Ξέχασε να απαντήσει στον Ερντογάν ο Μητσοτάκης

Ο Τούρκος πρόεδρος δεν είχε καμία αναστολή, λίγο πριν από τη συνάντηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό, από το βήμα της Ολομέλειας της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, να αναφερθεί σε λύση δυο κρατών στην Κύπρο και να καλέσει όλους να αναγνωρίσουν την αποσχιστική οντότητα, το κατοχικό καθεστώς. Έκανε έκκληση, όπως και πέρσι, να αναγνωριστούν τα αποτελέσματα της εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής. Δημόσια απάντηση στον Ερντογάν από τον κ. Μητσοτάκη δεν δόθηκε, ούτε από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης.

Η συνάντηση των δυο έγινε, ως γνωστό, στο “Σπίτι της Τουρκίας” στη Νέα Υόρκη. Άκρως σημειολογικό. Και οι Τούρκοι τα προσέχουν αυτά. Ακόμη και όταν οι πλείστες επαφές στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης γίνονται στο κτίριο των Ηνωμένων Εθνών, ο Ερντογάν θέλησε να παίξει στο… δικό του γήπεδο!

Σημειώνεται ότι στο κτίριο αυτό “φιλοξενείται” και το κατοχικό καθεστώς και στο “Σπίτι της Τουρκίας” έφθασε και ο Τατάρ, μετά την αναχώρηση του κ. Μητσοτάκη. Θα μπορούσαν και να συμπέσει η παρουσία τους.

Η ομιλία Μητσοτάκη

Στην πολυσυζητημένη ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού ενώπιον της Ολομέλειας της Γενικής Συνέλευσης, το βασικό θέμα, το οποίο αναδείχθηκε ήταν η κλιματική κρίση και οι επιπτώσεις της, με αφορμή και τις τελευταίες καταστροφές στην Ελλάδα. Σε ολόκληρη την ομιλία υπάρχουν τρεις αναφορές στην Τουρκία και μια στον Ερντογάν. Η μία αφορούσε το μεταναστευτικό και αναφέρθηκε ονομαστικά στην Τουρκία και γενικά σε χώρες της περιοχής, που πρέπει από κοινού να επιλύσουν το μεγάλο αυτό ζήτημα.

Οι άλλες δυο αφορούσαν τα ελληνοτουρκικά. Επαναλαμβάνοντας σε μια παράγραφο τη διαχρονική θέση της Αθήνας, ο Έλληνας πρωθυπουργός, είπε πως «αναμφίβολα, οι μακροχρόνιες γεωπολιτικές εντάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας παραμένουν. Ωστόσο, οι δυο μεγαλύτερες κοινές μας προκλήσεις, η κλιματική αλλαγή και η μετανάστευση, είναι του παρόντος και του μέλλοντος». Βρέθηκε, δηλαδή, “κοινός τόπος”, “κοινό έδαφος”.

Η αναφορά του στο Κυπριακό έγινε χωρίς να απαντά ευθέως στο τουρκικό αφήγημα λύση δυο κρατών. Ούτε και σχολίασε τις τοποθετήσεις του Τούρκου Προέδρου. Έθεσε – ορθώς – το Κυπριακό ως ζήτημα «παράνομης εισβολής και κατοχής», χωρίς καμία αναφορά στην κατοχική δύναμη, την Τουρκία, ενώ στη συνέχεια επανέλαβε τις γνωστές επαναλαμβανόμενες γενικές τοποθετήσεις.

Τί θέλει η κατοχική Τουρκία

Η κατοχική Τουρκία δεν αυτοπεριορίζεται για να “διατηρήσει το καλό κλίμα”. Αυτά που θέλει να περιλάβει στην ατζέντα, δημόσια ή στις κατ’ ιδίαν επαφές, τα θέτει χωρίς περιστροφές. Δεν το πράττει, όμως, αυτό η Αθήνα. Οι αναφορές του πρωθυπουργού της Ελλάδος στα ελληνοτουρκικά προφανώς και έγιναν, έχοντας υπόψη ότι βρίσκεται μια ακόμη φορά σε εξέλιξη προσπάθεια. Οι αναφορές στο Κυπριακό έγιναν σχεδόν τυπικά.

Έπρεπε να υπάρξει μια παράγραφος, την οποία “δανείζονται” οι συντάκτες της ομιλίας από προηγούμενες, ανεξαρτήτως εάν έχουν ενώπιον τους νέα δεδομένα. Ο κ. Μητσοτάκης ανέφερε στην ομιλία του πως «η εξεύρεση μιας δίκαιης, βιώσιμης και αμοιβαία αποδεκτής λύσης του Κυπριακού εξακολουθεί να είναι κύρια προτεραιότητα για την Ελλάδα…». Το είπε ενώπιον της Ολομέλειας των μελών των Ηνωμένων Εθνών και μακάρι να το πιστεύει, να το δούμε στην πράξη και να μην συνιστά εν πολλοίς μια απάντηση στην κριτική που έχει δεχθεί η ελληνική κυβέρνηση ότι έβαλε στην άκρη το Κυπριακό για χάριν των ελληνοτουρκικών.

Αυτό είναι που θέλει και η κατοχική δύναμη. Να αποσυνδέσει το Κυπριακό από τις συζητήσεις στα ελληνοτουρκικά και τα ευρωτουρκικά. Στην Αθήνα, υπάρχουν κάποιοι κύκλοι που θεωρούν πως για να προχωρήσουν τα ελληνοτουρκικά πρέπει να αφήσουν στο περιθώριο το “βαρίδι” του Κυπριακού. Αγνοούν το προφανές. Ότι η Τουρκία αντιμετωπίζει ενιαία τον Ελληνισμό και πως σε τακτικό επίπεδο χρησιμοποιεί, για να φθάσει στο στόχο της, τη μέθοδο της σαλαμοποίησης. Στην αντίπερα όχθη, η ελλαδική ελίτ, πέραν των άλλων, των αδελφικών σχέσεων, αρνείται πεισματικά να αντιμετωπίσει το νησί γεωπολιτικά.