Αμερικανική χείρα βοηθείας στον Σουλτάνο μετά το Ναβαρίνο

Μετά την καταστροφή του oθωμανοαιγυπτιακού στόλου στο Ναβαρίνο, ο Σουλτάνος Μαχμούντ ζήτησε αφενός αποζημιώσεις, αφετέρου επέβαλε μέτρα στις εμπορικές σχέσεις με τις τρεις δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία), κάτι που τις θορύβησε, ειδικά η Αγγλία άρον άρον ανακάλεσε τον Κόδριγκτον, παρά τις δικαιολογητικές επιστολές του.

Άμεσα οι τρεις δυνάμεις προσπάθησαν να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους με τους Οθωμανούς. Εν τω μεταξύ, ο Σουλτάνος βρήκε αλλού οπλική συμμαχία. Στις 7 Μαΐου 1830, υπέγραψε την “Türk Amerikan Dostluk, Ticaret ve Seyr-i Sefâin Antlaşması”, την “Τουρκοαμερικανική συμφωνία φιλίας, για το εμπόριο και την ναυσιπλοΐα”.

Έτσι, το 1832, οι Αμερικανοί Henry Eckford και Foster Rhodes άρχισαν να “κτίζουν”, να κατασκευάζουν, πλοία στο ναυπηγείο που τους είχε παραχωρήσει ο Σουλτάνος Μαχμούντ στο Aynalıkavak, δηλαδή στον ταρσανά/ναυπηγείο Tersâne-i Âmire (μέσα στον Κεράτιο Κόλπο) με την εποπτεία, εκ μέρους του Σουλτάνου, του Kaptan-ı Deryalık Çengeloğlu Tahir Paşa, βετεράνου και επιζώντα του Ναβαρίνου.

Το μεγαλύτερο ιστιοφόρο πλοίο

Το πρώτο ατμόπλοιο που “κτίστηκε” εκεί, υπό την επίβλεψη του μηχανικού John Reeves, ήταν το “Eser-i Hayr” που έπλευσε το 1838. Βέβαια ήδη από το 1827 οι Άγγλοι είχαν φροντίσει να τους πωλήσουν ένα ατμόπλοιο κατασκευής τους, το “Sürat”. Παράλληλα “κτίστηκε” το “Mahmudiye”, ίσως το μεγαλύτερο ιστιοφόρο πλοίο στον τότε κόσμο.

Με το πέρας του έργου/project και την επιρροή του αγγλόφιλου Mustafa Reşit Paşa, μειώθηκε η βοήθεια των ΗΠΑ και οι αγορές, οι ναυπηγήσεις και οι συντηρήσεις του οθωμανικού ναυτικού πέρασαν πάλι στους Άγγλους. Η Ελλάδα είχε κατορθώσει να πάρει το ατμόπλοιο Καρτερία των ναυπηγείων Rotherhithe (νοτιανατολικό Λονδίνο), που ναυπηγήθηκε το 1825 στο Greenland Dock, από τον ναυπηγό Daniel Brent.

Οι ΗΠΑ επανήλθαν το 1870 περίπου, με τα τουφέκια Winchester, τα οποία συνέβαλαν σημαντικά στο εξοπλισμό του οθωμανικού στρατού. Ουσιαστικά η Τουρκία ξαναπέρασε στη ζώνη επιρροής των ΗΠΑ, τον Φεβρουάριο-Μάϊο του 1945, όταν άφησε την ανοχή και τις συμπάθειες της ουδετερότητας (ως επιτήδειος ουδέτερος) προς τους ηττημένους Ναζί και εκμεταλλεύτηκε τη συγκυρία να γίνει το “τείχος” των ΗΠΑ αρχικά και μετά του ΝΑΤΟ προς την τότε Σοβιετική Ένωση.