Η πτώση του Τσάμπερλεν έσωσε τη Βρετανία και όλη την Ευρώπη

O Νέβιλ Τσάμπερλεν ήταν ο Πρωθυπουργός της Βρετανίας ο οποίος νόμιζε ότι θα κατευνάσει το ναζιστικό θηρίο που επιζητούσε το ζωτικό του χώρο. Το θηρίο όμως δεν εξημερωνόταν και αδηφάγο όπως ήταν, εξαπλωνόταν ακάθεκτο σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες.

Την ίδια περίοδο, οι ΗΠΑ ακολουθούσαν την πολιτική του απομονωτισμού. Λίγους μήνες μετά ήρθε το Περλ Χάρμπορ και η μεγαλύτερη πολεμική μηχανή που γνώρισε ποτέ ο κόσμος, επιτέλους ξύπνησε. Την άνοιξη του 1940 οι Γερμανοί εισέβαλαν στη Νορβηγία. Δύο ήταν οι βασικοί λόγοι της εισβολής στη Νορβηγία (κατά την υποκειμενική άποψη του γράφοντα):

Πρώτον. Υπό το πρίσμα της εξασφάλισης των πρώτων υλών: τα σιδηρομεταλλεύματα, τα οποία ήταν άκρως απαραίτητα για το στρατό του 3ου Ράιχ, και το βαρύ ύδωρ. Μη ξεχνάμε επίσης ότι σύμφωνα με τον Raymond Cartier «τον Χίτλερ τον είχαν υπνωτίσει τα ρουμανικά πετρέλαια και τα βαλκανικά μέταλλα».

Δεύτερον. Υπό το πρίσμα της γεωπολιτικής: η περικύκλωση της Ρωσίας και η απόκτηση πρόσβασης στις θαλάσσιες οδούς του Βόρειου Πόλου. Οι βρετανικές δυνάμεις που βρισκόταν στη Νορβηγία κατακλύστηκαν από τους ναζί. Στις 7 Μαΐου 1940, ο Τσάμπερλεν αντιμετώπισε έντονη κριτική κίνηση από την αντιπολίτευση των Εργατικών στη Βουλή των Κοινοτήτων.

Οι Συντηρητικοί του Τσάμπερλεν είχαν μεγάλη πλειοψηφία στη Βουλή. Παρά ταύτα, ένας σεβαστός συντηρητικός πολιτικός, ο Leopold Amery, ανέλαβε το βάρος εκδίωξης του Τσάμπερλεν, η κατευναστική πολιτική του οποίου έναντι του θηρίου της Ναζιστικής Γερμανίας αποτύγχανε παταγωδώς: η Βρετανία κινδύνευε.

Πτώση Τσάμπερλεν

Ο Amery, ως βουλευτής του Συντηρητικού Κόμματος, σήκωσε το ανάστημά του στη Βουλή των Κοινοτήτων και είπε στον Τσάμπερλεν τα λόγια που είχε πει ο Cromwell στο Βρετανικό Κοινοβούλιο 300 χρόνια πριν: «You have sat too long here for any good you have been doing. In the name of God, go!». Σε ελεύθερη μετάφραση: «Έχετε καθίσει πολύ καιρό εδώ για οποιοδήποτε καλό που έχετε κάνει. Για όνομα του Θεού, φύγετε».

Σαράντα Συντηρητικοί καταψήφισαν τον Τσάμπερλεν και άλλοι εξήντα απείχαν από την ψηφοφορία. Τρεις μέρες αργότερα ο Τσάμπερλεν παραιτήθηκε και ο Ουίνστον Τσόρτσιλ έγινε πρωθυπουργός. Αρκετοί ίσως θα υποστήριζαν ότι η απάντηση της Βουλής των Κοινοτήτων στην επερχόμενη κρίση, η ικανότητά της να ξεπεράσει τα μικροπολιτικά συμφέροντα του Συντηρητικού Κόμματος, έσωσε τη Βρετανία, και όχι μόνο: έσωσε την παγκόσμια δημοκρατία. Τον ελεύθερο κόσμο.

Κάθε ομοιότητα με το σήμερα μπορεί να μην είναι τυχαία…