ η εκεχειρία που ξεκίνησε από το περασμένο καλοκαίρι, σε γενικές γραμμές τηρείται.

Όμως είναι πραγματικά προκλητική η στάση του Βερολίνου να προσκαλεί μόνο την Τουρκία και να εξαιρεί την Ελλάδα. Μία Τουρκία που είχε πετάξει στον “κέφαλο των αχρήστων” τις αποφάσεις της ειρηνευτικής συνόδου του Ιανουαρίου, επιλέγοντας να στέλνει όπλα, τακτικά στρατεύματα και συμμορίες τζιχαντιστών στην Τρίπολη, παραβιάζοντας κάθε έννοια διεθνούς νομιμότητας, ενώ μάλιστα ο Ερντογάν  είχε δεσμευτεί για τα ακριβώς αντίθετα ενώπιον της Γερμανίδας καγκελαρίου! Προσκαλώντας την δεδομένη στιγμή αποκλειστικά την Τουρκία, το Βερολίνο δίνει μία “πάσα” στην Άγκυρα, την στιγμή που υπάρχουν ακόμα και στο εσωτερικό της λιβυκής μεταβατικής κυβέρνησης αντιδράσεις για την διευρυμένη τουρκική επιρροή στην Τρίπολη.

Είναι χαρακτηριστική η πρόσφατη on air αντιπαράθεση της Λίβυας υπουργού Εξωτερικών με τον Τούρκο ομόλογο της, η οποία ζήτησε την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την χώρα. Υπενθυμίζεται πως η διεθνής κοινότητα απαιτεί από την Τουρκία να αποσύρει τα στρατεύματα και τους τζιχαντιστές μισθοφόρους της από την Λιβύη, με την Άγκυρα και τα ακραιφνή φιλότουρκα στοιχεία στο εσωτερικό της Τρίπολης να προσπαθούν να βρουν φόρμουλες προκειμένου να παραμείνει μέρος των τουρκικών στρατευμάτων και των μισθοφόρων. Στην νέα ειρηνευτική διάσκεψη, για ακόμα μία φορά, δεν θα τεθεί το ζήτημα αναστολής του μνημονίου Άγκυρας Τρίπολης, καθώς η σύνοδος θα προσανατολιστεί στο ζήτημα των ξένων μισθοφόρων και των τουρκικών στρατευμάτων, αποκλειστικά.

Αποκλεισμός και της Αιγύπτου

Στην διάσκεψη που προγραμματίζεται στο Βερολίνο για τις 23 Ιουνίου θα συμμετάσχουν η μεταβατική κυβέρνηση της Τρίπολης, τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΗΠΑ, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Ρωσία, Κίνα) η Ιταλία, η Τουρκία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Εντύπωση προκαλεί ο αποκλεισμός και της Αιγύπτου, η οποία συνορεύει με την ανατολική Λιβύη, το προπύργιο του στρατάρχη Χαφτάρ. Πόσο μάλλον όταν η Αίγυπτος έχει περιορίσει την υποστήριξη της στον Χαφτάρ, προκρίνοντας την εκλογή του προέδρου του λιβυκού κοινοβουλίου Αγκίλα Σάλεχ στην μεταβατική κυβέρνηση (κάτι που τελικώς δεν κατάφερε).

Ο αποκλεισμός από μία ειρηνευτική διάσκεψη για την Λιβύη της μεγαλύτερης χώρας του αραβικού κόσμου μοιάζει ακατανόητος. Οι Αμερικανοί αναγνώρισαν το διπλωματικό βάρος της Αιγύπτου στην Μέση Ανατολή, συγχαίροντας το Κάιρο για την επίτευξη της πρόσφατης εκεχειρίας στην Γάζα, κάτι που περιέργως εμφανίζεται να παραβλέπει το Βερολίνο. Η γερμανική πρόσκληση στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η αεροπορία των οποίων βρίσκεται (σύμφωνα με διεθνή δημοσιεύματα) πίσω από το “ορφανό” χτύπημα στην τουρκική βάση της Αλ Ουαγίγια (ένα χτύπημα που είχε αιφνιδιάσει την Τουρκία) ίσως δίνει μία εξήγηση για τα κίνητρα του Βερολίνου.

Υπενθυμίζουμε πως μετά από αυτό το χτύπημα η Τουρκία και οι Λίβυοι σύμμαχοι της πήραν πίσω τα σχέδια τους να προχωρήσουν στην στρατιωτική κατάληψη της Σύρτης, ενώ προηγουμένως χαρακτήριζαν «μπλόφα» τις απειλές της Αιγύπτου για εισβολή στα ανατολικά της Λιβύης. Για την στάση της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας, δυστυχώς, δεν πρέπει να εκπλησσόμαστε. Είναι γνωστή η συνηγορία της γερμανικής κυβέρνησης προς την Τουρκία που εκδηλώνεται σε κάθε ευκαιρία, ακόμα και όταν η Ελλάδα “καταπίνει” τις τουρκικές προκλήσεις, όπως τις αναφορές Τσαβούσογλου στην “ιδιωτική” του επίσκεψη στην Θράκη για «τουρκική κοινότητα» (ούτε καν πλέον για μειονότητα), προκειμένου να τηρηθούν “χαμηλοί τόνοι” στα ελληνοτουρκικά.