Canadair: Και πεπαλαιωμένα και με προβληματική συντήρηση

Η πατρίδα μας καίγεται με ανυπολόγιστες περιουσιακές ζημίες των κατοίκων, που θα επηρεάσουν άμεσα σε μεγάλο βαθμό την οικονομική ζωή του τόπου. Δεν μας έφταναν όλα αυτά τα δεινά, με την ενεργειακή, υγειονομική και οικονομική κρίση… Τώρα έχουμε και πάλι τις πυρκαγιές που καίνε στο διάβα τους ότι βρουν μπροστά τους, φτάνοντας στο σημείο ακόμα και να προκαλέσουν εκρήξεις στην αποθήκη της Πολεμικής Αεροπορίας στην Νέα Αγχίαλο, γεγονός πρωτοφανές και για το οποίο πρέπει να αποδοθούν ευθύνες. Προηγουμένως η Ελλάδα θρήνησε τους δύο πιλότους του μοιραίου Canadair…

Λουτράκι, Μάνδρα, Ρόδος, Βόλος, Νέα Αγχίαλος, πληρώνουν ακριβά τις συνέπειες των φωτιών. Τα προηγούμενα 24ωρα, παρακολουθήσαμε σκηνές απείρου κάλλους που θυμίζουν κινηματογραφικές ταινίες. Χωριά και οικισμοί να καίγονται και να εκκενώνονται παρά τη θέληση των κατοίκων, πλοία να μεταφέρουν τους κατοίκους μακριά από τις εστίες τους, να κατακαίγονται εργοστάσια, γεωργικές και κτηνοτροφικές μονάδες, ζώα, κατοικίες, δασικές εκτάσεις…

Είδαμε τις φλόγες να περικυκλώνουν την 111 Πτέρυγα Μάχης στην Νέα Αγχίαλο, τους κατοίκους να ζουν πραγματικό σκηνικό πολέμου από την έκρηξη στην αποθήκη πυρομαχικών, με το ωστικό κύμα των εκρήξεων να φτάνει μέχρι τον Βόλο! Προηγουμένως θρηνήσαμε την απώλεια των δύο πιλότων του πυροσβεστικού αεροσκάφους και τριών πολιτών…

Επίσης, ειδικά στην περίπτωση της Ρόδου, παρατηρούμε την αποχώρηση τουριστών, γεγονός που θα μας επηρεάσει οικονομικά. Η αδράνεια/ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού να προστατέψει τις εστίες των κατοίκων ήταν εμφανής. Το μόνο θετικό στοιχείο της ιστορίας είναι πως οι επιχειρήσεις εκκενώσεων λειτούργησαν, ένα μάθημα που πήραμε από την τραγωδία στο Μάτι.

Όμως, οι αντοχές του κρατικού μηχανισμού φάνηκαν και παράλληλα η κατεύθυνση του επιχειρησιακού σχεδιασμού της Πολιτικής Προστασίας στη κατάσβεση των πυρκαγιών. Γι’ αυτό και πάλι ακούσαμε τα παράπονα κατοίκων για ολική εγκατάλειψη τους στο έλεος της φωτιάς. Η λογική του σχεδίου της εγκατάλειψης των χωριών και των οικισμών κυριάρχησε…

Τι συμβαίνει με τα πυροσβεστικά αεροσκάφη

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας αυτή τη στιγμή διαθέτουμε συνολικά για την κατάσβεση των πυρκαγιών 89 εναέρια μέσα (40 από τον εθνικό στόλο και 49 μισθωμένα), έναντι 83 το 2022 και 61 το 2019, αν και πρέπει να επισημάνουμε πως δεν είναι όλα κατασβεστικά. Από τα 40 σκάφη του εθνικού στόλου, τα 32 κάνουν αμιγώς αυτή τη δουλειά και τα υπόλοιπα οκτώ είναι ελικόπτερα που κρίνονται απαραίτητα πρωτίστως για τον συντονισμό και την επιτήρηση της κατάσβεσης. Αντιστοίχως, από τα 49 μισθωμένα, τα 17 είναι πυροσβεστικά αεροσκάφη και τα 32 ελικόπτερα. Όμως, όπως φαίνεται στην πράξη, η αύξηση της δύναμης των πτητικών μέσων πάλι δεν επαρκεί.

Πόσο μάλλον, αν συνυπολογίσουμε την παλαιότητα αρκετών πυροσβεστικών αεροσκαφών (όπως του μοιραίου Canadair, που ξεπερνούσε τα 45 έτη), αεροσκάφη που δεν υποστηρίζονται σε ανταλλακτικά και τα αναζητούμε (και αν θα τα βρούμε σε διάφορες αγορές) λόγω των συχνών λογικών βλαβών των κινητήρων, από τις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται.

Αυτά που πετούν πρέπει να καταλάβει καλά ο κόσμος ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι τεχνικοί της 112 Πτέρυγας Μάχης, δίνουν καθημερινά 24ωρη μάχη για να τα διατηρηθούν κάποια από αυτά σε πτητική ενέργεια. Οι δε ιπτάμενοι, ρίχνονται στη μάχη της φωτιάς αντιμετωπίζοντας τους ισχυρούς ανέμους, τα ρεύματα που δημιουργούνται και τους καπνούς, με κίνδυνο της ζωής τους, όπως έδειξε η τραγική θυσία των Χρήστου Μουλά και Περικλή Στεφανίδη.

Από το 1977 μέχρι και το 2016 είχαμε εννέα συνολικά ατυχήματα, με ισάριθμους νεκρούς πιλότους της ΠΑ. Τιμής ένεκεν θα αναφέρω δύο ονόματα συμμαθητών μου ιπταμένων ανθυποσμηναγών μόλις 23 ετών του Λιάσκου και του Γεωργίου που σκοτώθηκαν. Αυτά για να αντιληφθούμε γιατί οι πληγέντες δεν είδαν με τη συχνότητα που επιθυμούσαν Canadair στις επάλξεις, τα οποία επαναλαμβάνουμε πως βρίσκονται στον αέρα και χάρη στον ηρωισμό των χειριστών τους.

Γνωστό το πρόβλημα

Η κυβέρνηση γνώριζε το πρόβλημα με τα ιπτάμενα μέσα της ΠΑ, δια στόματος μάλιστα του ίδιου του πρωθυπουργού, που λίγες μέρες πριν την τραγωδία δήλωνε στο προσωπικό της αεροπορικής βάσης της Ελευσίνας: «Ξέρω ότι πετάτε κι ένα αεροπλάνο το οποίο είναι παλιό και δύσκολο και βγάζει βλάβες, ειδικά για τους χειριστές των CL- 215 έχω πολύ βαθιά εκτίμηση. Η δική μας η δουλειά είναι να σας υποστηρίζουμε έμπρακτα στη δουλειά την οποία κάνετε εσείς και το συντομότερο δυνατόν να αντικαταστήσουμε πια τα CL-215 με τα καινούρια CL-515. Είναι στον προγραμματισμό μας να είμαστε από τους πρώτους οι οποίοι θα τα αποκτήσουμε όταν με το καλό ξαναπάρει μπροστά η γραμμή παραγωγής, για να μπορείτε κι εσείς να πετάτε το πιο σύγχρονο αεροπλάνο το οποίο θα υπάρχει διαθέσιμο».

Δεν γνωρίζουμε αν τρέξουν όντως “σφαίρα” τα προγράμματα αναβάθμισης και παραγγελίας νέων αεροσκαφών, όπως δεσμεύτηκε ο πρωθυπουργός. Εξάλλου, επί της προηγούμενης κυβερνητικής θητείας του, ο τότε υπουργός των Οικονομικών με τις ενέργειές του ναρκοθετούσε κάθε προσπάθεια θετικού κλίματος στην ΕΑΒ, προκειμένου οι εργασίες συντήρησης των Canadair να επιταχυνθούν, δημιουργώντας συνέχεια προβλήματα στους εργαζόμενους, όπως είχα επισημάνει σε παλαιότερα άρθρα.

Το οικονομικό κόστος που θα προκύψει από τις καταστροφές των πυρκαγιών θα είναι πολλαπλάσιο τουλάχιστον “x” φορές, για παράδειγμα, από την προμήθεια πέντε νέων σύγχρονων αεροσκαφών. Μάλιστα, λίγο πριν ξεσπάσει το νέο κύμα των πυρκαγιών, ο πρωθυπουργός είχε εξάρει την αποτελεσματικότητα της Πολιτικής Προστασίας, επισκεπτόμενος το σχετικό υπουργείο. Φανταστείτε, λοιπόν, τι θα γινόταν αν δεν ήταν και αποτελεσματική!

Όπως αντιλαμβάνεστε η Πολιτική Προστασία πιάστηκε αδιάβαστη. Δεν υπήρχε ένα συνολικό επιχειρησιακό σχέδιο που θα προβλέπει προληπτικά μέτρα, δεν χρησιμοποιήθηκε από την αρχή της αντιπυρικής περιόδου ο Στρατός, δεν υπήρχε σχέδιο αντιμετώπισης στη περίπτωση που θα είχαμε παράλληλα δύο έως τρεις ισχυρές πυρκαγιές… Δεν χρειάζεται καλύτερη απόδειξη όταν η πυρκαγιά έφτασε να απειλεί μία από τις μεγαλύτερες αεροπορικές βάσεις της χώρας! Σε ό,τι αφορά τα σενάρια περί οργανωμένου σχεδίου ολοκαυτώματος της χώρας, η ΕΥΠ έχει την αποκλειστική θεσμική αρμοδιότητα να ενημερώσει τον πρωθυπουργό

Οικονομική καταστροφή και το τί έρχεται

Η οικονομικά ζημιά που υπέστη η χώρα είναι τεράστια. Όταν θα είναι δυνατή η καταγραφή της οικονομικής καταστροφής θα δούμε αριθμούς που δεν έχουμε φανταστεί. Και το χειρότερο είναι ότι ο χρόνος επούλωσης των πληγών θα πάρει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Πέρα από την απώλεια ανθρώπινων ζωών και τη μεγάλη οικολογική καταστροφή που θα έχει τις ανάλογες παρενέργειες, έχουν χαθεί περιουσίες και επομένως θα υπάρχει νέα φτώχεια σε μεγάλο μέρος του πληγέντος πληθυσμού, με αλυσιδωτές αντιδράσεις.

Δεν ξέρω κατά πόσο το έχει καταλάβει ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση και δεν ξέρω επίσης αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα της χώρας για τις ανάλογες παροχές που υπόσχεται ο κ. Μητσοτάκης, όταν η Κομισιόν έχει στείλει πολλά μηνύματα περί επιστροφής στην “δημοσιονομική ορθοδοξία”.

Εκτιμώ, ότι η κυβέρνηση οφείλει να ζητήσει έκτακτη οικονομική βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού προηγουμένως υπολογίσει το κόστος των ζημιών. Θα δούμε στο προσεχές διάστημα την αξιοπιστία της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη, δηλαδή αν έχει την τόλμη και την δύναμη να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν για την βιβλική καταστροφή που υπέστη η χώρα.