Υπό το κράτος του φοβικού συνδρόμου…

Η απόφαση της αρμόδιας Δευτεροβάθμιας Επιτροπής να παραχωρήσει άσυλο σε έναν από τους Τούρκους στρατιωτικούς που αμέσως μετά το πραξικόπημα του Ιουλίου 2016 είχαν καταφύγει στην Ελλάδα, προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση της Άγκυρας, η οποία με τη σειρά της ώθησε την κυβέρνηση να υποβάλει αίτημα ακύρωσης.

Είναι ασαφές εάν το εν λόγω αίτημα υποβλήθηκε, επειδή η κυβέρνηση πραγματικά επιθυμεί την ακύρωση, ή απλώς για να δείξει στον Ερντογάν ότι δεν είναι δική της επιλογή η παραχώρηση ασύλου. Ό,τι και από τα δύο κι αν συμβαίνει πρόκειται για λάθος. Οι κυβερνώντες στέλνουν ένα μήνυμα διάχυτου φόβου απέναντι στην Τουρκία, το οποίο τραυματίζει την εικόνα τους στο εσωτερικό.

Η Ελλάδα δεν έχει κανένα λόγο ούτε να προκαλεί την Τουρκία, ούτε να αναμιγνύεται στα εσωτερικά της. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι πρέπει να υποκύπτει στις απαιτήσεις της. Είναι κοινός τόπος πως στη γειτονική χώρα δεν υπάρχουν ούτε οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις για μία δίκαιη δίκη. Τα παραδείγματα είναι πολλά για να τα παρακάμψουμε.

Οι αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης για την μη έκδοση, όπως και η απόφαση της Επιτροπής Ασύλου είναι ευθυγραμμισμένες και με αυτή την πραγματικότητα και με το περί δικαίου αίσθημα της ελληνικής κοινής γνώμης. Αυτή που αποκλίνει από αυτό και μάλιστα κατά κραυγαλέο τρόπο είναι η κυβέρνηση Τσίπρα. Το φοβικό σύνδρομο δεν μπορεί να θέτει έστω και εμμέσως εν αμφιβόλω το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι όχι μόνο Κράτος Δικαίου, αλλά και ανεξάρτητη χώρα.