Υπό εκβιασμό ο Αναστασιάδης – Έτοιμος να παραδώσει κυπριακό αέριο στους Τούρκους;

Τα μηνύματα που μας έρχονται από το Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας δεν είναι δυνατόν να μας αρέσουν. Διακατέχονται από απίστευτη ηττοπάθεια, που οδηγεί σε πολύ λανθασμένες αποφάσεις. Διότι, για να το πούμε ωμά από την αρχή, τι τις θέλουμε τις “παλικαριές” αγαπητέ πρόεδρε της Κυπριακής Δημοκρατίας, όταν πριν πέσουν οι τουφεκιές βγάζετε λευκή σημαία και στην ουσία ανακοινώνετε στον άβουλο γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, ότι είστε έτοιμος για όλα… Για ποια όλα είναι έτοιμος ο κ. Αναστασιάδης για να έχουμε καλό ερώτημα.

Υπό την πίεση του συνεταίρου του –στο Κυπριακό– του «κομμουνιστικού» κόμματος της Κύπρου (ΑΚΕΛ), με το οποίο παλαιότερα έκανε συμφωνίες για συνταύτιση και συμπόρευση στο εθνικό θέμα, ο κ. Αναστασιάδης παρουσιάζεται από τους γνωστούς ξένους έτοιμος να βάλει στις διαπραγματεύσεις και το φυσικό αέριο, το οποίο περισσότερο ανήκει στις ξένες εταιρείες και όχι στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Εάν ορθά ενημερώνουν οι ξένες πρεσβείες τις πρωτεύουσές τους, ο Πρόεδρος της Κύπρου είναι έτοιμος να εισέλθει σε νέο κύκλων διαπραγματεύσεων. Θα διαπράξει μεγαλύτερο λάθος από το 2004. Τότε, δεν άντεξε την πίεση των Βρετανών και των Αμερικανών, και υποχώρησε υποστηρίζοντας το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν, λαμβάνοντας έωλες υποσχέσεις που δεν ξέρουμε και αν υλοποιήθηκαν. Να σημειώσω εδώ ότι δεν ήταν καν Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά ο ηγέτης του ΔΗΣΥ, οπότε δεν έπαιρνε και αποφάσεις. Και όμως. Υπό την πίεση των ξένων άλλαξε τις αποφάσεις του. Τώρα είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και η όποια υποχώρησή του θα κοστίσει ακριβά στον κυπριακό λαό.

Με ποιους θα διαπραγματευθεί ο κ. Αναστασιάδης; Με τον τελειωμένο κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί; Αυτός πάει, δεν του δίνει σημασία κανείς. Αναλώσιμος ήταν. Έκανε τη δουλειά της κατοχικής δύναμης, η οποία δεν τον χρειάζεται πια. Έχει εμπιστοσύνη ο Πρόεδρος να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον εν λόγω κύριο, ο οποίος προσπάθησε να τον μειώσει, με υποτιμητικό τρόπο, στο Κραν Μοντανά;

Με ποιον; Τη μουσίτσα τον Οζερσάι ο οποίος είναι ο αντ’ αυτού του Ταγίπ Ερντογάν στα κατεχόμενα; Μα αυτός επιδιώκει λύση-διάλυση δύο κρατών. Αυτό θέλουμε; Δεν νομίζω. Είναι η διευθέτηση που επιδιώκει η Τουρκία όλα αυτά τα χρόνια. Με ποιον λοιπόν θα καθίσει στο διαπραγματευτικό τραπέζι ο Πρόεδρος της Κύπρου για να συνομιλήσει για την τύχη του τόπου;

Τόσο ερασιτέχνης;

Βεβαίως, υπάρχουν και αυτοί που του λένε ένα σωρό βλακείες και του γεμίζουν τα μυαλά αέρα ότι λόγω του φυσικού αερίου έχει αποκτήσει ισχύ έναντι των Τούρκων και θα την ανταλλάξει με καλή λύση. Απλά θα τους βάλει στο παιγνίδι της ενέργειας, θα διακόψουν τις συνομιλίες, όπως κάνουν πάντα, και θα χάσει η Κύπρος το βασικό όπλο της.

Δεν τον είχα για τόσο ερασιτέχνη… Και πίστευα ότι είχε αντιληφθεί πως η ενέργεια μαζί με τις τριμερείς είχαν αναβαθμίσει πραγματικά την Κύπρο, η οποία είναι ένα από τα καλύτερα «οικόπεδα» στον κόσμο, ομιλώντας στρατηγικά. Αλλά έχει «κολλήσει» μεταξύ της Αμερικής και της Ρωσίας και δεν μπορεί να πάρει μία απόφαση. Την καλύτερη απόφαση για τον λαό της Κύπρου. Με αποτέλεσμα να είναι ενώπιον του διλήμματος του Μακάριου, που νόμιζε πως ήταν ο μεγαλύτερος ηγέτης του κόσμου, ενώ τον χρησιμοποιούσαν οι Ρώσοι για να εκνευρίζουν τους Αμερικανούς.

Αν ο κ. Αναστασιάδης έριχνε μία ματιά στα αμερικανικά έγγραφα του 1974, θα έπαιρνε πολλά μαθήματα. Δεν ζήτησε βοήθεια από τους Σοβιετικούς τότε; Ακόμα έρχεται… Και γι’ αυτούς, τους μετέπειτα Ρώσους, πάνω απ’ όλα είναι τα συμφέροντά τους. Μερικοί πολιτικοί νομίζουν ότι είμαστε αφελείς.

Έχω και νέα για τον κ. Αναστασιάδη. Η Τουρκία έχει στρέψει όλες τις εταιρείες λόμπι που πληρώνει στην Ουάσινγκτον για να νικήσει το νομοσχέδιο των γερουσιαστών Μάρκο Ρούμπιο και Ρόμπερτ Μενέντεζ. Γιατί να θέλει τόσο πολύ ο Ερντογάν να ηττηθεί η πρωτοβουλία της Ομογένειας και των γερουσιαστών;

Εάν ήθελε κανείς να δει μία «συνωμοσία» πίσω από αυτή την κίνηση, πέραν του γεγονότος, ότι στην Τουρκία δεν συμφέρει το νομοσχέδιο, θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η κατοχική δύναμη κάνει και τη δουλειά και της Ρωσίας. Σ’ αυτό το νομοσχέδιο, που κατά 97% συμφέρει στην Ελλάδα και την Κύπρο, εναντιώνονται η Άγκυρα, η Μόσχα, το ΑΚΕΛ, αλλά και ο κ. Αναστασιάδης. Θα πέσει φωτιά να μας κάψει… Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Θα πάει υπο εκβιασμό

Για να επιστρέψουμε στις επερχόμενες διαπραγματεύσεις, ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας θα πάει υπό εκβιασμό και υπό την απειλή της κατοχικής δύναμης στην κυπριακή ΑΟΖ. Θα τον χειροκροτήσουμε αν πετύχει την αποχώρηση της Τουρκίας από την ΑΟΖ για να ξεκινήσουν οι συνομιλίες… Μπορεί να βάλει αυτόν τον όρο και να μην υποχωρήσει;

Επειδή το κρατικοδίαιτο «ορφανό» του φιλοτουρκικού και ακραία ρατσιστικού σχεδίου Ανάν, ξεσάλωσε και τα έμπλεξε στο ταραγμένο μυαλό του, να του εξηγήσουμε ότι οι ανταποκριτές στην Αμερική και το Βέλγιο είναι πολύ υπεύθυνοι και ιδιαίτερα προσεκτικοί δημοσιογράφοι. Και επίσης ότι αν κάνουν ένα λάθος ή μεταδώσουν ή γράψουν ψέματα (fake news για να το καταλάβει και στη… γλώσσα του), θα καταγγελθούν από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Άρα, ό,τι μεταδίδουμε είναι απόλυτα ελεγμένα, ακόμα και αυτά που οι διάφοροι εκπρόσωποι τα δίνουν ως πηγές. Στις πόλεις που εργαζόμαστε δεν έχει «παίξε-γέλασε». Γι’ αυτό να προσέχει πώς μιλά για επαγγελματίες συναδέλφους. Πρέπει να καταλάβει επιτέλους ότι όλο το αφήγημά του για τον Ταγίπ Ερντογάν έχει καταπέσει προ πολλών ετών. Λυπάμαι που του συνέβη αυτό το δυστύχημα, αλλά ο πολυαγαπημένος του Σουλτάνος είναι ο ίδιος από την πρώτη μέρα που μας τον παρουσίαζαν ως τον «ηγέτη της λύσης». Είναι ένας φανατικός ισλαμιστής με πολύ έντονα ακροδεξιά και επικίνδυνα στοιχεία, ο οποίος πλέον είναι και με βούλα δικτάτορας.

Ουδείς γνωρίζει τι θα συμβεί μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσινγκτον. Οι δημοσιογράφοι δεν είμαστε μετά Χριστό Προφήτες. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε και παραμένουμε σταθερά στην ειδησεογραφία. Με βάση τις δηλώσεις και τις ανακοινώσεις που μας έρχονται από την Τουρκία, ο Ταγίπ Ερντογάν δεν κάνει πίσω, σε σημείο που να αναγκάζει την Αμερική να του πει «άι στον διάολο» για να μην χρησιμοποιήσω τη γνωστή τουρκική φράση.

Αυτό που δεν κατανοεί ο Ερντογάν είναι ότι οι Αμερικανοί μπορεί να είναι μπουνταλάδες και σε αρκετές περιπτώσεις αφελείς, αλλά όταν αποφασίσουν να κτυπήσουν, το κάνουν αλύπητα. Αρκετά τους ζάλισε τον… έρωτα. Είναι η ώρα να δείξουν ότι η υπερδύναμη είναι η Αμερική και όχι η Τουρκία… Όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές δεν θέλουν να την χάσουν. Αλλά δεν θα γίνουν και γιουσουφάκια της. Το αντίθετο θα συμβεί…