Επανάσταση 200 χρόνια μετά – Τι Ελλάδα θέλουμε

Οι Έλληνες ετοιμάζονται σε έναν χρόνο να γιορτάσουν τα 200 χρόνια από την επανάσταση κατά της οθωμανικής επικυριαρχίας. Σ’ εκείνη την αιματηρή επανάσταση οφείλει η Ελλάδα τη σημερινή της ύπαρξη ως ανεξάρτητο κράτος, με ό,τι αυτό σημαίνει.

Γιατί στην Ελλάδα, η επέτειος δεν γίνεται αντιληπτή με αυτόν τον απλό τρόπο; Γιατί το ζητούμενο και ο χαρακτήρας του εορτασμού στην πατρίδα της δημοκρατίας γεννά έναν τόσο ευρύ αντίλογο; Η απάντηση είναι επειδή το πραγματικό ζήτημα είναι το τι Ελλάδα θέλουμε. Το ερώτημα σίγουρα δεν εμφανίστηκε στη δημόσια σφαίρα εξαιτίας της πολυσυζητημένης επετείου και του τρόπου που σχεδιάζεται ο εορτασμός, αλλά η σχετική συζήτηση πυροδοτήθηκε λόγω της επετείου.

Ωστόσο, το γεγονός ότι χρησιμοποιείται ως αφορμή η επέτειος, χωρίς να βλάπτει το διάλογο, ανοίγει μια άλλου είδους συζήτηση. Μία συζήτηση που διαπερνάται από διάθεση ριζικής αναθεώρησης σε θέματα που αγγίζουν εθνικές κατακτήσεις, αλλά και εθνικούς στόχους.

Βέβαια η εξωτερική πολιτική αντανακλά το σύνολο των ικανοτήτων αλλά και των παθογενειών ενός έθνους. Η πολιτική που χαράσσεται στα κρατικά επιτελεία δεν είναι άλλη από αυτή που πηγάζει από την ικανότητα μιας χώρας να επιβάλει τις θέσεις της, σύμφωνα με όσα έχει να προτείνει σε συμμάχους, αλλά και από την συνολική της ικανότητα να υπερασπιστεί τις θέσεις της απέναντι σε αντιπάλους.

Η Ελλάδα σε σταυροδρόμι

Συνήθως όταν έρχεται η ώρα της κρίσης και ένα εθνικό κράτος καλείται να αναμετρηθεί με εχθρούς και φίλους είναι σαν να δίνει διαγώνισμα για να αποδείξει ότι είναι άξιο να επιβιώσει ως γεωπολιτική οντότητα. Είναι οι στιγμές που κρίνονται οι συνολικές ευθύνες και προπάντων οι συνολικές πολιτικές όπως αυτές διαμόρφωσαν την οικονομία, την κοινωνία, την εξωτερική πολιτική, την άμυνα, καθώς και άλλα κρίσιμα ζητήματα που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση του κύρους και της ισχύος κάθε κράτους. Τέτοια είναι η αξιοκρατία, η παιδεία, ο πολιτισμός, η ροπή στην καινοτομία, η παραγωγικότητα κ.α.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι που αν κρίνουμε από την ανάγνωση, αλλά και την επανάληψη της ιστορίας, σύντομα πιθανώς να κληθεί να δοκιμαστεί για ακόμα μια φορά στην αρένα των γεωπολιτικών αναμετρήσεων. Αν θέλουμε μια άλλη Ελλάδα, πιο ισχυρή και πιο ευημερούσα, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να θεωρούμε την σημερινή που έχουμε ως δεδομένη. Για την ακρίβεια, σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να την θεωρούμε δεδομένη, εάν δεν είμαστε αποφασισμένοι να την υπερασπίσουμε.

Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα σημείο που ίσως αναγκαστεί να κάνει πράγματα, τα οποία δεν επέλεξε η ίδια, αλλά θα της επιβληθούν από εξωτερικούς παράγοντες. Παρά τις όποιες διαφορές μπορεί να έχουμε επί του θέματος “τι Ελλάδα θέλουμε”, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι πρέπει να προασπίσουμε αυτήν που έχουμε. Ας εγγυηθούμε ότι θα συνεχίσει να υπάρχει καταρχάς, ώστε να έχουμε κοινό τόπο, και μετά, αν θελήσουμε θα βρούμε και τον κοινό νου για το πως θα την καταστήσουμε πιο ισχυρή και πιο φιλική για τους Έλληνες.