IN MEMORIAM

Έφυγε ο φάρος του Ελληνισμού στην Κύπρο Κλείτος Ιωαννίδης

Έφυγε ο φάρος του Ελληνισμού στην Κύπρο Κλείτος Ιωαννίδης

Πριν λίγες ημέρες, έφυγε από τη ζωή ο φιλόσοφος, ιστορικός και ποιητής Κλείτος Ιωαννίδης (1944 Μουτουλλάς Τροόδου – 2025 Λευκωσία). Ο εκλιπών υπήρξε ένας από τους κορυφαίους διανοούμενους της Κύπρου, αλλά και ολοκλήρου του ελληνισμού, και συνάμα ένας φλογερός πατριώτης, με τεράστια προσφορά στην κυπριακή υπόθεση.

Ο Ιωαννίδης σπούδασε στο Παρίσι κατά την περίοδο 1967-1974, όπου συμμετείχε στα γεγονότα του 1968, με τον φίλο του φιλόσοφο Daniel Furjot. Στη Γαλλία συνδέθηκε με πολλούς Ελλαδίτες λογίους όπως τον Οδυσσέα Ελύτη, τον Κώστα Αξελό, τη Μιμίκα Κρανάκη, τον Κωνσταντίνο Δεσποτόπουλο, τον Κώστα Παπαϊωάννου, τον Νίκο Κεσανλή, τον Γιάννη Τσαρούχη και πολλούς άλλους.

Υπήρξε «άνθρωπος πολύτροπος», σύμφωνα με τον φίλο του Χρίστο Μαλεβίτση, καθώς υπηρέτησε με συνέπεια και οργιώδη παραγωγικότητα τα γράμματα, συγγράφοντας δεκάδες βιβλία φιλοσοφίας, θεολογίας, ιστορίας, αλλά και ποίησης. Υπήρξε πρόεδρος της «Φιλοσοφικής Εταιρείας Κύπρου», Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Θεάτρου ΕΝΑ, Πρόεδρος της «Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών Κύπρου», ενώ διηύθυνε το «Θερινό Ινστιτούτο Αρχαίου Ελληνικού Δράματος». Εργάστηκε ως ερευνητής στο Παρίσι, στην Αθήνα και στο «Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών» και δίδαξε Φιλοσοφία και Αισθητική στα Πανεπιστήμια Frederick και ΤΕΠΑΚ. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης της Ι. Μονής Κύκκου, χάρη στην οποία κυκλοφόρησε εικοσιπέντε τόμους αγιολογικού, ιστορικού, φιλοσοφικού και δοκιμιακού περιεχομένου.

Επίσης, πραγματοποίησε δώδεκα ντοκιμαντέρ, με θέμα την ιστορία της Κυπριακής Εκκλησίας. «Έγραψε» σχεδόν 30.000 ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα – κυρίως μέσω της ζωντανής ραδιοφωνικής εκπομπής «Ορθοδοξία Σήμερα»- σε μια περίοδο 40 ετών, συνεργαζόμενος με το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου (ΡΙΚ). Με βάση τις εκπομπές στο ΡΙΚ συνέγραψε 1700 μικρά και μεγάλα κείμενα. Στο πλαίσιο των δράσεων του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, όπου εργάστηκε για 22 χρόνια (1979-1999) συνέγραψε την Ιστορία της Νεώτερης Κυπριακής Λογοτεχνίας (19ος και 20ος αιώνας). Πραγματοποίησε άπειρες διαλέξεις και ομιλίες, επιδιώκοντας την πνευματική αφύπνιση του κυπριακού ελληνισμού.

Ο Κλείτος Ιωαννίδης αφιέρωσε τη ζωή και το έργο του στην ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού στη διαχρονία του, σε συνδυασμό με τα μεγάλα φιλοσοφικά ρεύματα της Ευρώπης, τα οποία όχι μόνον γνώριζε αλλά είχε ενεργό συμμετοχή. Οι επιρροές του εδράζονταν στην αρχαιοελληνική σκέψη αλλά και στον χριστιανικό υπαρξισμό, τον οποίο και ο ίδιος καλλιέργησε.

Ο Ιωαννίδης ήταν πιστός Ορθόδοξος και η πίστη του ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τη φιλοσοφική του σκέψη. Γι’ αυτό υπεράσπιζε την Εκκλησία και αναδείκνυε το εκκλησιαστικό γεγονός, ως τρόπο ανάδυσης της συνείδησης του ανθρώπου.

Τον συνάρπαζαν, ιδίως, τα έργα των εμιγκρέδων Ρώσων θεολόγων, και είχε σχετιστεί με τον κύκλο των επιγόνων του Μπερντιάεφ. Αυτό αποτέλεσε και την αφορμή της, ολιγόχρονης δυστυχώς, συνεργασίας μας, καθώς, πληροφορούμενος το πεδίο των ενδιαφερόντων μου, μου έκανε τη τιμή να με προσκαλέσει να κάνω κάποιες διαλέξεις στην Φιλοσοφική Εταιρεία Κύπρου, όπως για το βιβλίο του Νικολάι Μπερντιάεφ «Το νόημα της Ιστορίας», και την Ιστορία της Ρωσικής Φιλοσοφίας κατά τον 19ο αιώνα. Δυστυχώς, η τρίτη διάλεξη, για τον Ντοστογιέφσκι, πριν από δύο μήνες αναβλήθηκε, λόγω έκτακτης περίστασης, και είχαμε συμφωνήσει να την προγραμματίσουμε για τις αρχές φθινοπώρου. Αλλά, άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων…

Πρώτο του μέλημα η μετάδοση γνώσεων

Αυτό που σε εντυπωσίαζε στην προσωπικότητά του Ιωαννίδη ήταν η αεικίνητη φύση του, η διαρκής δράση του, η μετοχή του σε όλα τα δρώμενα, η έγνοια του για τη μετάδοση των γνώσεων και των ιδεών στους συνανθρώπους του. Ο Ιωαννίδης δεν ήταν φιλόσοφος του αναγνωστηρίου και των λίγων μυημένων. Επιθυμούσε η σκέψη να διαχυθεί, να ζυμωθεί στον κοινωνικό χώρο. Αγωνιζόταν ενσυνείδητα για να αναβιβάσει την πνευματική ζωή της κυπριακής κοινωνίας, τόσο στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν την τουρκική εισβολή και κατοχή, όσο και στα, ίσως πιο δύσκολα για πνευματικές διεργασίες και πολλώ δε μάλλον ενασχόληση με τη φιλοσοφία, χρόνια της ευμάρειας και του πλούτου. Δεν έπαυσε να μιλά για τις περιπέτειες των ιδεών, όπως και για την ιστορία της Κύπρου, τις μάχες του ακριτικού ελληνισμού να διατηρήσει την ταυτότητά του. Ενδυνάμωνε το εθνικό φρόνημα των Κυπρίων, σε μια εποχή που υπονομεύεται από νεοκυπριακά ιδεολογήματα, που στραγγαλίζουν την ιστορική αλήθεια και λειτουργούν ως δούρειος ίππος της τουρκικής επεκτατικότητας.

Ο Ιωαννίδης ενημερωνόταν ανελλιπώς και λεπτομερειακά για την εσωτερική, κυπριακή και ελλαδική, πολιτική επικαιρότητα αλλά και τις διεθνείς εξελίξεις. Δεν δίσταζε να εκφράζει σταθερά τις απόψεις του για τα τεκταινόμενα, όπως έκανε τα τελευταία χρόνια που είχε ταχθεί αναφανδόν ενάντια στο ρεύμα της, δήθεν, «σωστής πλευράς της ιστορίας».

Είναι, ίσως, κλισέ η έκφραση ότι το κενό που άφησε πίσω του ένας μεγάλος λόγιος είναι δυσαναπλήρωτο. Θεωρώ, όμως, ότι στην περίπτωση, του Κλείτου Ιωαννίδη, αυτό, δυστυχώς, ισχύει στο ακέραιο. Αιωνία του η μνήμη!

Ενδεικτική σταχυολόγηση της εργογραφίας του Κλείτου Ιωαννίδη:

«Mystique Grecque», Encyclopédie des Mystiques, Paris, 1972.

Ρυθμός και Αρμονία: Η ουσία της μουσικής και του χορού στην Πλατωνική παιδεία, Λευκωσία, 1973.

Το πρόσωπο του φιλοσόφου από τους προσωκρατικούς στον Πλάτωνα, Λευκωσία, 1977.

Οι νεοπλατωνικοί φιλόσοφοι Πλωτίνος, Ιάμβλιχος, Πρόκλος, Λευκωσία, 1980.

Le roi-philosophe spectateur et acteur d’ après Platon, Αθήνα, 1983-1984.

Socrate, modèle philosophique, Λευκωσία, 1985.

Ζήνων ο Κιτιεύς: Η ζωή και το έργο του, Λευκωσία, 1985.

Ιστορία της Νεώτερης Κυπριακής Λογοτεχνίας.

Πλωτίνος ή η αναζήτηση του Ενός, Λευκωσία 1991.

Αβγή ή η κυπριακή φάση του Αιμιλίου Χουρμουζίου, Λευκωσία, 1991.

Εκκλησία Κύπρου: Ιστορία και Πολιτισμός 2.000 ετών, Λευκωσία, 1995 (στα αγγλικά και ρωσικά).

Ο Φιλόσοφος και ο Μουσικός στο έργο του Πλάτωνος, Αθήνα, 2003.

Κόκκος Σινάπεως, Λευκωσία, 1990.

Νοσταλγία Θεού, Λευκωσία, 1994.

Στις όχθες του Παρακλήτου: Η θεία λειτουργία της Ποίησης (Το ποιητικό μου Μανιφέστο), Λευκωσία 2015.

Ο Γέρων Πορφύριος – Μαρτυρίες και εμπειρίες, Λευκωσία, 1992 (μεταφρασμένο στα αγγλικά, γαλλικά, ρουμανικά, ρωσικά, σερβικά κ.ά.).

Σύγχρονοι άγιοι Γέροντες, Λευκωσία, 1994.

Μεταφράσεις

Β.Ν. Τατάκη, Η Ελληνική Πατερική και Βυζαντινή φιλοσοφία, Αθήνα, 1975.

R. Suszko, Η τυπική λογική και η ανάπτυξη της γνώσης, Αθήνα, 1977.

R. Ingarden, Καλλιτεχνικές και αισθητικές αξίες, Αθήνα, 1977.

Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των 2-3 πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο SLpress.gr. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.

Ακολουθήστε το SLpress.gr στο Google News και μείνετε ενημερωμένοι

Kαταθέστε το σχολιό σας. Eνημερώνουμε ότι τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται.

0 ΣΧΟΛΙΑ
Παλιότερα
Νεότερα Με τις περισσότερες ψήφους
Σχόλια εντός κειμένου
Δες όλα τα σχόλια
0
Kαταθέστε το σχολιό σαςx